فاکتور های خطر در بیماری گاستریت
فاکتور هایی که ممکن است خطر ابتلا به بیماری گاستریت معده را بالا ببرند شامل:
- عفونت باکتریایی: در حالی که عفونت ناشی از باکتری هلیکوباکتر پایلری در میان شایع ترین عفونت های انساتی در جهان قرار دارد، تنها برخی از افراد مبتلا به این عفونت، دچار بیماری گاستریت یا سایر اختلالات دستگاه گوارشی فوقای می شوند. پزشکان معتقدند که مستعد بودن برای ابتلا به باکتری هلیکوباکتر پایلری می تواند ورائتی بوده و یا در اثر برخی انتخاب ها در شیوه زندگی مانند سیگار کشیدن یا نوع رژیم غذایی ایجاد شود.
- استفاده مرتب از داروهای برطرف کننده درد: داروهای برطرف کننده درد رایج مانند آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن می توانند موجب گاستریت حاد و گاستریت مزمن شوند. مصرف مرتب این داروها و یا استفاده بیش از حد از آن ها ممکن است یک ماده ضروری را که به حفظ پوشش محافظتی معده کمک می کند، کاهش دهد.
- سن بالا: خطر ابتلا به بیماری گاستریت معده در افراد مسن تر بیشتر است؛ زیرا پوشش معده با افزایش سن نازک تر می شود و همچنین احتمال ابتلا به عفونت اچ پیلوری یا اختلالات خودایمنی در افراد مسن بیشتر از افراد جوان است.
- مصرف زیاد الکل: الکل می تواند موجب تحریک و فرسایش پوشش معده شما شود که بدین ترتیب پوشش معده بیشتر در معرض شیره گوارشی قرار می گیرد. مصرف زیاد الکل احتمال ابتلا به گاستریت حاد را افزایش می دهد.
- استرس: استرس شدید ناشی از جراحی مهم، جراحت، سوختگی ها یا عفونت های شدید موجب بروز بیماری گاستریت حاد می شود.
- سلول های حمله کننده بدن در معده: این نوع از سلول ها موجب ابتلا به نوعی از گاستریت به نام گاستریت خودایمنی می شوند. این نوع از بیماری گاستریت یعنی گاستریت خودایمنی زمانی اتفاق می افتد سلول های ایمنی بدن به سلول های تشکیل دهنده پوشش معده حمله می کنند. این واکنش ایمنی لایه محافظتی معده را از بین می برد. بیماری گاستریت خودایمنی اغلب در افرادی شایع است که به سایر اختلالات خودایمنی مانند بیماری هاشیموتو و دیابت نوع یک نیز مبتلا هستند. گاستریت خودایمنی همچنین می تواند با کمبود ویتامین ب 12 مرتبط است.
- سایر بیماری ها و شرایط بالینی: بیماری گاستریت ممکن است در اثر شرایط بالینی دیگر مانند ایدز، بیماری کرون و عفونت های انگلی نیز ایجاد شود.