پروستات غده ای در سیستم ادراری آقایان است که مایعی را تولید می کند که اسپرم را در طول انزال حمل می کند. غده پروستات میزراه (لوله ای که ادرار را به خارج از بدن حمل می کند) را احاطه کرده است.
پروستات بزرگ بدین معنی است که اندازه این غده بیشتر از حالت طبیعی شده است. با افزایش سن، پروستات بزرگ تقریبا در تمام آقایان دیده می شود. پروستات بزرگ با نام هایپرپلازی خوش خیم پروستات نیز شناخته می شود. پروستات بزرگ یک سرطان نیست و خطری برای سرطان پروستات محسوب نمی شود.
پروستات بزرگ: علل
علت پروستات بزرگ به طور دقیق مشخص نیست. فاکتورهای مرتبط با افزایش سن و تغییراتی در سلول های بیضه ها در رشد غده پروستات و سطح تستوسترون نقش دارند. مردانی که در سن جوانی بیضه های خود را برداشته اند (به علت سرطان بیضه)، دچار پروستات بزرگ یا هایپرپلازی خوش خیم پروستات نمی شوند.
همچنین اگر بعد از ابتلا به پروستات بزرگ برداشته شوند، اندازه پروستات کوچک تر می شود. در ادامه برخی نکات پیرامون پروستات بزرگ بیان می کنیم:
- احتمال ایجاد پروستات بزرگ با افزایش سن بالا می رود.
- پروستات بزرگ یا هایپرپلازی خوش خیم پروستات تقریبا در همه آقایان با افزایش سن بروز می کند.
- پروستات بزرگ که اندازه آن اندکی افزایش یافته است در بیشتر آقایان بالای 40 سال دیده می شود. بیشتر 90 درصد آقایان در 80 سالگی پروستات بزرگ دارند.
- فاکتور خطری برای پروستات بزرگ دیده نشده است.
پروستات بزرگ: علائم
علائم پروستات بزرگ در کمتر از نیمی از آقایان مبتلا بروز می کند. علائم پروستات بزرگ شامل:
- چکه کردن ادرار در پایان ادرار کردن
- ناتوانی در ادرار کردن
- تخلیه ناکامل مثانه
- بی اختیاری ادرار
- نیاز به ادرار کردن دو بار یا بیشتر در طول شب
- درد حین ادرار کردن یا ادرار خونی
- کندی یا تاخیر در شروع جریان یافتن ادرار
- نیاز شدید و ناگهانی به ادرار کردن
- زور زدن برای ادرار کردن
- جریان ادرار ضعیف
پروستات بزرگ: درمان
درمان پروستات بزرگ بر پایه علائم شما و این که این علائم تا چه حد آزار دهنده هستند انجام می شود. برای درمان پروستات بزرگ، پزشک همچنین سایر مشکلات پزشکی را بررسی می کند. اگر بالای 60 سال هستید شما احتمالا دچار علائم پروستات بزرگ شده اید. اما بسیاری از آقایان با پروستات بزرگ علائم خفیفی دارند و اقدامات مراقبت از خود می تواند برای درمان پروستات بزرگ کافی باشد. اگر پروستات بزرگ دارید باید سالانه علائم خود و نیاز به درمان جدید را بررسی کنید.
پروستات بزرگ: داروها
آلفا بلاکرها دسته دارویی هستند که علاوه بر درمان پروستات بزرگ، برای درمان فشار خون بالا نیز به کار می روند. این داروها ماهیچه های گردن مثانه و پروستات را ریلکس می کنند و بدین ترتیب ادرار کردن با پروستات بزرگ را راحت تر می سازند. بیشتر افرادی که آلفا بلاکرها را برای درمان پروستات بزرگ مصرف می کنند علائم ظرف 3 تا 7 روز بعد از آغاز دارو بهبود یافته است.
فیناستراید و دوتاستراید هورمون تولیدی پروستات را کاهش می دهند. این داروها همچنین اندازه پروستات بزرگ را کاهش می دهند، سرعت جریان ادرار را بالا می برند و علائم پروستات بزرگ را کمتر می کنند. مصرف 3 تا 6 ماهه این داروها علائم پروستات بزرگ را بهبود می بخشد. عوارض جانبی این دسته دارویی کاهش فعالیت و میل جنسی هستند. آنتی بیوتیک ها نیز برای درمان پروستاتیت مزمن که اغلب به همراه پروستات بزرگ اتفاق می افتد، تجویز می شوند.
پروستات بزرگ: جراحی
جراحی پروستات بزرگ در شرایط زیر انجام می گیرد:
- بی اختیاری ادرار
- وجود خون در ادرار به طور مکرر
- ناتوانی در تخلیه کامل مثانه
- عفونت های مجاری ادراری برگشت پذیر
- کاهش عملکرد کلیه
- سنگ مثانه
- علائم آزار دهنده ای که به درمان پاسخ نمی دهند.
انتخاب روش جراحی برای درمان پروستات بزرگ اغلب بر اساس شدت علائم پروستات بزرگ و اندازه و شکل آن صورت می گیرد. بیشتر آقایان با انجام جراحی برای پروستات بزرگ شاهد بهبود سرعت جریان ادرار و سایر علائم بوده اند.
برداشت پروستات از طریق میزراه. این یک روش جراحی پروستات بزرگ برای برداشت بخش داخلی غده است. این جراحی از طریق یک برش در پایین شکم انجام می شود. این راه درمان پروستات بزرگ اغلب در آن هایی انجام می شود که پروستات بسیار بزرگ دارند. سایر روش های جراحی با تهاجم کمتر از حرارت یا لیزر برای تخریب بافت پروستات بزرگ استفاده می کنند. روش دیگر در درمان پروستات بزرگ سوراخ کردن پروستات بدون برداشتن یا تخریب بافت آن است. هیچ یک از این روش ها در مقایسه با برداشت پروستات بزرگ از طریق میزاراه کارایی لازم را ندارند. در این روش ها اغلب افراد 5 تا 10 سال بعد به جراحی دیگری نیاز خواهند داشت. این روش ها در درمان پروستات بزرگ برای افراد زیر انتخاب می شوند:
- مردان جوان (روش های با تهاجم کمتر اثر کمتری بر روی میل و فعالیت جنسی می گذارند)
- افراد مسن
- افرادی که وضعیت پزشکی خطرناک دارند همچون دیابت، سیروز، الکلیسم، سایکوز و بیماری های شدید قلبی، ریوی یا کلیوی
- آقایانی که داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنند.
- آقایانی که به علل دیگری جراحی برای آن ها خطرناک است.
