انواع ماموپلاستی (mammoplasty)
جراحی زیبایی سینه
انواع ماموپلاستی یا همان جراحی زیبایی سینه در سه دسته قرار می گیرند: ماموپلاستی افزاینده، ماموپلاستی کاهنده و ماموپلاستی سینه ترمیمی.
ماموپلاستی افزاینده (جراحی سینه بزرگ کردن - Breast augmentation)
جراحی ماموپلاستی افزاینده به منظور افزایش حجم، اندازه و برجسته کردن سینه های خانم ها انجام می شود. خانم ها عمل ماموپلاستی افزاینده را به دلایل مختلفی انتخاب می کنند. برخی خانم ها احساس می کنند سینه های آن ها اندازه کوچکی دارد. برخی خانم ها بعد از بارداری که ظاهر سینه ها تغییر می کند، ماموپلاستی سینه را انجام می دهند. در برخی دیگر جراحی ماموپلاستی افزاینده به دلیل قرینه نبودن سینه ها با یکدیگر انجام می شود. این نوع از انواع ماموپلاستی به کمک ایمپلنت که در زیر ماهیچه سینه و یا روی ماهیچه قرار می گیرد، صورت می پذیرد. بدین منظور، شکافی در زیر بغل، ناحیه دایره ای دور نوک سینه یا چین خوردگی پایین سینه ایجاد می شود. به طور کلی، تمام جراحی های ماموپلاستی افزاینده روش های کم تهاجمی هستند که به شکاف هایی تنها به طول سه سانتی متر نیاز دارند. در ماموپلاستی افزایشی که شکاف در زیر بغل ایجاد می شوند، یک آندوسکوپ (لوله نازک که دارای نور و دوربین است) در طول جراحی به کار گرفته می شود.
ایمپلنت های سینه که در عمل ماموپلاستی افزاینده مورد استفاده قرار می گیرند از یک پوسته سیلیکونی پر شده از محلول نمکی یا ژل سیلیکون ساخته شده اند. خانمی که قصد انجام جراحی ماموپلاستی را دارد به کمک ایمپلنت های آزمایشی می تواند اندازه مورد نظر خود برای سینه هایش را مشخص کند. در حال حاضر، ایمپلنت های پر شده از محلول نمکی بدون محدودیت مورد استفاده قرار می گیرند.
ماموپلاستی افزایشی نسبتا روشی ساده و مشخص است. در جراحی ماموپلاستی افزاینده همانند سایر جراحی ها، برخی عوارض و اثرات ناخواسته وجود دارند. قبل از انجام این نوع از ماموپلاستی، مزایا، معایب و روش های جایگزین را بررسی کنید. شما می توانید در این زمینه با جراح پلاستیک مشورت نمایید.
ماموپلاستی کاهنده (Breast reduction)
جراحی ماموپلاستی کاهنده اغلب در خانم هایی که با سینه های بزرگ و سنگین احساس ناراحتی می کنند (درد گردن، درد پشت و بی حسی و ضعف به علت وزن بالای سینه ها) انجام می گیرد. در طول جراحی ماموپلاستی کاهنده، چربی، پوست و بافت اضافی سینه برداشته می شوند.
بعد از عمل ماموپلاستی کاهنده، جراحی موجب تغییر در حس سینه ها می شود و همچنین امکان شیردهی وجود ندارد. در مواردی که برش های بزرگی ایجاد شده و پیوند نوک سینه انجام می شود، تقریبا تمام افراد بعد از جراحی ماموپلاستی کاهنده حس و توانایی شیردهی را از دست می دهند. در صورتی که حفظ توانایی شیردهی برای شما اهمیت دارد، بهتر است انجام ماموپلاستی کاهشی را به بعد از گذشت دوران شیردهی خود موکول کنید. بعد از جراحی ماموپلاستی کاهشی، علائم ناشی از بزرگ بودن سینه ها در بیشتر خانم ها برطرف می شوند.
