تشخیص آبسه کبدی
معاینه فیزیکی
وجود تب و بزرگ شدن کبد رایج ترین نشانه ها در این بیماری هستند. وجود توده قابل لمس در همه موارد آبسه کبدی دیده نمی شود.
یرقان نیز در 25 درصد از افراد مبتلا به آبسه کبدی وجود دارد. یرقان در این بیماران در اثر بیماری مجاری صفراوی یا وجود چندین آبسه ایجاد می شود.
تست های آزمایشگاهی
شمارش کامل سلول های خونی و تست عملکرد کبدی از جمله تست های خونی هستند که برای تشخیص آبسه کبدی انجام می شوند. هیپوآلبومینمیا و بالا بودن سطح آلکالین فسفاتاز از ناهنجاری های رایج در تست کبدی برای تشخیص این بیماری هستند.
تست های تصویر برداری
توموگرافی کامپیوتری با کانتراست و سونوگرافی تکنیک های رادیولوژیی هستند که برای تشخیص آبسه کبدی به کار گرفته می شوند. در این روش تصویر برداری ضایعات کبدی به صورت نواحی ظاهر می شوند که با پارانشیم کبد احاطه شده اند. در توموگرافی کامپیوتری ضایعات کمتر از یک سانتی متر نیز دیدده می شوند. این روش همچنین امکان تشخیص هم زمان مشکلات موجود در شکم و لگن را فراهم می کند.
در سونوگرافی توده هایی با حاشیه نامنظم دیده می شوند. سونوگرافی امکان ارزیابی دقیق مجاری صفراوی فراهم می کند. سپتوم های داخلی در کبد و باقیمانده های حفره نیز قابل تشخیص هستند.