در فرورفتگی نوک سینه، نوک سینه به جای این که رو به بیرون باشد، به سمت داخل حرکت می کند. نوک سینه فرورفته به کمک تحریک دستی یا محیطی همانند لمس، مکیدن یا احساس سرما، بیرون می آید. این وضعیت ممکن است در یک یا هر دو سینه مشاهده شود؛ حدود 9 تا 10 درصد از خانم ها حداقل یک سینه با نوک فرورفته دارند؛ این حالت در آقایان نیز دیده می شود. در مواردی فرورفتگی تنها در برخی مواقع ایجاد می شود و تغییراتی در دما یا تحریک آن وضعیت را تغییر می دهد. در برخی دیگر نوک سینه ها به صورت دائمی در وضعیت فرورفته قرار دارد. این بدین معنی است که آن ها در وضعیت فرورفته باقی می مانند تا زمانی که اقداماتی به منظور درمان انجام گیرد. در بیشتر موارد فرورفتگی نوک سینه عواقبی را برای فرد به دنبال ندارد و این حساسیت نوک سینه را تحت تاثیر قرار نمی دهد.
علت فرورفتگی نوک سینه
نوک سینه فرورفته گونه متفاوت و طبیعی از نوک سینه است. این بدین معنی است که فرد ممکن است با نوک سینه های فرورفته متولد شود. احتمال بروز این حالت بعد از تولد و در طول زندگی نیز وجود دارد. چندین علت برای نوک سینه فرورفته وجود دارد که در ادامه به آن ها اشاره می شود:
افزایش سن
همچنان که سن فرد افزایش می یابد، فرورفتگی نوک سینه نیز به آرامی و به تدریج رخ می دهد. این یک فرآیند خوش خیم است؛ بدین معنی که ارتباطی با سرطان یا وضعیت پزشکی دیگری ندارد.
اکتازی مجرای شیری
این وضعیت غیر سرطانی است که اغلب در دوران قبل از یائسگی رخ می دهد. اکتازی مجرای شیری در اثر گشاد و باز شدن مجرای شیری، مسدود شدن آن و تجمع مایع در سینه رخ می دهد. این مشکل التهابی همچنین ممکن است موجب قرمزی، حساسیت به درد و بروز ترشح از نوک سینه شود.
بیماری پاژه سینه
این یک بیماری نادر سرطانی است که نوک سینه و ناحیه تیره اطراف آن را تحت تاثیر قرار می دهد. بیماری پاژه سینه اغلب با سرطان سینه مجرایی همراه است. علاوه بر فرورفتگی سینه، برخی مشکلات بیماری پاژه سینه ممکن است موجب علائمی مشابه اگزما یا تحریک پوستی شوند که شامل خشکی، پوسته پوسته شدن، خارش، قرمزی هستند و معمولاً نادیده گرفته شده و دیر تشخیص داده می شود. در مواردی فرد توده ای را در سینه خود احساس می کند.
کارسینوم
فرورفتگی نوک سینه می تواند نشانه ای از انواع شایع سرطان سینه همانند کارسینوم باشد. این نشانه زمانی بروز می کند که توده بدخیم به اندازه ای بزرگ است که در ماموگرافی مشاهده بوده و در معاینه فیزیکی قابل حس کردن است.
فرورفتگی نوک سینه که از زمان تولد وجود دارد و یا به تدریج در طول زمان بروز می کند اغلب نگران کننده نیست. اگر نوک سینه به صورت ناگهانی دچار فرورفتگی شود، فرد باید به پزشک مراجعه کند. نوک سینه فرورفته که در اثر بیماری ایجاد نشده است، به درمان نیاز ندارد. با این حال، روش هایی چون تکنیک هافمن و وسایل مکشی برای درمان فرورفتگی نوک سینه به کار می روند. جراحی نیز درمانی طولانی مدت و یا دائمی است. دو نوع جراحی برای درمان فرورفتگی نوک سینه انجام می شود:
جراحی با حفظ مجاری شیری
خانم ها با انجام این جراحی همچنان توانایی شیردهی خود را حفظ می کنند؛ زیرا بخشی از مجاری شیری متصل باقی می مانند و همچنین تغییری در حس نوک سینه ایجاد نمی شود. در این روش، بعد از اعمال بی حسی موضعی، پزشک شکافی را در اطراف پایه نوک سینه ایجاد می کند. در حالی که هنوز متصل باقی مانده، نوک سینه و ناحیه تیره اطراف آن به بالا کشیده شده و در وضعیت بیرون زده دوخته میشوند. سپس جراح شکاف ایجاد شده را می بندد و محل جراحی را پانسمان می کند.
جراحی با مجاری شیری جدا شده
این روش بسیار شایع برای درمان فرورفتگی نوک سینه است. خانم هایی که تحت این جراحی قرار می گیرند توانایی شیردهی را از دست می دهند؛ زیرا مجاری شیری برداشته می شوند. در این جراحی نیز حس نوک سینه تغییری نمی کند. در جراحی با مجاری شیری جدا شده، جراح قبل از ایجاد برش در پایه نوک سینه، بی حسی موضعی انجام می دهد. سپس مجاری شیری جدا شده و نوک سینه بیرون می آید. در این مرحله جراح برش را بخیه می کند و گاز استریل را بر روی آن قرار می دهد.
پزشک پیرامون روش مناسب با بیمار صحبت می کند. هر یک از روش های جراحی به یک تا دو ساعت زمان نیاز دارند. فرد اغلب ظرف چند ساعت بعد از جراحی می تواند به منزل بازگردد.
