تعریف:

خون ریزی واژینال که پس از 6 ماه از زمان منوپوز اتفاق می افتد.

اتیولوژی:

غیرپاتولوژیک: خون ریزی پس از توقف در مصرف درمان جایگزین هورمونی.

پاتولوژیک:

• رحم: کارسینوم، هیپرپلازی(ممکن است غیر تیپیک باشد)، پولیپ ها.
• تخمدان ها: تومورهای ترشح کننده استروژن.
• واژن: واژینیت آتروفیک(این اختلال در حقیقت مهم ترین عامل ایجاد خون ریزی پس از منوپوز به شمار می رود)، کارسینوم، جسم خارجی.
• ولوو: کارسینوم.
• سرویکس: کارسینوم، سرویسیت، پولیپ ها.

ریسک فاکتورها:

پاتولوژیک:

• رحم: کارسینوم، هیپرپلازی، پولیپ ها
• تخمدان ها: تومور، واژن: واژینیت آتروفیک
• جسم زرد: پرولاپس
• ولوو: کارسینوم
• سرویکس: سرویسیت، پولیپ ها

اپیدمیولوژی:

این اختلال نسبتا شایع است.

شرح حال:

این خون ریزی، به صورت خون ریزی منظم دوره ای تظاهر می یابد. علل پاتولوژیک، اغلب به صورت خون ریزی پس از منوپوز و یا اپیزودهای مکرر و عودکننده خون ریزی غیر طبیعی پس از منوپوز، تظاهر می یابند. سایر علائم براساس علت زمینه متفاوتند. برای مثال، دیس پارونی در همراهی با واژینیت آتروفیک دیده می شود.

معاینه بالینی:

بر اساس عامل زمینه ای، متفاوت است.

معاینه لگن: مشاهده: آتروفی واژن

معاینه دودستی: افزایش سایز رحم(هیپرپلازی و یا کارسینوم رحم)، توده لگن(تومور تخمدان)، پرولاپس رحم(سرویسیت)، جسم خارجی. سرویکس زخمی و انعطاف پذیر و شکننده(کارسینوم، سرویسیت مزمن)، پولیپ.

پاتولوژی:

نامشخص است.

ارزیابی ها:

آزمایشات خون: FBC(کاهش هموگلوبین).

سایر روش ها: اسمیر سرویکس، سونوگرافی لگن(افزایش ضخامت رحم)، هیستروسکوپی و بیوپسی اندومتر.

درمان:

شرح حال کامل برای ارزیابی ریسک فاکتورها از نظر بدخیمی و رد خون ریزی. همچنین باید وجود کارسینوم را رد کرد. بیماری زمینه باید درمان شود.

عوارض:

آنمی، عوارض ناشی از هیستروسکوپی.

پیش آگهی:

در حدود 5 درصد از زنان مبتلا به خون ریزی پی از منوپوز مبتلا به کانسر خواهند شد(کارسینوم رحم، شایع ترین نوع این کانسر است). عوامل زمینه ای خوش خیم اغلب قابل درمان هستند.