هیدروسل تجمع مایع در داخل کیسه بیضه است. کیسه بیضه بیضه ها را در محل خود نگه می دارد. هیدروسل می تواند یک یا هر دو طرف کیسه بیضه رخ دهد و معمولا به تدریج پیشروی می کند. هیدروسل در نوزادان شیوع بیشتری دارد. این وضعیت کودکان و بزرگسالان را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. دو نوع هیدروسل وجود دارد:
- هیدروسل ساده. این نوع هیدروسل ممکن است در هر سنی بروز کند. هیدروسل ساده وضعیت ثابتی دارد و بزرگ تر یا کوچک تر نمی شود.
- هیدروسل ارتباطی. هیدروسل ارتباطی می تواند در هر سنی ایجاد شود اما شیوع آن بیشتر در کودکان و نوزادان است. این نوع هیدروسل وضعیت ثابتی ندارد و ممکن است بزرگ تر یا کوچک تر شود. تغییر اندازه در اثر جریان یافتن مایع از طریق یک لوله از شکم به داخل کیسه بیضه رخ می دهد. این زمانی رخ می دهد که لوله به درستی بسته نمی شود. هنگامی که فرد فعالیت دارد، هیدروسل نیز بزرگ تر می گردد و زمانی که در حال استراحت است اندازه آن کوچک تر می شود. این وضعیت ممکن است در هرنیا (فتق) ایجاد شود؛ هرنیا وضعیتی است که بخشی از روده از طریق یک حفره در پوشش شکمی بیرون زده است.
علل هیدروسل چه هستند؟
هیدروسل معمولا علت مشخصی ندارد. هر گونه آسیب به کیسه بیضه ممکن است موجب بروز هیدروسل گردد. آسیب ممکن است ضربه به کیسه بیضه حین فعالیت های ورزشی یا تصادف با اتومبیل باشد. هیدروسل همچنین ممکن است بعد از جراحی یا عفونت در کیسه بیضه ایجاد شود.
تشخیص هیدروسل چگونه انجام می شود؟
کیسه بیضه متورم و بدون درد شایع ترین نشانه هیدروسل است. بیمار ممکن است در اثر تورم، در کیسه بیضه خود احساس درد و سنگینی داشته باشد. پزشک سوالاتی پیرامون تورم کیسه بیضه از بیمار می پرسد و آن را معاینه می کند. بیمار باید پزشک را از هر گونه آسیب به کیسه بیضه خود مطلع سازد. پزشک فشار اندکی بر کیسه بیضه بیمار وارد می کند تا جمع شدن هیدروسل را بررسی نماید. او ممکن است تست های زیر را برای تشخیص هیدروسل توصیه نماید:
- ترانس ایلومیناسیون. در ترانس ایلومیناسیون برای تشخیص هیدروسل، پزشک یک نور روشن را بر روی کیسه بیضه می تاباند. این به پزشک در مشاهده مایع داخل کیسه بیضه کمک می کند. این روش تشخیصی می تواند در شناسایی سایر مشکلات همانند هرنیا نیز کمک کننده باشد.
- سونوگرافی. سونوگرافی از امواج صوتی برای نمایش دادن تصاویری از کیسه بیضه بیمار بر روی صفحه نمایشگر استفاده می کند. سونوگرافی می تواند در تایید وجود هیدروسل و شناسایی سایر مشکلات در کیسه بیضه کمک کننده باشد.
درمان هیدروسل چگونه انجام می شود؟
هیدروسل اغلب به خودی خود برطرف می شود. هیدروسل در کودک معمولا تا سن یک سالگی از بین می رود. در صورتی که بعد از گذشت مدتی هیدروسل برطرف نشده و یا بزرگ تر شود، به درمان نیاز خواهد داشت.
پشتیبانی کیسه بیضه. بیمار ممکن است از یک وسیله حمایتی مشابه یک بیضه بند برای کاهش تورم کیسه بیضه در اثر هیدروسل، استفاده کند.
هیدروسلکتومی. هیدروسلکتومی یک روش جراحی برای برداشت هیدروسل است. در این روش درمانی، پزشک برشی بر روی کیسه بیضه یا کشاله ران بیمار ایجاد می کند. در صورتی که جراحی برای هیدروسل ساده انجام گیرد، یک برش کوچک ایجاد شده و مایع داخل کیسه برداشته می شود. در صورتی که جراحی برای هیدروسل ارتباطی انجام شود، پزشک از بخیه هایی برای بستن لوله استفاده می کند. بخیه ها جریان یافتن مایع از هیدروسل به شکم را مسدود می سازند.
آسپیراسیون سوزنی. در این روش برای درمان هیدروسل، پزشک یک سوزن را از طریق کیسه بیضه وارد هیدروسل بیمار می کند. او مایع داخل کیسه بیضه را به کمک این سوزن خارج می نماید.
دکتر فرید آقاسی زاده جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری عنوان می دارند با توجه به اینکه 10 درصد تومورهای منجر به هیدروسل خود را نشان می دهند می بایست هر هیدروسلی را معاینه نمود و سونوگرافی انجام گیرد تا از عدم وجود تومور بیضه اطمینان حاصل گردد.
