پیلینگ شیمیایی چیست؟
پیلینگ شیمیایی پوست روشی برای لایه برداری پوست است که در آن یک محلول شیمیایی برای برداشتن لایه خارجی به پوست زده می شود. پوستی که بعد از روش پیلینگ شیمیایی رشد می کند صاف تر و جوان تر خواهد بود.
پیلینگ شیمیایی پوست برای رفع چروک های پوستی، تغییر رنگ پوست و اسکارها عموما بر روی صورت (پیلینگ شیمیایی صورت) انجام می شود. این روش می تواند به تنهایی یا به همراه های سایر روش های زیبایی پوست صورت گیرد.
پیلینگ شیمیایی پوست بسته به نتایج مورد نظر می تواند در عمق های متفاوت (سطحی، متوسط و عمیق) انجام شود. در هر یک از انواع پیلینگ شیمیایی از محلول های شیمیایی متفاوتی استفاده می شود. پیلینگ شیمیایی که در عمق های بیشتر انجام می شوند تاثیرات چشمگیرتری دارند اما دوره ریکاوری آن ها نیز طولانی تر خواهد بود.
انواع پیلینگ شیمیایی
پیلینگ شیمیایی پوست برای درمان مشکلات پوستی متعددی به کار گرفته می شود. بسته به بافت هایی که تحت تاثیر این روش قرار می گیرند، شما می توانید یکی از انواع پیلینگ شیمیایی در عمق های زیر را انتخاب کنید:
- پیلینگ شیمیایی سطحی: این نوع پیلینگ لایه خارجی پوست را برمی دارد. این روش برای بهبود چروک های ریز، آکنه و افزایش توناژ پوستی به کار می رود. شما باید این روش را بسته به نتایج مورد نظر هر دو تا پنج هفته یکبار انجام دهید.
- پیلینگ شیمیایی متوسط: این نوع از پیلینگ سلول های پوستی لایه خارجی و بخش بالایی لایه میانی پوست را برمی دارد. پیلینگ شیمیایی متوسط نیز برای درمان چروک های پوستی، اسکار آکنه و افزایش توناژ پوستی استفاده می شود. برای تثبیت اثرات ایجاد شده، باید این روش را بعد از 3 تا 9 ماه تکرار کنید.
- پیلینگی پوستی عمیق: پیلینگ شیمیایی عمیق سلول های پوستی لایه خارجی و بخش میانی لایه داخلی پوست را برمی دارد. در صورت داشتن چروک های عمیق پوستی، اسکار های عمیق تر، استفاده از روش پیلینگ شیمیایی عمیق توصیه می شود. این نوع از پیلینگ پوستی تنها یکبار انجام می شود.
عوارض پیلینگ شیمیایی
- قرمزی: روش پیلینگ شیمیایی پوست به طور طبیعی موجب قرمزی پوست می شود. بعد از پیلینگ شیمیایی متوسط یا عمیق قرمزی ممکن است برای مدت ها باقی بماند.
- اسکار: در موارد نادر، این روش موجب بروز اسکار عموما در بخش پایینی صورت می گردد. آنتی بیوتیک ها و داروهای استروئیدی برای نرم کردن این اسکارها استفاده می شوند.
- تغییر در رنگ پوست: پیلینگ شیمیایی ممکن است موجب تیره تر و یا روشن تر شدن رنگ طبیعی پوست گردد. تیره تر شدن پوست معمولا بعد از پیلینگ شیمیایی سطحی رخ می دهد در حالی که روشن تر شدن پوست بعد از پیلینگ عمیق پوست ظاهر می گردد. این تغییرات در افرادی با پوست تیره تر شایع است و می تواند دائمی باشد.
- عفونت: پیلینگ شیمیایی پوست ممکن است موجب فعالیت ویروس هرپس (ویروسی که موجب تب خال می گردد) شود. ندرتا پیلینگ پوست موجب عفونت باکتریایی یا قارچی می گردد.
- آسیب قلبی، کلیوی و کبدی: برای پیلینگ شیمیایی عمیق از فنول استفاده می کنند که می تواند از جهت جذب خون موجب نامنظمی در ضربان قلب شود. فنول همچنین به کبد و کلیه آسیب می رساند. برای کم کردن زمان قرار گیری در معرض فنول، پیلینگ شیمیایی عمیق در بازه های 10-20 دقیقه ای انجام می شود.
روش پیلینگ شیمیایی قادر به کاهش اندازه منافذ پوستی یا برداشتن اسکارها یا چروک های عمیق نیست. پیلینگ شیمیایی پوست برای همه افراد قابل انجام نیست. پزشک ممکن است برای برخی از انواع پیلینگ شیمیایی با احتیاط عمل کند اگر شما:
- داروی ضد آکنه ایزوترتینوئین را در شش ماه گذشته مصرف کرده اید.
- رنگ پوست تان تیره باشد.
- سابقه داشتن کلوئید ها (نواحی از پوست که دچار رشد بیش از حد بافت اسکار شده اند)
- پیگمنتاسیون پوستی غیر طبیعی
- سابقه ابتلا به تب خال های شدید یا مکرر
کاندید شدن برای پیلینگ شیمیایی پوست
قبل از انجام روش پیلینگ شیمیایی، پزشک ممکن است موارد زیر را در شما بررسی نماید:
- بررسی سابقه پزشکی: اگر قصد انجام پیلینگ شیمیایی عمیق را دارید، برای پاسخ دادن به سوالاتی پیرامون وضعیت بالینی خود در گذشته و حال حاضر مخصوصا وضعیت قلب، کلیه و کبد آماده باشید. پزشک را از داروهای مصرفی، آنهایی که اخیرا مصرف کرده اید خصوصا داروهایی که موجب حساسیت پوست به نور خورشید می شوند و همچنین روش های زیبایی پوستی که اخیرا انجام داده اید، مطلع سازید. در صورت استفاده از کرم رتینوئید که نفوذ پذیری پیلینگ را افزایش می دهد، پزشک را در جریان قرار دهید.
- معاینه فیزیکی: پزشک نواحی از پوست شما را که تحت پیلینگ شیمیایی قرار خواهند گرفت، بررسی می کند. بسته به مشخصه های فیزیکی شما برای مثال توناژ و ضخامت پوست، نوع روش پیلینگ شیمیایی انتخاب می گردد.
- صحبت در مورد انتظارات: در مورد تصورات و انتظارات خود و همچنین عوارض پیلینگ شیمیایی با پزشک صحبت کنید. می توانید در مورد میزان درمان مورد نیاز و مدت زمان بهبودی بعد از روش پیلینگ شیمیایی با پزشک خود مشورت کنید.
