در طول دو دهه گذشته، پیشرفت هایی در تکنولوژی فایبر اپتیک تکامل یورتروسکوپ های انعطاف پذیر کاربردی را آسان تر کرده است: پیشرفت هایی در لیتوتریپترهای اینترا کورپوریل و همچنین ابزار گراسپینگ اینترا کورپوریل استفاده از یورتروسکوپ های انعطاف پذیر را برای درمان موفقیت آمیز سنگ کلیه، امکان پذیر ساخته است.
مطالعه ای بر روی 11885 بیمار در 114 مرکز نشان داد که 25.2 درصد از روش های یورتروسکوپیک برای درمان سنگ کلیه انجام می شوند.
مطالعه فاچز و فاچز (1990) گزارشی مبنی بر اولین گروه از بیماران مبتلا به سنگ کلیه که تحت درمان با یورتروسکوپی انعطاف پذیر قرار گرفته بودند، منتشر ساخت. در همه موارد، یورتروسکوپی انعطاف پذیر بعد از دوره یک تا دو هفته ای از قرار دادن استنت حالب، انجام شد.
درصد کلی از بین رفتن سنگ 87 درصد گزارش شد و تنها عواقب گزارش شده بروز دو مورد سپسیس بود.
معرفی یورتروسکوپ های بسیار کوچک، انحنا پذیر و بسیار منعطف این امکان را فراهم کرد که بیشتر روش های یورتروسکوپیک بدون نیاز به گشاد کردن حالب قابل انجام باشند. در بررسی های انجام شده بر روی دو گروه بزرگ از بیماران مبتلا به سنگ کلیه که تحت درمان با لیتوتریپسی لیزر هولمیوم قرار گرفتند، تنها 31 درصد در یک گروه و 33 درصد در گروه دیگر بیماران به گشاد کردن حالب نیاز داشتند. امروزه وجود تورها و گیره های فراوان امکان انحنا کامل یورتروسکوپ های منعطف را فراهم ساخته و درمان سنگ های پایینی که دسترسی به آن ها دشوار است را آسان کرده است.
همچنان که تکنولوژی یورتروسکوپیک پیشرفت کرده است و جراحان تسلط بیشتری بر روی این تکنیک می یابند، لیتوتریپسی یورتروسکوپیک به یک روش درمان رایج برای بیماران مبتلا به سنگ کلیه تبدیل شده است.
درصد موفقیت با یک جلسه درمان که عموما به صورت قطعه قطعه ساختن موفقیت آمیز سنگ به همراه پاکسازی کامل آن و یا وجود قطعات کوچکی که از لحاظ بالینی اهمیت ندارند، تعریف می شود، در محدوده 70 تا 80 درصد گزارش شده است.
با این حال، زمانی که تصویر برداری سی تی اسکن برای ارزیابی نتایج درمان انجام می گیرد، این درصد 62 تا 84 درصد است که میزان آن بر اساس اندازه سنگ کلیه متفاوت خواهد بود.
اگر جلسه دوم درمان با این روش انجام گیرد، درصد موفقیت برای سنگ های بزرگ تر بهبود خواهد یافت.
حتی درمان سنگ های به دام افتاده نیز توصیف شده است؛ با این که این روش پر کاربرد نیست.