مروری بر عفونت ادراری زنان
عفونت ادراری زنان عفونتی است که ارگان های دخیل در تولید ادرار و دفع آن را درگیر می سازد. این ارگان ها عبارتند از کلیه ها، حالب، مثانه و مجاری ادرار. متخصصین اغلب عفونت ادراری را به دو دسته تقسیم می کنند. عفونت ادراری در بخش پایینی شامل عفونت مثانه می شود. عفونت ادراری در بخش بالایی کلیه ها و حالب ها را درگیر می سازد. عفونت ادراری زنان شایع تر از مردان می باشد زیرا مجرای ادرار در زنان کوتاه تر می باشد، بنابراین باکتری ها آزادانه می توانند وارد مثانه شوند. نزدیکی جنسی در زنان سبب می شود باکتری به سادگی به بخش بالایی مثانه وارد شود. همچنین استفاده از ترکیبات اسپرم کش و دیافراگم کنتراسپتیو محیط نرمال باکتریایی اطراف مجرای ادراری را بر هم می زند و آن را مستعد ابتلا به عفونت می سازد.
در زنان باردار تغییرات موقتی در فیزیولوژی و آناتومی مسیر ادراری سبب می شود احتمال ابتلا به سیستیت و پیلونفریت افزایش یابد. عفونت مثانه و کلیه (عفونت ادراری زنان) عوارض خطرناکی را در دوران بارداری برای مادر و جنین به همراه دارد زیرا احتمال انقباضات و زایمان زودرس افزایش می یابد و در برخی موارد احتمال مرگ جنین یا نوزاد تازه متولد شده وجود دارد.
عفونت ادراری زنان: علائم
عفونت ادراری زنان در بخش بالایی و پایینی مسیر ادرار علائمی را به همراه دارد که از جمله آن می توان به تکرر ادرار، درد و سوزش حین ادرار کردن، احساس درد و فشار در نواحی اطراف مثانه ها (بالا و نزدیکی ناحیه شرمگاهی)، بوی بد ادرار، تب، تهوع و استفراغ اشاره کرد.
عفونت ادراری زنان: تشخیص
تشخیص عفونت ادراری زنان بر اساس علائم و سابقه ابتلا به عفونت ادراری در گذشته بررسی می شود. متخصص زنان در مورد سابقه ابتلا به بیماری های مقاربتی، استفاده از کاندوم، استفاده از دیافراگم یا ترکیبات اسپرم کش سوالاتی خواهد کرد. در نظر داشتن سایر مشکلات زمینه ای مانند دیابت نیز بسیار اهمیت دارد زیرا ابتلا به دیابت احتمال عفونت ادراری زنان را افزایش می دهد. به منظور ارزیابی دقیق تر عفونت ادراری زنان آزمایش ادرار انجام می شود تا نوع باکتری دخیل در عفونت ادراری زنان مشخص شود. تشخیص آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری زنان بر اساس نتیجه آزمایش ادرار انجام می شود. اگر علائمی مانند تب وجود داشته باشد در آن صورت آزمایش خون برای شمارش تعداد گلبول های سفید خون انجام می شود. تعداد بالای گلبول های سفید خون ممکن است نشان دهنده عفونت ادراری زنان باشد. نمونه خون به لحاظ بررسی رشد باکتری کشت داده می شود. در افراد مبتلا به عفونت شدید کلیه و یا آن هایی که اپیزودهای مکرر عفونت ادراری را تجربه می کنند تست های دیگری مانند سی تی اسکن از کلیه ها و سیستم ادراری هم چنین سونوگرافی انجام می شود. سیستوسکوپی روشی برای معاینه داخل مثانه می باشد. در این روش تشخیص عفونت ادراری زنان از ابزار نازک و توخالی مانند تلسکوپ برای بررسی مثانه استفاده می شود. در برخی موارد عفونت ادراری زنان با استفاده از سیستوسکوپی بررسی می شود.
عفونت ادراری زنان: درمان
با درمان مناسب عفونت ادراری زنان ظرف دو تا سه روز برطرف می گردد. در مواردی که عفونت ادراری زنان کلیه ها را درگیر کرده باشد برای درمان به دوره طولانی تری نیاز خواهیم داشت. آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری زنان (هم عفونت بخش بالایی و هم بخش پاینی مسیر ادراری) تجویز می گردد. زنان باردار و یا افراد مبتلا به دیابت که سیستم ایمنی ضعیفی دارند برای درمان عفونت ادراری زنان به دوره درمانی طولانی تری با آنتی بیوتیک نیاز دارند. اگر عفونت ادراری زنان مربوط به بخش بالایی مسیر ادراری باشد دوره درمان با آنتی بیوتیک 10 تا 14 روز خواهد بود. در مواردی که عفونت ادراری زنان شدید باشد نیاز به بستری شدن در بیمارستان و دریافت آنتی بیوتیک تزریقی وجود دارد. مخصوصا اگر تهوع، استفراغ و تب احتمال بروز دهیدراسیون را افزایش دهد و استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی دشوار گردد.
در مواردی که دچار تکرر ادرار می شوید و یا حین ادار کردن احساس سوزش دارید حتما به متخصص زنان خود مراجعه کنید. اگر متوجه علائم مربوط به عفونت کلیه شدید (علائمی مانند تب، تهوع، استفراغ و درد در طرفین یا کمر) حتما با متخصص خود تماس حاصل فرمایید. این نکته مخصوصا در مورد خانم های باردار بسیار حائز اهمیت می باشد.
