چه کسانی بیوپسی غده لنفاوی نگهبان را انجام می دهند؟
در سال 2014، 76665 مورد جدید ملانوما بدخیم پوستی در آمریکا تشخیص داده شد و 9324 نفر نیز در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست دادند. این آمار سبب شد این نوع از سرطان پوست به عنوان کشنده ترین فرم سرطان پوست در نظر گرفته شود. 70 درصد موارد ملانومای جدیدی که تشخیص داده شده ضایعاتی با ضخامت کوچک هستند و پیش آگهی خوبی دارند.
با توجه به تکنیک های اخیر بیوپسی غده لنفاوی نگهبان دقیق ترین و متداول ترین روش برای ارزیابی متاستاز بودن ملانومای بدخیم پوستی می باشد و می تواند پیامدهای درمانی داشته باشد. نرخ ایجاد نتیجه منفی کاذب در این روش 5 درصد است.
دستورالعمل های فعلی از انجام این روش تشخیصی پشتیبانی می کند مخصوصا اگر احتمال تشخیص بیماری نودال پنج درصد یا بیشتر باشد. عموما توصیه می شود بیوپسی غده لنفاوی نگهبان در بیمارانی که به ملانومای بدخیم اولیه دچار شده و ضخامت ضایعات پوستی در آن ها کمتر از 0.75 میلی متر می باشد، انجام شود، مخصوصا اگر سایر فاکتورهای خطر نیز در فرد وجود داشته باشد.
در بررسی های انجام شده یکی از قوی ترین فاکتورهای خطری که احتمال مثبت بودن نتیجه تست نمونه برداری غدد لنفاوی را افزایش می داد سن افراد بود و این نکته مخصوصا در بیماران زیر چهل سال قابل توجه است.
بر اساس دستورالعمل شبکه جامع ملی سرطان (National Comprehensive Cancer Network) بیوپسی غدد لنفاوی معمولا به افراد زیر چهل سال که به ضایعاتی با ضخامت 0.50 تا 0.75 میلی متر ضخامت دچارند توصیه شود، اما نرخ مثبت در این گروه سنی 5.6 درصد بود.
در مقابل انجام بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان معمولا برای بیماران 65 سال به بالا که به ضایعاتی با ضخامت 0.76 تا 1.0 میلی متر دچارند توصیه می شود با وجود آن که نرخ متاستاز بودن غده لنفاوی در این بیماری 3.9 درصد بوده است.
با بررسی 8772 بیمار مبتلا به ضایعات کوچک ملانوما مشخص گردید 3.8 درصد افراد به بیماری نودال دچارند و تعدادی از این آمار مربوط به افراد چهل سال یا زیر چهل سال بود. بر اساس این یافته ها به نظر می رسد دستورالعمل های فعلی در مورد محدود کردن جوانان در انجام این بیوپسی و سخت گیری بیش از حد در افراد سالمند کمی نابه جاست.
سوالی که در این تحقیق بدان پاسخ داده نشد این بود که آیا بیوپسی غده لنفاوی نگهبان می تواند به بقای افرد کمک کند. هم چنین در مورد بیمارانی که تست بیوپسی غدد لنفاوی در آنان مثبت است گام بعدی چه خواهد بود. آیا باید ایمونوتراپی انجام داد، آیا باید شیمی درمانی کرد و یا باید لنفوآدنکتومی کامل انجام داد.
در پایان این نکته مطرح گردید که با ظهور مارکرهای بیولوژیکی که قابلیت پیش بینی تومور را به ما می دهند ممکن است در آینده انجام بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان روشی منسوخ شود. اگر ما به نقطه ای برسیم که بتوانیم بر اساس یافته های ژنتیکی تومور نحوه رفتار آن را پیش بینی کنیم و به این ترتیب بتوانیم درمان های هدفمندی را امتحان کنیم، در این شرایط این سوال مطرح خواهد شد که اصلا چه لزومی دارد بیمار را در معرض یک جراحی غیر ضروری قرار دهیم.
