گزارشی جدید نشان داد جایگزین کردن زانو معمولا بعد از یک سال تا حد زیادی به تخفیف درد کمک می کند ضمن این که عملکرد مفصل نیز بهتر شده است.
محققین گفتند البته نباید درمان فیزیکی را در مورد آرتریت متوسط تا شدید زانو رد کرد.
Soren Thorgaard Skou محقق واحد فیزیوتراپی در دانشگاه جنوب دانمارک در Odense گفت نزدیک به 700000 جراحی برای جایگزین کردن زانو سالانه در آمریکا انجام می شود، اما شواهد مربوط به مزایای این جراحی ها در دست نیست.
بر اساس ارزیابی انجام شده تا سال 2010 جایگزین کردن زانو یکی از جراحی هایی بود که برای افراد بالغ بالای 45 سال در آمریکا انجام می شد. متوسط سن این افراد برای انجام این عمل 66 سال بود.
تیم تحقیقاتی Skou 100 بیمار را به صورت تصادفی انتخاب کرد، این افراد در حد متوسط تا شدیدی به آرتریت زانو مبتلا بودند برخی از این افراد جراحی مربوط به جایگزین کردن زانو را انجام داده بودند و علاوه بر آن 12 هفته درمانی غیر از جراحی نیز داشتند، برخی دیگر تنها درمانی غیر از جراحی را انجام داده بودند. به گروه دوم فیزیوتراپی، توصیه های غذایی، داروهای ضد درد و همچنین استفاده از کفی های کفش توصیه شده بود.
بعد از یک سال، 8 درصد بیمارانی که جراحی کرده بودند بهبود بهتری را در مقایسه با گروه دوم نشان دادند (85 درصد در قابل 68 درصد). کیفیت زندگی این افراد به واسطه انجام این عمل بهبود یافته بود همچنین توانایی بهتری در پیاده روی، بالا رفتن از پله ها و انجام سایر فعالیت های روزانه از خود نشان دادند.
اما این علائم در گروه دوم که جراحی انجام نداده بودند خیلی کمتر بود.
دکتر Jeffrey Katz جراح ارتوپد در دانشکده پزشکی بوستون عنوان کرد ما تا قبل از این تحقیق هرگز کارآزمایی بالینی کنترل شده ای در مورد مقایسه اثرات جراحی تعویض زانو با فیزیوتراپی را انجام نداده بودیم.
او گفت این تحقیق نشان داد تعویض زانو برای تخفیف درد بهتر است اما درمان فیزیکی اغلب توصیه می شود و مخصوصا در مواردی که ریسک عمل بالاست، آن را به عنوان گزینه ای پایدار در نظر داشت.
محققین گفتند ریسک های عمل عبارت است از احتمال ایجاد لخته خون در پاها (ترومبوز عمیق وریدی) و سفتی زانو که ممکن است برای داشتن حرکتی نرمال به دستکاری نیاز داشته باشد.
Katz گفت تعویض زانو یکی از درمان های موفق به شمار می آید اما درمان فیزیکی نیز می تواند انتخاب منطقی باشد.
Skou توصیه کرد در مورد انجام این جراحی با پزشک خود مشورت نمائید تا مشخص شود آیا ریسک عمل به انجام آن می ارزد یا خیر.
او گفت بیماران در صورتی که انجام این جراحی را غیر ضروری می دانند، می توانند درمان فیزیکی و کاهش وزن را انتخاب کنند. سپس افزود خیلی از بیماران به جراحی نیازی ندارند.
او گفت بیماران باید بدانند که جراحی های فعلی پروسه ای است که 10 تا 15 سال به طول می انجامد. وقتی مفصل مصنوعی فرسوده می شود لازم است جراحی دیگری انجام شود. عمل دوم نیز به اندازه جراحی اول موثر است.
او ادامه داد اگر شما بتوانید جراحی اول را به تعویق بیاندازید می توانید از انجام جراحی دوم جلوگیری کنید. او اشاره کرد نکته دیگر این است این جراحی برگشت ناپذیر است در حالی که روش های غیر جراحی این چنین نیست.
این گزارش در تاریخ 22 اکتبر در ژورنال پزشکی New England منتشر شد.