درمان کزاز
از آن جایی که درمانی برای بیماری زاز وجور ندارد، درمان کزاز شامل مداوای زخم، داروهایی برای راحت تر ساختن علائم و درمان حمایتی است.
مداوای زخم
تمیز کردن زخم یک امر ضروری در پیشگیری از رشد هاگ های کزاز است. تمیز مردن زخم شامل پاک کردن گرد و غبار، اجسام خارجی و بافت مرده از روی زخم است.
داروهای کزاز
- آنتی توکسین: پزشک ممکن است یک آنتی توکسین کزاز مانند ایمنوگلوبولین کزاز را تجویز کند. در هر حال، آنتی توکسین تنها توکسین هایی که به پایانه های عصبی متصل نشده اند را خنثی می کند.
- آنتی بیوتیک ها: پزشک ممکن است برای درمان کزاز آنتی بیوتیک ها به صورت خوراکی یا تزریقی به منظور مقابله با باکتری کزاز تجویز نماید.
- واکسن: تمام بیماران مبتلا به کزاز باید به محض تشخیص بیماری، واکسن کزاز را دریافت کنند.
- داورهای آرام بخش: پزشک داروهای آرام بخش قوی را برای کنترل اسپاسم های ماهیچه ای در کزاز تجویز می کند.
- سایر داروها: داروهای دیگر مانند منیزیم سولفات و برخی بتا بلاکرها برای تنظیم حرکات غیر ارادی ماهیچه ای مانند تنفس وضربان قلب تجویز می شوند. مورفین از جوله داروهایی است که بدین منظور در کزاز استفاده می شود.
درمان حمایتی
بیماری کزاز شدید نیازمند بستری شدن برای مدت طولانی در بخش مراقبت های ویژه است. از آن جایی که آرام بخش ها تنفس را مهار می کنند، شما ممکن است به طور موقت از ونتیلاتور (دستگاه تهویه) استفاده کنید.