بی اختیاری ادرار در مردان اغلب نشانه ای از یک وضعیت یا مشکل دیگر است. انواع خاصی از بی اختیاری ادرار می توانند موجب علائمی به غیر نشت ادرار شوند. این نوع از بی اختیاری های ادرار و علائم آن ها شامل:
- بی اختیاری فوری. بیمار به صورت ناگهانی و اورژانسی احساس نیاز به دفع ادرار می کند که به دنبال آن نشت ادرار رخ می دهد.
- بی اختیاری استرسی. در این نوع بی اختیاری در مردان نشت ادرار در اثر حرکات سریع یا فشار همانند سرفه کردن ایجاد می شود.
- بی اختیاری سر ریزی. مثانه به اندازه ای پر است که ادرار نشت می کند.
- بی اختیاری عملکردی. در این نوع بی اختیاری مردان برخی ناتوانی های فیزیکی، موانع و مشکلات از مراجعه فرد به توالت در زمان مناسب جلوگیری می کنند.
- بی اختیاری موقت. این بی اختیاری اغلب در اثر شرایط کوتاه مدت همانند عفونت مجاری ادرای رخ می دهد. این ممکن است عارضه جانبی یک دارو یا مشکلات پزشکی دیگر باشد.
- بی اختیاری ترکیبی. بی اختیاری که در دو یا تعداد بیشتری از دسته های بالا قرار می گیرد.
بسیاری از علائم بی اختیاری ادرار در خانم ها و آقایان مشابه هستند. تمام علائم با مشکلی در کنترل مثانه و نشت ادرار در ارتباط هستند.
فاکتورهای خطر بی اختیاری ادرار در مردان
اگر فرد یک یا تعداد بیشتری از فاکتورهای زیر را داشته باشد بیشتر در معرض ابتلا به بی اختیاری ادرار قرار دارد:
- سن. در آقایان همچنان که سن آن ها بالا می رود احتمال ابتلا به بی اختیاری ادرار بیشتر می شود. این در اثر تغییرات فیزیکی است که نگه داشتن ادرار را دشوار می سازند. برخی بیماری ها و شرایط در سنین بالا شیوع بیشتری دارند و از دست دادن کنترل مثانه می تواند یک علامت مرتبط باشد.
- عدم فعالیت فیزیکی. فعالیت فیزیکی ممکن است نشت ادرار را افزایش دهد اما نداشتن فعالیت فیزیکی خطر افزایش وزن را بالا میبرد و مقاومت بدن را کاهش میدهد. این وضعیت علائم بی اختیاری ادرار را تشدید می کند.
- چاقی. اضافه وزن می تواند فشار مضاعفی را بر مثانه فرد وارد کند.
- سابقه برخی شرایط. سرطان پروستات، بزرگ شدن پروستات و درمان هایی برای این شرایط می توانند موجب بی اختیاری ادرار در مردان به صورت موقتی یا دائمی گردند. دیابت نیز این اثر را به دنبال دارد.
- مشکلات عصبی. بیماری هایی چون پارکینسون، آلزایمز و ام اس می توانند در توانایی مغز در پیغام رسانی مناسب به مثانه و مجاری ادراری اختلال ایجاد کنند.
- نقایص مادرزادی. اگر مجاری ادراری به خوبی در دوران جنینی تکامل نیافته باشد، فرد ممکن است دچار بی اختیاری ادرار گردد.
درمان بی اختیاری ادرار در مردان
چندین دسته دارویی برای درمان بی اختیاری به کار می روند. از جمله داروهای مورد استفاده:
- آنتی کولینرژیک ها همانند اکسی بیوتینین که ماهیچه های مثانه بیش فعال را آرام می کنند. این داروها مثانه بیش فعال و بی اختیاری فوری را درمان می کنند.
- آلفا بلاکرها همانند تامسولوسین که برای مردانی تجویز می شوند که پروستات بزرگ دارند. این داروها به بیماران مبتلا به بی اختیاری سر ریزی یا فوری کمک می کنند تا به طور کامل مثانه خود را تخلیه نمایند.
- میرابگرون می تواند ماهیچه های مثانه را شل کرده و به افزایش میزان نگه داری ادرار کمک کند. این دارو همچنین به تخلیه بیشتر ادرار در هر بار ادرار کردن کمک می کند.
- بوتولینوم توکسین نوع آ می تواند به داخل مثانه تزریق شده تا به ریلکس شدن عضلات مثانه کمک کند.
عوامل حجم دهنده: یک ماده مصنوعی به داخل بافت های اطراف مجرای ادرار تزریق می شود. این ماده فشاری بر مجرای ادرار بیمار وارد می کند و در بسته ماندن آن هنگامی که فرد در حال ادرار کردن نیست، کمک می کند.
دکتر نیما ترجمان
جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری
دكتر نيما ترجمان متخصص اورولوژی در مشهد (جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری)، دکتر نیما ترجمان دارای 14 سال سابقه پزشکی و طبابت می باشند.
