درمان بیماری های عفونی

تعیین نوع عوامل بیماری های عفونی انتخاب درمان مناسب را برای پزشک متخصص بیماری های عفونی راحت تر می سازد.

آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک ها در خانواده هایی از انواع مشابه دسته بندی می شوند. انواع مشابهی از باکتری ها نیز در گروه های مشابه قرار می گیرند.

عموما انواع خاصی از باکتری ها به عنوان عوامل بیماری های عفونی، به دسته های خاصی از آنتی بیوتیک ها حساس هستند. درمان بیماری های عفونی باکتریایی دقیق تر انجام می شود اگر پزشک نوع باکتری عامل بیماری را شناسایی کند.

آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری های عفونی باکتریایی به کار گرفته می شوند؛ زیرا این داروها تاثیری بر روی بیماری های عفونی ویروسی ندارند. اما در برخی موارد تشخیص این که چه نوع میکروبی عامل عفونت است دشوار است. برای مثال، برخی از انواع نومونیا تحت تاثیر ویروس ها و برخی دیگر در اثر باکتری ها ایجاد می شوند.

استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها موجب ایجاد برخی گونه های باکتریایی مقاوم به برخی از انواع آنتی بیوتیک ها می شود. در این صورت درمان بیماری های عفونی ناشی از این باکتری ها بسیار سخت تر خواهد بود.

داروهای ضد ویروس

داروهای ضد ویروس برای درمان برخی و نه همه بیماری های عفونی ویروسی تولید شده اند. این ویروس ها شامل:

• ویروس اچ آی وی/ ایدز
• ویروس هرپس
• ویروس هپاتیت سی
• ویروس هپاتیت ب
• ویروس آنفلوانزا

داروهای ضد قارچ

داروهای ضد قارچ موضعی برای درمان بیماری های عفونی پوستی یا عفونت های ناخن ناشی از قارچ ها مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از بیماری های عفونی قارچی همچون آن هایی که ریه یا غشاهای موکوسی را تحت تاثیر قرار می دهند، می توانند به کمک داروهای ضد قارچ خوراکی درمان شوند. بیماری های عفونی قارچی شدید که اندام های درونی رادرگیر کرده اند خصوصا در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، برای درمان به داروهای ضد قارچ تزریقی نیاز دارند.

داروهای ضد انگل

برخی بیماری های عفونی مانند ملاریا در اثر انگل های کوچک ایجاد می شوند. در حالی که داروهایی برای درمان این نوع از بیماری های عفونی وجود دارند، انواع مختلفی از انگل ها به داروها مقاوم می شوند.