نام ژنریک:

• انسولین رگولار

نام لاتین:

• Human Regular Insulin

نام تجاری:

• ®Humulin-R

گروه دارویی- درمانی:

• هورمون پانکراس
• ضد دیابت

طبقه بندی در بارداری:

• گروه B

اشکال دارویی:

• انسولین رگولار تزریقی: 100 واحد بین المللی بر میلی لیتر

موارد مصرف، روش و دوزاژ:

• انسولین رگولار برای دیابت نوع یک یا دیابت شیرین کاربرد دارد:

مصرف انسولین رگولار در کودکان و بالغین:

دوزاژ انسولین رگولار منحصر به شرایط بیمار می باشد. معمولا روزانه 3 تا 4 بار هر بار 15 تا 30 دقیقه قبل از غذا به صورت زیر جلدی استفاده می شود.

• انسولین رگولار در شرایط هایپرکالمی تزریق می شود:

5 تا 10 واحد از انسولین رگولار را با 50 سی سی محلول DW5% به مدت 5 دقیقه به صورت وریدی (پوش IV) تزریق کنید.

مکانیسم اثر:

• انسولین رگولار ذخیره و متابولیسم کربوهیدرات ها، پروتئین ها و چربی ها را کنترل می کند.

فارماکوکینتیک:

• انسولین رگولار از محل تزریق به سرعت جذب می شود و در تمام مایعات خارج سلولی منتشر می شود.
• نیمه عمر بیولوژیکی انسولین رگولار حداکثر 12 ساعت است.
• مقدار ناچیزی از انسولین رگولار از طریق ادرار دفع می شود.

نکات با اهمیت:

• از انسولین رگولار در تست تحریک ترشح هورمون رشد و کتواسیدوز دیابتی نیز استفاده می شود.
• انسولین از چه حیوانی گرفته میشود؟ در قدیم از انسولین های گاوی و خوکی استفاده می شد، انسولین گاوی در 2 آمینواسید و انسولین خوکی در 1 آمینواسید با انسولین انسانی تفاوت دارند. اما در حال حاضر به علت آلرژی های ایجاد شده فقط از انسولین انسانی استفاده می شود.
• انواع انسولین: انسولین انواع کوتاه اثر (short acting)، طولانی اثر (long acting) و متوسط اثر (intermediate acting) دارد. انسولین کوتاه اثر مانند انسولین رگولار، متوسط اثر مانند انسولین NPH و انسولین طولانی اثر مانند انسولین گالارژین.
• تفاوت انسولین رگولار با NPH در زمان اثرگذاری و جذب آن است. انسولین رگولار کوتاه اثر یا سریع الاثر است ولی انسولین NPH متوسط الاثر است.
• تمامی انواع انسولین باید در یخچال نگهداری شوند. تاریخ انقضا در داروی انسولین اهمیت بسیار زیادی دارد.
• سرنگ انسولین: یک سرنگ انسولین کامل 1 سی سی است که گنجایش 100 واحد انسولین را دارد. خط های بزرگ روی سرنگ انسولین 10 واحد است و خط های کوچک 2 واحد.
• واکنش درمانی مناسب به داروی انسولین عبارت است از تنظیم و تثبیت قند خون و رفع علائم هایپرگلایمسی و هایپوگلایسمی.
• در موارد اورژانس برای پایین آوردن سریع قند خون از انسولین کوتاه اثر مانند انسولین رگولار استفاده می شود.
• انسولین رگولار با انسولین NPH سازگار هستند و می توان آنها را در یک سرنگ کشید و استفاده کرد اما همیشه باید ابتدا انسولین رگولار را داخل سرنگ انسولین کشید و بعد انسولین NPH.

