پزشک تشخیص هیدروسل را با یک معاینه فیزیکی آغاز می کند که شامل اقدامات زیر است:
- بررسی حساسیت به درد در کیسه بیضه بزرگ شده
- اعمال فشار بر شکم و کیسه بیضه برای بررسی فتق کشاله ران (بیرون زدگی قسمتی از روده از کشاله ران به علت ضعف دیواره شکمی). سرفه کردن و زور زدن نیز برای بررسی این وضعیت از بیمار درخواست می شود. در صورت وجود فتق کشاله ران، پزشک انجام جراحی را برای رفع آن توصیه می کند.
- تاباندن نوری بر روی کیسه بیضه (ترانس لومیناسیون). در صورت ابتلا به بیماری هیدروسل (کودک یا بزرگسال) مایع شفافی در اطراف بیضه دیده می شود. در صورت وجود مایع پزشک به خوبی نمی تواند بیضه را لمس کند و همچنین نور از کیسه بیضه عبور کرده و فضای داخل را روشن میکند. در صورتی که تورم کیسه بیضه در اثر تومور جامد ایجاد شده باشد، نور نمیتواند تصویر واضحی از داخل ایجاد کند.
- آزمایش های ادرار و خون برای تعیین وجود عفونت برای مثال اپیدیدیمیتس
- سونوگرافی برای کنار گذاشتن وجود فتق، تومور بیضه یا سایر عواملی که موجب تورم کیسه بیضه می شوند.
درمان هیدروسل
در کودکان پسر، برخی مواقع بیماری هیدروسل به خودی خود درمان می شود. اما در صورت بروز هیدروسل در مردان در هر سنی، مراجعه به پزشک برای ارزیابی بیماری بسیار اهمیت دارد؛ زیرا این می تواند ناشی از یک مشکل زمینه ای در بیضه ها باشد. در صورتی که هیدروسل به خودی خود رفع نگردد، باید به کمک جراحی و عموما یک روش جراحی سرپایی برداشته شود؛ زیرا موجب مشکلاتی برای بیمار شده و احتمال بروز فتق را افزایش می دهد. جراحی برداشت هیدروسل (هیدروسلکتومی) به کمک بیهوشی عمومی یا نقطه ای انجام می گیرد و در بیشتر موارد بیمار چند ساعت بعد از آن میتواند به منزل بازگردد. در این جراحی برای برداشت هیدروسل، یک برش در کیسه بیضه یا زیر شکم (بسته به محل هیدروسل) ایجاد می شود. اگر طی جراحی رفع فتق کشاله ران جراح متوجه وجود هیدروسل شود، آن را برمیدارد حتی اگر ناراحتی برای بیمار ایجاد نکرده باشد.
بعد از جراحی هیدروسل، بسته به اندازه و موقعیت ممکن است جراح لوله ای را برای تخلیه مایعات قرار داده و محل جراحی را برای چند روز پانسمان کند. توصیه پزشک به بیمار این است که بعد از جراحی نیز با او ملاقات داشته باشد؛ زیرا امکان بازگشت هیدروسل وجود دارد. خطرات ناشی از بیهوشی جراحی هیدروسل:
- واکنش های آلرژیک
- مشکلات تنفسی
- بی نظمی های ضربان قلب
عوارض جراحی هیدروسل شامل:
- لخته های خونی یا خونریزی بیش از حد
- آسیب به کیسه بیضه همچون آسیب عصبی
- عفونت
استفاده از کیسه یخ، بند نگه دارنده کیسه بیضه و استراحت فراوان به بهبودی وضعیت بعد از جراحی هیدروسل کمک می کنند.
آسپیراسیون سوزنی
گزینه دیگر برای درمان هیدروسل، تخلیه آن به کمک یک سرنگ بلند است. در این روش، سرنگ برای تخلیه مایع وارد کیسه ایجاد شده در اطراف بیضه می شود. در مواردی، دارویی برای پیشگیری از پر شدن مجدد کیسه با این سرنگ تزریق می شود. آسپیراسیون سوزنی اغلب برای درمان هیدروسل در مردانی انجام می گیرد که در معرض خطر بالای عوارض جراحی هیدروسل قرار دارند. شایع ترین عوارض آسپیراسیون سوزنی در درمان هیدروسل شامل درد موقت در کیسه بیضه و خطر بروز عفونت است.
