کلوئید چیست؟
کلوئید یک ضایعه بسیار عمیق تر و بزرگ تر از اسکار است که ممکن است دردناک یا خارش دار باشد و همچنین حالت چروک و جمع شده داشته باشد. کلوئید فراتر از مرزهای یک زخم یا شکاف پیشروی می کند در حالی که در یک اسکار هیپرتروفیک بافت در داخل حاشیه های زخم باقی می ماند. کلوئید در مواقعی با یک اسکار هیپرتروفیک اشتباه گرفته می شود. کلوئید ممکن است در هر بخشی از بدن ایجاد شود اما اغلب در نواحی که بافت زمینه ای چربی کم است مانند صورت، گردن، گوش ها، قفسه سینه یا شانه ها ظاهر می گردد. این ضایعه معمولا در عمل یک زخم شکل می گیرد.
علت کلوئید
علت کلوئید به طور دقیق مشخص نیست اما این ضایعه پوستی اغلب در افراد با پوست تیره دیده می شود. این ضایعه پوستی ممکن است در عمل اسکار آکنه، پرسینگ بدن، سوختگی ها، پارگی ها و زخم های جراحی ایجاد گردد. در کلوئید خطر بروز عفونت افزایش می یابد. به نظر می رسد این مشکل مربوط به سلولهایی به نام فیبروبلاست ها است که باعث ایجاد بافت اسکار با تولید پروتئین کلاژن است. این که بروز کلوئید در اثر مشکل در خود سلول های فیبروبلاست است و یا مشکلاتی در مواد شیمیایی کنترل کننده فعالیت آن ها وجود دارد، مشخص نیست. هورمون ها، فاکتورهای ژنتیکی و مشکلاتی در سیستم ایمنی می توانند در بروز کلوئید نقش داشته باشند. راه هایی برای درمان کلوئید وجود دارد. با این حال، افرادی که دچار کلوئید می شوند باید از انجام پرسینگ، تاتو و جراحی های غیر ضروری بپرهیزند.
چه افرادی دچار کلوئید می شوند؟
کلوئید بیشتر در افرادی با پوست تیره خصوصا نژادهای آفریقایی- آمریکایی ایجاد می شود. میانگین سنی بروز کلوئید 10 تا 30 سال است و شیوع این ضایعه پوستی در اوایل یا اواخر زندگی بسیار اندک است. شواهد موجود نشان می دهند که سابقه خانوادگی ابتلا به کلوئید نقش مهمی در بروز این ضایعه پوستی ایفا می کند.
علائم کلوئید
کلوئید عموما حدود سه ماه بعد از آسیب وارده به پوست ایجاد می شوند در حالی که ممکن است زمان تا یک سال افزایش یابد. بافت لاستیک مانند کلوئید از حاشیه های زخم فراتر می رود. این ضایعه ممکن است با خارش، درد یا احساس سوزش همراه باشد. در برخی مواقع کلوئید بدون وجود هیچ گونه آسیب پوستی مشخص ظاهر می گردد. نواحی که اغلب دچار کلوئید مشوند سینه، شانه ها، لوب گوش ها و گردن هستند. کلوئید ممکن است بر روی یک مفصل ایجاد شود و حرکت را محدود کند. در طول زمان، رنگ قرمز کلوئید به قهوه ای تغییر کرده یا بی رنگ می شود.
درمان کلوئید
کلوئید ممکن است در طور زمان جمع شود اما در موارد نادر به طور کامل ناپدید می شود. برای بهبود ظاهر کلوئید، روش های درمانی زیادی به کار گرفته می شوند. انواع درمان کلوئید شامل موارد زیر هستند:
- استروئیدهای تزریقی برای کاهش التهاب
- استفاده از فشار یا پدهای ژل سیلیکون بعد از آسیب
- جراحی
- لباس تنگ
- پرتو درمانی
- کرایوتراپی (فریز کردن بافت برای کشتن سلول های پوستی)
- لیزر درمانی برای کاهش بافت اسکار
- درمان با اینترفرون
- داروهای سیتوتوکسیک
- روش میکرونیدلینگ
هر یک از روش های درمان کلوئید خطرات و عوارض جانبی را به دنبال دارند.
در ابتدا پزشک روش هایی با تهاجم کمتر مانند پدهای سیلیکونی، لباس پرفشار یا تزریقات را برای درمان کلوئید توصیه می کند خصوصا اگر کلوئید به تازگی ایجاد شده باشد. این روش های درمان باید به طور مرتب و با دقت انجام شوند. در هر حال، کلوئید بدون درمان نیز جمع می شود و در طول زمان مسطح تر می گردد.
پزشک ممکن است بعد از جراحی کلوئید استفاده از استروئیدهای تزریقی را برای کاهش خطر بازگشت کلوئید توصیه کند.
چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟
کلوئید عموما نیازی به درمان پزشکی ندارد اما اگر رشد ضایعه ادامه پیدا کند ، اگر علائم بیشتری داشته باشید و یا بخواهید به کمک روش های ذکر شده کلوئید را درمان کنید، می توانید به پزشک متخصص پوست مراجعه نمایید.
کلوئید خوش خیم است اما رشد کنترل نشده آن ممکن است نشانه ای از سرطان پوست باشد.
