دروانا:

گزارش شده از مجله جاما درماتولوژی- 20 جون 2018

منتشر شده در مد اسکیپ- 5 جولای 2018

توصیه های جدید از انجمن پزشکی ملی پسوریازیس نشان می دهند که کاهش وزن با داشتن رژیم غذایی کم کالری می تواند شدت بیماری پسوریازیس را در بیمارانی که اضافه وزن دارند، می کاهد اما شواهد کمی مبنی بر تاثیر سایر تغییرات در رژیم غذایی بر روی بیماری پسوریازیس وجود دارد.

دکتر آوریل آرمسترانگ از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، لس آنجلس اظهار می دارد که بیماران ما سوالات زیادی در مورد نقش رژیم غذایی در پسوریازیس دارند. این تلاش موثر از انجمن ملی پسوریازیس، چند سال است که در حال انجام است.

ما دریافته ایم که یک رژیم غذایی کم کالری در کاهش شدت بیماری پسوریازیس در افراد مبتلا که اضافه وزن دارند کمک کننده است. داشتن رژیم غذایی بدون گلوتن در همه افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس کمک کننده نیست. این نوع رژیم غذایی در کنترل پسوریازیس در بیمارانی که آزمایش خون آن ها برای حساسیت به گلوتن مثبت است، موثر خواهد بود.

دکتر آرمسترانگ و همکارانش برای ارزیابی تاثیر رژیم غذایی در پسوریازیس یا آرتریت پسوریازیس مقالاتی را از سال 2014 تا 31 آگوست 2017 مطالعه کردند.

آن ها 55 مطالعه را که شامل 77557 شرکت کننده بودند انجام دادند که از میان آن ها 4534 نفر به بیماری پسوریازیس مبتلا بودند. از آن جایی که تعداد بیماران کودک در این مطالعات کم بود، محققین تاکید کردند که داده های در دسترس برای ارائه توصیه هایی در مورد کودکان مبتلا به پسوریازیس ناکافی است.

توصیه های ارائه شده توسط این انجمن شامل موارد زیر هستند:

• رژیم غذایی کم کالری برای کاهش وزن قویا برای بیماران با اضافه وزن یا چاق مبتلا به پسوریازیس توصیه می شود.
• رژیم غذایی بدون گلوتن تنها برای افرادی توصیه می شود که در کنار پسوریازیس به بیماری سلیاک نیز مبتلا هستند.
• یک دوره سه ماهه رژیم غذایی بدون گلوتن به عنوان مراقبت درمانی کمکی برای افرادی توصیه می گردد که تست خونی آن ها نشان دهنده حساسیت به گلوتن است. در هر حال، به علت وجود خطاها (مثبت کاذب) انجام آزمایش خون سالانه برای تشخیص حساسیت به گلوتن توصیه نمی شود.
• مصرف مکمل ویتامین دی و کاهش وزن به طور محدودی به بیماران با اضافه وزن و یا چاق مبتلا به آرتریت پسوریازیس توصیه می شود.
• مصرف مکمل ویتامین دی یا ویتامین بی توصیه نمی گردد.
• مصرف سلنیوم در درمان پسوریازیس پلاکی مناسب نیست.
• با توجه به شواهد ناکافی، توصیه ای مبنی بر مکمل های ریز مغذی ها ارائه نمی شود.
• تحقیقات محدودی داشتن رژیم غذایی مدیترانه ای یا مصرف بیشتر خوراکی های حاوی امگا3 و فیبر و مصرف کمتر کالری، اسید های چرب و کربوهیدرات های ساده به بیماران مبتلا به بیماری پسوریازیس توصیه می کنند.

"شواهد کمی مبنی بر این که برخی رژیم های غذایی و مکمل ها در کاهش پسوریازیس مفید هستند، وجود دارد. بنابراین، در حالی که برخی رژیم های غذایی برای برخی بیماران کمک کننده هستند، این درمان های دارویی هستند که تفاوت چشمگیری را در وضعیت بیماران ایجاد می کنند. بیماران مبتلا به پسوریازیس پوستی و مفصلی نباید انتظار جایگزینی تغییرات رژیم غذایی به جای درمان دارویی را داشته باشند."

دکتر دانیل ایرس، متخصص پوست در دانشگاه بهداشتی کانزاس معتقد است که دستور العمل های تغذیه ای می توانند کمک کننده باشند. علاوه بر این، در تلاش برای انجام بسیاری از این مداخلات، مانند کاهش وزن در صورت اضافه وزن، مصرف ویتامین D، داشتن رژیم غذایی مدیترانه ای و اضافه کردن روغن ماهی با کیفیت بالا، آسیب کمی وجود خواهد داشت. بسیاری از ما نور خورشید کافی دریافت نمی کنیم و یا شیر کافی نمی خوریم بنابراین ما مصرف مکمل ویتامین دی را به تمام بیمارانی که مشکلی با مصرف آن ندارند (برای مثال وجود سنگ های کلیه) توصیه می کنیم.

دکتر ایرس اضافه می کند که بیماران از مشاوره تغذیه ای به عنوان بخشی از یک برنامه کامل مانند مصرف داروها و تغییراتی در شیوه زندگی (شامل ورزش کردن و کاهش استرس) استقبال می کنند.