سرخک

سرخک (یک نمونه شایع از بثورات پوستی) در اثر ssRNA ویروسی متعلق به خانواده Paramyxoviridae ایجاد می شود. دوره انکوباسیون حدود 10 تا 12 روز است و بیماری بالینی با تب، رینوره، سرفه خشک و گلو درد شروع می شود. در فاز پرودرومال (prodromal phase) پاپول های سفید- خاکستری روی مخاط بوکال دیده می شود (فاز پرودرومال به دوره بین ظهور علائم بالینی و ایجاد کامل راش یا تب اشاره دارد). سه تا چهار روز بعد از علائم پرودرومال بثورات پوستی تاپیکال پاپول ها و ماکول اریتماتوز در پشت گوش و خط رویش مو مشخص می شود و در طول چند روز آینده به سایر بخش های بدن گسترش می باشد. فوران این علائم این نوع  از بثورات پوستی به همان شکل که ظاهر می شود به همان شکل نیز از بین می رود.

تشخیص های افتراقی عبارت است از سایر بثورات پوستی ماکولوپاپورال مانند روبلا، سندرم شوک سمی و یا روزئولا، عفونت پارو ویروس B-19 و تظاهرات دارویی. عوارض ناشی از سرخک عبارت است از:

• سرکوب سیستم ایمنی به طور موقت: در طول بیماری اتفاق می افتد و تقریبا شش هفته به طول می انجامد. در طول این زمان افراد عفونی در خطر ابتلا به عفونت های باکتریایی ثانویه قرار دارند؛ عفونت هایی مانند عفونت گوش میانی، گاستروانتریت و پنومونی.
• انسفالیت حاد پس از عفونت: در یک مورد از هر هزار بیمار اتفاق می افتد و تظاهرات آن یک هفته بعد از شروع بثورات پوستی می باشد. علائم در طول عفونت و یا مدت کوتاهی بعد از عفونت حاد مشخص می شود و شامل سردرد، تب و تشنج می باشد. موردی که کمتر شناخته شده است این است که انسفالیت ناشی از سرخک هفته ها تا ماه ها بعد از عفونت حاد می تواند بر افرادی تاثیر بگذارد که در سیستم ایمنی خود دچار مشکل هستند.
• پان انسفالیت اسکلروزیس زیر جلدی (SSPE): یک بیمار از هر 100000 بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد و تظاهرات آن آهسته می باشد و عارضه پیشرونده ای است که می تواند ماه ها یا حتی سال ها بعد از رفع عفونت حاد ادامه داشته باشد. شروع SSPE بسیار آهسته می باشد و تظاهرات بالینی بارزی ندارد. در نهایت تشنج میوکولونیک معمولا منجر به مرحله نهایی Akinetic Mutism می گردد. در مجموع 95 درصد بیماران مبتلا به SSPE ظرف پنج سال بعد از تشخیص جان خود را از دست می دهند. SSPE ناشی از عفونت پایدار سیستم عصبی مرکزی است که در اثر ویروس ایجاد می شود و عفونت سرخک در کودکان می تواند فاکتور خطری برای بروز SSPE باشد.

واریانت غیر معمول سرخک می تواند در افرادی دیده شود که قبلا با آنتی بادی های igG مادری واکسینه شده اند هم چنین در مورد بیمارانی که روی ایمونوگلوبولین تراپی قرار دارند. در این فرم اصلاح شده پرودروم و تظاهرات خفیف تر می باشد و دوره بیماری نیز کوتاه تر است. به هر حال بیماری مسری می باشد و می تواند به سایر افراد انتقال داده شود. تشخیص بر اساس ملاحظات بالینی و تایید آزمایشگاهی می باشد. igM سرخک می تواند سه روز بعد از بثورات پوستی مشخص شود.

در حال حاضر درمان آنتی ویروسی برای سرخک وجود ندارد و درمان مبتنی بر تسکین علائم می باشد. مهم تر این که مدت هاست واکسن سرخک در دسترس است همین امر سبب شده تا نوع از بثورات پوستی به سادگی قابل پیشگیری باشد.