بیماری کرون چیست؟
بیماری کرون یک بیماری مزمن است که موجب التهاب و تحریک مجاری گوارشی شما می گردد. در بیشتر موارد، بیماری کرون روده کوچک را درگیر می کند (بیماری کرون روده کوچک) و در روده بزرگ آغاز می شود. با این حال، بیماری کرون می تواند هر بخشی از سیستم گوارشی را از دهان تا مقعد تحت تاثیر قرار دهد.
بیماری کرون یک بیماری التهابی روده است. کولیت اولسراتیو و کولیت میکروسکوپیک از دیگر انواع بیماری التهابی روده هستند. بیماری کرون عموما به تدریج ظاهر می شود و در طول زمان تشدید می گردد. شما ممکن است دوره هایی از بهبودی را تجربه کنید که چند هفته یا چند سال به طول می انجامد.
بیماری کرون: احتمال ابتلا در چه افرادی بیشتر است؟
بیماری کرون در هر سنی ممکن است بروز کند اما احتمال آن در افرادی با شرایط زیر بیشتر است:
- افرادی با سنین بین 20-29 سال
- آن هایی که سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری التهابی روده را دارند (والدین، خواهر یا برادر)
- افرادی که سیگار می کشند.
بیماری کرون: عواقب بیماری چه هستند؟
عواقب بیماری کرون شامل موارد زیر می باشد:
- انسداد روده ای. بیماری کرون دیواره روده ها را ضخیم می کند. در طول زمان، نواحی ضخیم شده روده ها تنگ شده و منجر به انسداد می گردند. انسداد قسمتی از روده به طور کامل می تواند حرکت غذا یا مدفوع در روده ها را متوقف سازد.
- فیستول ها. در بیماری کرون، التهاب در دیواره روده ها پیشروی کرده و حفره ها فیستول هایی را ایجاد می کند. فیستول ها مسیرهای غیر عادی بین اندام ها یا بین یک اندام و خارج از بدن هستند که احتمال عفونی شدن آن ها وجود دارد.
- آبسه ها. التهاب ناشی از بیماری کرون با پیشروی در دیواره روده ها می تواند آبسه ایجاد کند. آبسه ها کیسه های دردناک، متورم و پر شده از چرک هستند.
- فیشرهای مقعدی. فیشرهای مقعدی شکاف های کوچکی در مقعد هستند که در اثر بیماری کرون ایجاد شده و موجب خارش، درد یا خونریزی می شوند.
- زخم های گوارشی. التهاب ناشی از بیماری کرون در هر بخشی از مجاری گوارشی می تواند منجر به زخم هایی در دهان، روده ها، مقعد یا پرینوم شود.
- سوء تغذیه. سوء تغذیه در اثر عدم دریافت ویتامین، مواد معدنی و مواد مغذی کافی برای حفظ سلامت بافت ها و عملکرد اندام ها ایجاد می شود. بیماری کرون عاملی برای این وضعیت است.
- التهاب در سایر نواحی بدن. در بیماری کرون، ممکن است مفاصل، چشم ها و پوست نیز دچار التهاب شوند.
بیماری کرون: علائم بیماری کدامند؟
شایع ترین علائم بیماری کرون شامل موارد زیر می باشند:
- اسهال
- کرامپ و درد شکمی
- کاهش وزن
سایر علائم بیماری کرون عبارتند از:
- آنمی
- قرمزی یا درد چشم
- احساس خستگی
- تب
- درد مفصلی
- تهوع یا بی اشتهایی
- تغییرات پوستی که شامل ندولهایی در زیر پوست همراه با قرمزی و حساسیت پوست روی آن می باشند.
علائم بیماری کرون بسته به محل و شدت التهاب متفاوت خواهد بود. برخی تحقیقات نشان می دهند که استرس شامل استرس زندگی با بیماری کرون، می تواند علائم بیماری را تشدید نماید. همچنین برخی افرادی متوجه می شوند که غذاهای خاص می تواند علائم بیماری کرون را در آن ها تشدید کنند.
بیماری کرون: علل بیماری چه هستند؟
علل بیماری کرون به طور دقیق مشخص نیست. متخصصین معتقدند که فاکتورهای زیر نقش مهمی در بروز بیماری کرون ایفا می کنند.
علل بیماری کرون: واکنش خودایمنی
یکی از علل بیماری کرون ممکن است واکشن خودایمنی باشد؛ واکنشی که در آن سیستم ایمنی به سلول های سالم بدن حمله می کند. متخصصین معتقدند که باکتری های موجود در مجاری گوارشی می توانند آغازگر پاسخ سیستم ایمنی باشند. این پاسخ سیستم ایمنی موجب التهاب و بروز علائم بیماری کرون می گردد.
علل بیماری کرون: ژن ها
بیماری کرون در برخی موارد زمینه ژنتیکی دارد. تحقیقات نشان داده اند که اگر والدین یا خواهر یا برادر مبتلا به بیماری کرون داشته باشید، احتمال بروز بیماری در شما بیشتر است. محققین همچنان به تحقیق پیرامون ارتباط بین ژن ها و بیماری کرون ادامه می دهند.
علل بیماری کرون: سایر فاکتورها
برخی مطالعات نشان می دهند که سایر فاکتورها که احتمال بروز بیماری کرون را افزایش می دهند شامل موارد زیر هستند:
- سیگار کشیدن ممکن است خطر ابتلا به بیماری کرون را دو برابر کند.
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند آسپیرین یا ایبوپروفن، آنتی بیوتیک ها و قرص های ضد بارداری تا حدی احتمال بروز بیماری کرون را بالا می برند.
- رژیم غذایی پرچرب نیز می تواند تاثیر محدودی در افزایش احتمال بیماری کرون داشته باشد.
