تشخیص سرطان سینه ممکن است در غربالگری ها یا بروز علائم در بیماری انجام گیرد. اگر فرد متوجه علائم سرطان سینه همانند توده غیر عادی در سینه یا تغییر در ظاهر، لمس یا شکل آن گردد باید سریعا به پزشک مراجعه نماید. اگر به علت علائم موجود یا نتایج غیر طبیعی در ماموگرافی، فرد مشکوک به سرطان پستان باشد، برای انجام تست های بیشتر به پزشک متخصص ارجاع داده می شود.
ماموگرافی و سونوگرافی سینه
اگر فرد علائمی را ظاهر ساخته باشد، باید ماموگرافی (تصویربرداری اشعه ایکس از سینه ها) انجام دهد. انجام اسکن سونوگرافی نیز توصیه می شود. اگر سرطان از طریق روش های غربالگری تشخیص داده شود، فرد باید ماموگرافی یا سونوگرافی دیگری برای تایید تشخیص انجام دهد. در افراد زیر 35 سال پزشک تنها انجام سونوگرافی پستان را توصیه می کند. این به این دلیل است که خانم های جوان تر سینه های متراکم تری دارند و ماموگرافی به اندازه سونوگرافی در تشخیص سرطان کمک کننده نخواهد بود. سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از داخل سینه و نمایش توده ها یا ناهنجاری ها استفاده می کند. این روش همچنین برای مشخص کردن جامد یا مایع بودن محتویات توده به کار گرفته می شود.
نمونه برداری
نمونه برداری یک روش تشخیصی است که در آن نمونه ای از سلول های بافتی سینه بیمار گرفته شده و وضعیت سرطان در آن ها بررسی می شود. فرد ممکن است برای بررسی درگیری گره های لنفاوی زیر بغل تحت اسکن و تست سوزنی قرار گیرد. نمونه برداری ها به روش های مختلف انجام می گیرند و انتخاب نوع آن ها به شرایط بیمار بستگی دارد. آسپیراسیون سوزنی به منظور تست نمونه ای از سلول های سینه برای وجود سرطان یا تخلیه توده کوچک پر از مایع (کیست خوش خیم) انجام می گیرد. پزشک از یک سوزن نازک برای برداشت نمونه ای از سلول ها بدون برداشت بافت استفاده می کند. نمونه برداری سوزنی رایج ترین نوع بیوپسی است؛ در این روش نمونه ای از بافت توده سینه به کمک یک سوزن بزرگ برداشته می شود. بیمار در این روش تحت بی حسی موضعی قرار می گیرد؛ بدین معنی که او هوشیار است اما سینه ها بی حس هستند. در مواردی از سونوگرافی، اشعه ایکس یا ام آر آی برای هدایت دقیق سوزن به سمت توده استفاده می شود تا تشخیص سرطان دقیق تر باشد. نمونه برداری سوزنی همچنین سرطان را از تغییرات غیر تهاجمی متمایز می سازد. نمونه برداری به کمک خلا روش دیگری برای تشخیص سرطان سینه است؛ در این روش یک سوزن به یک لوله مکش متصل می شود که در نمونه گیری کمک کننده است و از بروز خونریزی در محل بیوپسی پیشگیری می کند.
اگر تشخیص سرطان سینه تایید شود، تست های بیشتری برای تعیین مرحله و درجه سرطان و انتخاب روش درمان انجام می گیرند. سی تی اسکن یا تصویربرداری اشعه ایکس از قفسه سینه و سونوگرافی کبد برای بررسی پراکندگی سرطان انجام می شوند. ام آر آی پستان برای واضح ساختن نتایج یا ارزیابی وسعت سرطان در سینه به کار می رود. اگر تصور پزشک این باشد که سرطان پستان به استخوان های بیمار راه یافته است، انجام اسکن استخوان را توصیه می کند. قبل از انجام اسکن استخوان، ماده ای حاوی مقدار اندکی ماده رادیواکتیو به داخل ورید بازو تزریق می شود؛ اگر استخوان درگیر سرطان شده باشد این ماده را جذب می کند. نواحی درگیر به صورت نواحی تیره و روشن در اسکن نمایش داده می شوند؛ اسکن به کمک یک دوربین مخصوص انجام می گیرد.
پزشک ممکن است از تست هایی برای بررسی پاسخ بیمار به انواع درمان استفاده کند. در برخی موارد، رشد سلول های سرطانی سینه به کمک هورمون هایی که به طور طبیعی در بدن وجود دارند همانند استروژن و پروژسترون تحریک می شود. در صورتی که این علت سرطان باشد، سرطان سینه با متوقف ساختن اثرات هورمون ها یا کاهش سطح آن ها در بدن قابل درمان است. در تست گیرنده هورمونی، نمونه ای از سلول های سرطانی از سینه گرفته شده و پاسخ آن ها به هورمون استروژن یا پروژسترون مورد بررسی قرار می گیرد. اگر هورمون بتواند با استفاده از گیرنده هورمونی به سلول های سرطانی متصل شود، نتیجه تست مثبت است.
