درمان استئومیلیت

متداول ترین درمان استئومیلیت انجام جراحی به منظور برداشتن بخش های عفونی و مرده استخوان می باشد و پس از آن از آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. معمولا لازم است برای درمان استئومیلیت، فرد در بیمارستان بستری شود.

جراحی

بسته به شدت عفونت جراحی استئومیلیت می تواند یک یا بیش از یک مورد زیر را در برگیرد:

• تخلیه بخش عفونی: باز کردن نواحی اطراف استخوان آلوده امکان تخلیه چرک و ترشحات جمع شده در پاسخ به عفونت در استخوان یا استئومیلیت را برای جراح فراهم می کند.
• برداشتن بافت و استخوان آلوده: در این روش که debridement نامیده می شود جراح استخوان بیمار را تا حد ممکن بر می دارد و برای اطمینان از درمان کامل استئومیلیت، حاشیه ای از استخوان سالم را نیز بر می دارد. بافت های اطراف که علائمی از عفونت را نشان دهد نیز باید برداشته شود.
• بازگرداندن جریان خون به استخوان: جراح می تواند فضای خالی ایجاد شده ناشی از debridement را با تکه ای استخوان یا بافت هایی مانند پوست و ماهیچه که از بخش دیگری از بدن به دست آمده است بپوشاند.

برخی اوقات می توان از پر کننده های موقتی استفاده کرد تا فرد برای پیوند استخوان و پیوند بافت آماده شود. این پیوند ها به ترمیم عروق خونی آسیب دیده و تشکیل استخوان جدید کمک می کنند.

• برداشت هر گونه جسم خارجی: در برخی موارد اجسام خارجی مانند صفحه های جراحی ناشی از جراحی های قبلی استئومیلیت باید برداشته شوند.
• قطع عضو: در نهایت ممکن است جراح ناچار شود تا برای پیشگیری از انتشار بیشتر عفونت استخوان، عضو آسیب دیده را قطع کند.

داروها برای درمان استئومیلیت

بیوپسی استخوان نشان می دهد چه میکروبی منجر به ایجاد عفونت استخوانی یا شاید استئومیلیت شده است بنابراین پزشک می تواند انتخاب کند چه آنتی بیوتیکی برای این نوع عفونت مناسب است. آنتی بیوتیک ها عموما به طریق وریدی در بازو وارد بدن می شوند و درمان با آنتی بیوتیک برای استئومیلیت، حداقل چهار تا شش هفته زمان خواهد برد.

ممکن است در صورتی که عفونت استخوان یا استئومیلیت بسیار شدید باشد استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی نیز ضروری باشد.