تحقیقی جدید نشان داد نوزادان نارس بیشتر در خطر ابتلا به اختلال طیف اوتیسم قرار دارند. محققین دریافتند نوزادانی که قبل از هفته 27 بارداری به دنیا آمده و به اوتیسم مبتلا هستند، دچار تفاوت های مغزی می باشند.
اوتیسم معمولا با فاکتورهای ژنتیکی ارتباط دارد اما محققین عنوان کردند وزن نوزاد به هنگام تولد و برخی از مشکلات می تواند ریسک ابتلا به اوتیسم را افزایش دهد.
Ulrika Aden مسئول این تحقیقات در اخبار بیمارستان دانشگاه Karolinska در سوئد اعلام کرد " این تحقیق نشان داد فاکتورهای محیطی نیز می تواند سبب بروز اوتیسم شود". Ulrika Aden متخصص نوزادان و هم چنین محقق دپارتمان سلامت زنان و کودکان در موسسه Karolinska است. او گفت " ما بسیار غافلگیر شدیم زیرا حدود 30 درصد نوزادانی که به شدت نارس به دنیا آمده اند به علائم اختلال طیف اوتیسم (ASD) مبتلا هستند. حال آن که این آمار در بین نوزادانی که دوره بارداری را به طور کامل طی کرده اند حدود یک درصد است.
Aden توضیح می دهد بهترین نحوه رشد مغزی در رحم انجام می شود در نتیجه سازمان دهی شبکه مغزی در نوزادان نارس مختل می شود. او افزود با استفاده از رژیم های درمانی جدید می توان رشد چنین نوزادانی را تحریک کرد و از استرس پرهیز کرد، شاید از این طریق بتوان خطر ایجاد ASD را کاهش داد.
پیشرفت در مراقبت نوزادان سبب شده نرخ بقای نوزادان به شدت نارس افزایش یابد. نوزادانی که بیش از 13 هفته زودتر به دنیا می آیند، بیشتر در خطر آسیب های مغزی ، اوتیسم، اختلال بیش فعالی ADHD و مشکلاتی در یادگیری قرار دارند. بر اساس گفته محققین مغز آین نوزادان در معرض عوامل استرس زایی قرار دارد که می تواند نقش مهمی در شروع اوتیسم داشته باشد.
در این تحقیق، محققین از اسکن های ام آر آی استفاده کردند تا رشد مغزی بیش از 100 نوزاد نارس (نوزادانی که قبل از شروع سه ماهه سوم بارداری متولد شده اند) را بررسی کنند. مدتی بعد کودکان به لحاظ وجود علائم اوتیسم اسکن شدند.
این تحقیق که در 21 دسامبر در ژرونال Cerebral Cortex منتشر شد نشان داد کودکانی که به اوتیسم دچار شدند بیشتر در خطر برخی علائم قرار داشتند یا این که بیشتر احتمال داشت مدت کوتاهی بعد از تولد تحت جراحی قرار بگیرند.
مدت ها قبل از تشخیص بیماری محققین مشاهده کردند رشد بخش هایی از مغز ان ها که در ارتباطات اجتماعی، یادیگری زبان و احساس همدلی نقش دارد، کاهش یافته است. آن ها دریافتند این عملکردها اغلب در کودکان مبتلا به اوتیسم مختل می شود.
