درمان انسفالیت

انسفالیت و درمان آن

درمان بیماری انسفالیت خفیف معمولا شامل گزینه های زیر می باشد:

• استراحت
• مصرف مایعات
• استفاده از داروهای ضد التهاب مانند استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم برای تخفیف سردرد و تب

داروهای آنتی ویروس

برای درمان التهاب مغز یا انسفالیت ناشی از برخی ویروس ها به داروهای آنتی ویرال نیاز است. داروهای آنتی ویرالی که عموما برای درمان انسفالیت به کار می رود عبارت است از:

• آسیکلوویر
• گانسیکلوویر
• فوسکارنت (Foscarnet)

برخی ویروس ها مانند ویروس هایی که توسط حشرات منتقل می شوند به این درمان ها پاسخ نمی دهند. اما از آن جایی که ممکن است یک ویروس خاص فورا شناسایی نشود پزشکان استفاده از آسیکلوویر را برای درمان التهاب مغز فورا توصیه می کنند. آسیکلوویر می تواند علیه هرپس سیمپلکس موثر باشد و هرپس سیمپلکس در صورت عدم درمان به موقع عوارضی را در پی دارد.

داروهای آنتی ویرال عموما به خوبی تحمل می شوند. تاثیرات جانبی نادر این داروها می تواند آسیب کلیوی باشد.

درمان حمایتی

افرادی که به انسفالیت حاد دچارند و در بیمارستان بستری می شوند ممکن است به اقدامات زیر نیاز داشته باشند:

• کمک در تنفس کردن هم چنین مانیتور دقیق تنفس و عملکرد قلب
• تزریق وریدی مایعات به منظور اطمینان از هیدراسیون مناسب و تامین مینرال های ضروری
• داروهای ضد التهاب مانند کورتیکواستروئیدها تورم و فشار داخل جمجمه را کاهش می دهند و به تخفیف علایم انسفالیت کمک می کنند.
• داروهای ضد تشنج مانند فنی توئین می تواند به توقف و پیشگیری از تشنج ناشی از انسفالیت کمک کنند.

پیگیری

اگر فرد عوارض انسفالیت را تجربه کند ممکن است به درمان های بیشتری نیاز داشته باشد:

• درمان فیزیکی به منظور بهبود قدرت، انعطاف، تعادل، هماهنگی حرکتی و تحرک
• دریافت درمان ها و مهارت هایی که شما را در انجام فعالیت های روزمره هدایت می کنند.
• گفتار درمانی به منظور کنترل ماهیچه ها و تطابق آن ها برای صحبت کردن
• سایکوتراپی برای یادگیری استراتژی ها و مهارت های جدید به منظور بهبود اختلالات خلقی یا برطرف کردن تغییرات شخصیتی