موارد منع مصرف:

• حساسیت شدید به دارو
• هیپوگلایسمی
• شوک

موارد احتیاط:

• بیماران مستعد هایپوکالمی و هایپوگلایسمی

تداخلات دارویی:

دارو های زیر اثر انسولین را کاهش می دهند و با انسولین تداخل دارویی دارند:

• کورتیکواستروئیدها
• استروژن ها
• فنوتیازین ها
• دیلتیازم
• دیازوکساید
• نیاسین
• کلسی تونین
• استازولامید

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

از جمله عوارض جانبی انسولین رگولار می توان به مورد زیر اشاره کرد:

• Metabolic: هایپرگلایسمی، هایپوگلایسمی،
• Derm: خارش، قرمزی، کهیر، تورم، گرمای محل تزریق
• Other: لیپودیستروفی، آنافیلاکسی

مصرف در بارداری و شیردهی:

• انسولین رگولار در دوران بارداری جز گروه B قرار دارد و در شیردهی منع مصرف ندارد.
• مصرف انسولین در بارداری: انسولین (حداقل طی سه ماه دوم بارداری) از جفت عبور نمی کند و داروی انتخابی جهت کنترل دیابت بارداری است. لازم است که قند خون بیمار به شدت کنترل شود و از وقوع کتواسیدوز پیشگیری شود. نیاز به انسولین اغلب طی سه ماهه نخست کاهش یافته، طی سه ماهه دوم و سوم بارداری افزایش می یابد.
•  مصرف انسولین در شیردهی: انسولین در دستگاه گوارش تخریب می شود، بنابراین ممکن نیست نوزاد از طریق شیر مادر انسولین دریافت کند. البته مصرف مقادیر کم یا بیشتر انسولین می تواند تولید شیر مادر را دچار اختلال نماید.

توجهات پزشکی - پرستاری:

• نحوه ترزیق انسولین رگولار: برای تجویز وریدی انسولین رگولار رقیق نشده آن را با سرعت 5 واحد در دقیقه تزریق کنید.
• برای انفوزیون مداوم وریدی، رقیق کردن دارو و تجویز ان مطابق دستور پزشک لازم است.
• علائم هایپوگلایسمی (ضعف، لرز، تعریق، تهوع، استفراغ، گیجی، سردرد، تاری دید، نبض تند و ضعیف، خستگی، تاکیکاردی، اضطراب، لرزش و گرسنگی) و هایپرگلایسمی (عطش، پرادراری، بوی کتون در نفس، خستگی، خشکی پوست، برافروختگی صورت و خواب آلودگی) را بشناسید و گزارش کنید.
• FBS و قند خون 2 ساعت پس از مصرف غذا را چک کنید (قند خون ناشتا: 80 تا 150 میلی گرم در دسی لیتر، 2HPP=70-130 MG/DL). برای بررسی سابقه دیابت هموگلوین A1C را نیز کنترل کنید.
• در دوران استرس (بیماری،تشنج، جراحی، تب) نیاز بدن به انسولین افزایش می یابد.
• انسولین را قبل از تزریق به دمای اتاق برسانید. چون انسولین در یخچال نگهداری می شود سرد است و باید مقداری بین دستان خود نگه دارید تا به دمای بدن نزدیک شود.
•  محل تزریق زیرجلدی انسولین را علامت گذاری کنید و به طور چرخشی عوض نمایید.
• از تجویز محلول کدر یا تغییر رنگ داده اجتناب کنید.
• وجود کتون بدون قند در ادرار معمولا نشانه مصرف ناکافی کربوهیدرات است. وجود کتون همراه با قند ممکن است نشانه کتواسیدزو باشد و باید به پزشک گزارش شود.

توجهات بیمار - خانواده:

• با روش تزریق انسولین آشنا شوید و سعی کنید این کار را خودتان انجام دهید.
• انسولین دیابت را درمان نمی کند بلکه فقط نشانه های آن را کنترل می کند.
• علائم و نشانه های هیپوگلایسمی و هایپرگلایسمی را بشناسید و به پزشک اطلاع دهید.
• در کنار دارو درمانی به رژیم غذایی و ورزش اهمیت دهید.
• همواره چند دانه قند یا آب نبات شیرین همراه خود داشته باشید تا در صورت وقوع هایپوگلایسمی استفاده کنید.
• از مصرف هر گونه داروهای بدون نسخه بدون مشورت با پزشک اجتناب کنید.
• در صورت تاری دید به چشم پزشک مراجعه کنید.

شرایط نگهداری دارو:

• انسولین رگولار را در یخچال نگاهداری کنید. بعد از باز کردن ظرف انسولین می توان یک تا دو ماه خارج از یخچال از آن نگهداری کرد.