ماموپلاستی سینه ترمیمی (mastopexy)
ماموپلاستی سینه ترمیمی در خانم هایی انجام می شود که به منظور درمان سرطان سینه، ماستکتومی انجام داده اند. در این نوع از عمل ماستکتومی، یک سینه جدید با ظاهر، برجستگی و حجم مناسب ایجاد می شود. نوک سینه و ناحیه دایره ای دور آن نیز ساخته می شوند. زمانی که عصب های حسی یا غدد و مجاری شیری برداشته شده و یا به شدت آسیب دیده اند، امکان بازیابی احساس عملکرد نرمال سینه وجود ندارد.
در ماموپلاستی سینه ترمیمی، ظاهر، برجستگی و حجم سینه می تواند به کمک ایمپلنت ها یا بافت بدن خود فرد ایجاد شود. در صورت استفاده از ایمپلنت در عمل ماموپلاستی، اندازه آن با سینه دیگر تنظیم می شود. در صورت امکان، ایمپلنت در مجاور ماهیچه سینه قرار می گیرد. در ماموپلاستی ترمیمی سینه ممکن است با استفاده از بافت های خود فرد ساخته شود. در این صورت، بخشی از دیواره پایینی شکم بدین منظور مورد استفاده قرار می گیرد. بافت های دیگری که در این نوع از ماموپلاستی ترمیمی مورد استفاده قرار گیرند ماهیچه، پوست یا چربی پشت و ماهیچه باسن هستند. ماموپلاستی سینه ترمیمی می تواند در هر زمانی بعد از ماستکتومی انجام گیرد. این روش تاثیری بر روی بازگشت سرطان ندارد و نظارت بر سرطان سینه را تحت تاثیر قرار نمیدهد. شما همچنان می توانید به خودآزمایی ها و برنامه های غربالگری تعیین شده خود برای نظارت بر سرطان سینه ادامه دهید.
ماستوپکسی (لیفت سینه)
در برخی خانم ها، استحکام و ارتجاعی بودن پوست در حدی نیست که بتواند وزن سینه را تحمل کند در نتیجه سینه ها دچار افتادگی می شوند. این حالت که پتوزیس نامیده می شود، میزان پوست موجود در مقایسه با بافت سینه بیشتر است. در لیفت سینه یا همان ماستوپکسی، پوست اضافی باید برداشته شود. برای انجام عمل ماستوپکسی سه روش جراحی وجود دارد:
- الگوی وایز (wise pattern): در این روش شکاف به شکل یک لنگر در اطراف قفسه سینه و زیر سینه ایجاد می شود.
- لژور (LeJeour): در این روش از ماستوپکسی، شکاف در اطراف و پایین ناحیه دایره ای دور نوک سینه ایجاد می شود.
- پری آرئولار: شکاف تنها در اطراف ناحیه دایره ای دور نوک سینه ایجاد می گردد.
جراحی ماستوپکسی موجب ایجاد اسکار های دائمی می شود اما محصولاتی که در کاهش اسکارها کمک کننده هستند، مورد استفاده قرار می گیرند.
بعد از عمل لیفت سینه (ماستوپکسی) چه مراقبت هایی لازم است؟
- مراقبت برای پیشگیری از اسکار (scarcare) سه هفته بعد از جراحی شروع می شود: استفاده از سیلیکون شیت (silicone sheeting) که تا یک سال بعد از عمل ادامه می یابد.
- سوتین (brassiere) تا دو ماه بعد از ماستوپکسی توصیه می شود (تا زمانی که ادم شروع به کاهش کند)
- در طول هفته اول بعد از عمل حرکات ورزشی اجتناب شود و در هفته دوم فعالیتهای متوسط مثل راه رفتن (walking) شروع شود و در طی هفته سوم بعد از عمل حرکات دوچرخه ای (bicycle) بدون استفاده از بازوها (قسمت فوقانی بدن) منعی ندارد.
- فعالیت های شدید و راه رفتن کامل که سبب حرکات بالا و پایین رفتن پستان های جدید می شود تا 2 ماه (8 هفته) بعد از عمل منع دارد.
دکتر پروانه منصوری
تایید شده: توسط دکتر پروانه منصوری
برگرفته از: وبسایت https://www.onhealth.com