محققین به این که چه عواملی به طور دقیق علل سرطان مثانه محسوب می شوند، دست نیافته اند. اما آن ها برخی فاکتورهای خطر را برای سرطان مثانه کشف کرده اند و در حال بررسی این هستند که این عوامل چگونه موجب سرطانی شدن سلول های مثانه می شوند. برخی تغییرات در دی ان ای سلول های نرمال مثانه موجب رشد غیر طبیعی آن ها شده و سرطان مثانه را به دنبال دارد. دی ان ای ماده ژنتیکی در داخل سلول ها است که ژن های انسان را تشکیل می دهد؛ ژن ها عملکرد سلول ها را کنترل می کنند. برخی ژن ها رشد سلول ها، تقسیم شدن آن ها به سلول های جدید و مرگ شان را کنترل می کنند که شامل موارد زیر هستند:
- ژن هایی که به رشد، تکثیر و زنده ماندن سلول ها کمک می کنند و انکوژن ها نام دارند.
- ژن هایی که به طور طبیعی به تکثیر سلولی، رفع اشتباهات موجود در دی ان ای کمک می کنند یا موجب مرگ سلولی در زمان مناسب می شوند و ژن های مهار کننده تومور نام دارند.
سرطان ها می توانند در اثر تغییراتی در ماده ژنتیکی (جهش های ژنی) ایجاد شوند تا انکوژن ها را فعال کرده و یا ژن های مهار کننده تومور را غیر فعال می کنند. معمولا چندین تغییر ژنتیکی برای سرطانی شدن یک سلول انجام می گیرد.
جهش های ژنی اکتسابی
بیشتر جهش های ژنی مرتبط با سرطان مثانه بیشتر از این که قبل از تولد به ارث برسند، در طول زندگی فرد ایجاد می شوند. برخی از این تغییرات ژنی اکتسابی در اثر قرارگیری در معرض مواد شیمیایی یا پرتوهای سرطان زا ایجاد می شوند. برای مثال، مواد شیمیایی موجود در دود تنباکو جذب خون می شوند، توسط کلیه ها تصفیه می شوند و در نهایت به ادرار می رسند؛ جایی که می توانند سلول های مثانه را تحت تاثیر قرار دهند. سایر مواد شیمیایی ممکن است به همین ترتیب به مثانه برسند اما برخی مواقع، تغییرات ژنی ممکن است تنها رخدادهای تصادفی باشند که اغلب در داخل سلول اتفاق می افتند بدون این که عامل خارجی داشته باشند.
تغییرات ژنتیکی که علل سرطان مثانه محسوب می شوند در همه افراد یکسان نیستند. تغییرات اکتسابی در برخی ژن ها همانند ژن های مهار کننده تومور TP53, RB1 و انکوژن های FGFR, RAS می توانند نقش مهمی در ایجاد سرطان مثانه داشته باشند. تغییراتی در این ژن ها و ژن های مشابه همچنین ممکن است احتمال سرطانی شدن مثانه را بیشتر کرده و سرطان به دیواره مثانه راه پیدا کند. تحقیقات در این زمینه به منظور توسعه تست هایی انجام می گیرد که با تشخیص تغییرات ژنتیکی می توانند به تشخیص سرطان مثانه در مراحل اولیه کمک کنند.
جهش های ژنی وراثتی
برخی افراد تغییرات ژنی را از والدین خود به ارث می برند که خطر سرطان مثانه را بالا می برند. اما سرطان مثانه اغلب زمینه وراثتی ندارد و در طول نسل ها انتقال نمی یابد و تغییرات ژنی وراثتی علل اصلی سرطان مثانه محسوب نمی شوند. برخی افراد ممکن است ژن مربوط به کاهش توانایی شکستن و دفع برخی از انواع مواد شیمیایی سرطان زا را به ارث ببرند. این افراد حساسیت بیشتری به اثرات سرطان زای دود تنباکو و برخی مواد شیمیایی صنعتی دارند. محققین تست هایی را طراحی کرده اند که می توانند این افراد را شناسایی کنند اما این تست ها به طور معمول انجام نمی گیرند. این که نتایج این تست ها چگونه کمک کننده خواهند بود مشخص نیست به همین دلیل پزشکان پرهیز از قرارگیری در معرض دود تنباکو و مواد شیمیایی صنعتی مضر را به تمام افراد توصیه می کنند.
دکتر محمدرضا یوسفی جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری بیان می دارند شایعترین علامت کانسر مثانه، ادرار با خونریزی بدون درد است که می تواند همراه دفع لخته باشد. در صورت تشخیص بموقع می توان بدون جراحی باز با تراشیدن تومور از طریق اندوسکوپ، تومور را خارج کرد. بنابراین تشخیص بموقع و جدی گرفتن ادرار خونی بدون درد از اهمیت بسزایی برخوردار است. در صورت گسترش تومور مثانه احتمال نیاز به جراحی باز وجود دارد که در این موارد کل مثانه همراه با پروستات و ضمائم آن خارج می گردد و معمولا از روده، مثانه ساخته می شود که طبیعتا عمل بسیار سنگینی می باشد.
