تشخیص گاستریت
در حالی که پزشک متخصص داخلی بعد از گفتگو با شما در مورد سابقه پزشکی و انجام آزمایش به وجود بیماری گاستریت مشکوک شده است، شما ممکن است یکی یا تعداد بیشتری از تست های زیر را برای تشخیص علت بیماری گاستریت به طور دقیق تر انجام دهید.
- تست هایی برای تشخیص هلیکوباکتر پایلری: پزشک ممکن است تست هایی را برای تشخیص وجود باکتری هلیکوباکتر پایلری به شما توصیه کند. این که شما چه تستی را بدین منظور انجام می دهید به وضعیت شما بستگی دارد. هلیکوباتر پایلری در آزمایش خون، آزمایش مدفوع و یا در تست تنفسی شناسایی می شود.
برای تست تنفسی هلیکوباکتر پایلری، شما یک لیوان کوچک از یک مایع شفاف و بدون طعم می نوشید که حاوی کربن رادیواکتیو است. اچ پایلری مایع تست را در معده شما می شکند. سپس شما در یک کیسه می دمید و در کیسه محکم بسته می شود. اگر شما به باکتری اچ پایلری آلوده باشید، نمونه تنفس شما حاوی کربن رادیواکتیو خواهد بود.
- استفاده از آندوسکوپی برای بررسی دستگاه گوارشی فوقانی: در طول آندوسکوپی، پزشک متخصص داخلی یک لوله نازک و منعطف که دارای دوربین است را از مسیر گلوی شما به سمت مری، معده و روده کوچک پایین می برد. به کمک این روش پزشک علائم و نشانه های التهاب ناشی از گاستریت را مشاهده می کند.
اگر ناحیه مشکوکی یافت شود، پزشک نمونه های بافتی کوچکی را برای بررسی آزمایشگاهی بر می دارد. بیوپسی همچنین می تواند وجود اچ پایلری در پوشش معده را مشخص کند.
- تصویر برداری اشعه ایکس از مجاری گوارشی فوقانی: در این روش برای تشخیص گاستریت، مجموعه از پرتوهای ایکس تصاویری از مری، معده و روده کوچک برای بررسی ناهنجاری های موجود فراهم می کنند. برای واضح تر ساختن زخم، شما ممکن است یک محلول سفید و فلزی حاوی باریوم را بنوشید تا مجاری گوارشی شما را بپوشاند.