کم کاری تیروئید و ناباروری
به طور کلی وجود ناهنجاری هایی در عملکرد غده تیروئید می تواند نرخ آبستن شدن را کاهش و احتمال بروز سقط، پره اکلامپسی، رشد ضعیف جنین، زایمان زودرس و مرده زایی را افزایش دهد. مشاهدات نشان می دهد ممکن است بین کم کاری تیروئید و ناباروری در خانم ها ارتباطی وجود داشته باشد. در کم کاری تیروئید، غده تیروئید نمی تواند به مقدار کافی هورمون های لازم را ترشح کند. مقدار اندک این هورمون ها می تواند در آزادسازی تخمک از تخمدان ها تداخل ایجاد کند. بنابراین بین کم کاری تیروئید و تخمک گذاری ارتباطی وجود دارد. اختلال در تخمک گذاری به معنی اختلال در باروری می باشد. به طور جزئی تر می توان گفت بین کم کاری تیروئید و کاهش مقدار هورمون LH و FSH ارتباطی وجود دارد. هر دوی این هورمون ها برای بلوغ فولیکول حاوی تخمک ضروری می باشند. علاوه بر این برخی علل زمینه ای که در ایجاد کم کاری تیروئید دخالت دارد مانند وجود برخی بیماری های خودایمنی همچنین وجود برخی اختلالات در هیپوفیز نیز می تواند قدرت باروری را تحت تاثیر قرار دهد. باید توجه داشت بروز کیست های تخمدانی در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید نیز شایع می باشد.
کم کاری تیروئید و رژیم غذایی
در مورد خانم ها درمان کم کاری تیروئید قبل از بارداری یکی از اقدامات اساسی است که باید در اصلاح قدرت باروری آن ها مورد توجه قرار داد. صرف نظر از علت بروز کم کاری تیروئید، درمان عمدتا مبتنی بر استفاده از داروی لووتیروکسین می باشد. داشتن رژیم غذایی مناسب، استفاده از میوه ها و سبزیجات رنگی، پروتئین ها و چربی های سالم از اقدامات موثر دیگری محسوب می شود که می تواند مورد توجه خانم های مبتلا به کم کاری تیروئید قرار بگیرد. ترکیباتی مانند سلنیوم، زینک، ال-تیروزین، اسیدهای چرب امگا سه، ویتامین ایی، سی و آ همچنین ویتامین های بی نیز می تواند در تقویت عملکرد تیروئید موثر واقع شود. بنابراین توجه به مواد غذایی حاوی این ترکیبات می تواند به عنوان مکمل مناسبی در درمان کم کاری تیروئید در نظر گرفته شود. اگر بعد از درمان کم کاری تیروئید ناباروری همچنان ادامه داشت در آن صورت باید گزینه های دیگری را برای درمان ناباروری مورد توجه قرار داد.
اگر به کم کاری تیروئید دچارید و قصد باردار شدن دارید قبل از بارداری شدن پزشک متخصص زنان را در جریان قرار دهید. در طول دوران بارداری مقدار هورمون تیروئید باید در بدن مانیتور شود تا امکان رشد مناسب جنین فراهم شده و احتمال بروز سقط کاهش یابد. در دوران بارداری رشد جنین تحت کنترل هورمون تیروئید مادر می باشد.
