الیگوهیدرآمنیوس به کاهش مقدار مایع آمنیوتیک اشاره دارد. مایع آمنیوتیک اطراف جنین را در رحم می پوشاند و در رشد جنین نقش بسزایی دارد. اگر چنانچه متوجه نشتی از واژن خود شده اید حتما متخصص زنان را در جریان قرار دهید زیرا ممکن است از علائم الیگوهیدرآمنیوس باشد. در این شرایط ممکن است متخصص زنان سایر علائم مانند عدم اضافه وزن مناسب مادر یا عدم رشد مناسب جنین را نیز در نظر داشته باشد. متخصص زنان با استفاده از سونوگرافی اقدام به اندازه گیری مایع آمنیوتیک خواهد کرد. برای اندازه گیری مایع آمنیوتیک از شاخص مایع آمنیوتیک یا AFI و یا MPV استفاده می شود. AFI عمق مایع آمنیوتیک را در چهار ناحیه از رحم بررسی می کند. سپس این مقادیر با هم جمع می شوند. اگر مجموع این اعداد کمتر از 5 سانتی متر باشد در آن صورت الیگوهیدرآمنیوس تشخیص داده می شود. MPV عمیق ترین ناحیه رحم را اندازه گیری می کند تا مقدار مایع آمنیوتیک را بررسی کند. اگر مقدار به دست آمده کمتر از 2 سانتی متر باشد در آن صورت نیز الیگوهیدرآمنیوس تشخیص داده خواهد شد.
اگر الیگوهیدرآمنیوس در 6 ماه اول بارداری روی دهد احتمال بروز عوارض جدی بسیار است و این در مقایسه با بروز الیگوهیدرآمنیوس در 3 ماهه آخر بارداری است. عوارض احتمالی ناشی از الیگوهیدرآمنیوس عبارت است از:
- بروز نقص در جنین
- سقط
- زایمان زودرس
- مرده زایی
اگر الیگوهیدرآمنیوس در 3 ماهه آخر بارداری اتفاق افتد در آن صورت احتمال بروز عوارض زیر وجود دارد:
- رشد آهسته جنین
- مشکلاتی در طول وضع حمل و زایمان
- افزایش نیاز به انجام سزارین
علل بروز الیگوهیدرآمنیوس چندان شناخته شده نیست اما برخی علل احتمالی عبارت است از:
- وجود مشکلاتی مانند افزایش فشار خون، وجود سابقه دیابت
- مصرف برخی داروها مانند داروهایی که برای درمان افزایش فشار خون استفاده می شود
- بارداری طول کشیده
- وجود نقص در جنین مخصوصا نواقصی که بر کلیه ها و مجرای ادراری تاثیر می گذارد
- پارگی زودرس غشاها
اگر الیگوهیدرآمنیوس در اواخر بارداری روی دهد در آن صورت ممکن است نیازی به انجام درمان نباشد. در نهایت ممکن است به طور هفتگی سونوگرافی انجام شده تا مقدار مایع آمنیوتیک اندازه گیری شود. در برخی موارد آمنیواینفیوژن می تواند در درمان الیگوهیدرآمنیوس موثر باشد. در این شرایط محلول نمکی از طریق دهانه رحم تزریق می گردد. این درمان به رفع مشکلات احتمالی در بند ناف کمک خواهد کرد. اختلال در بند ناف اکسیژن رسانی و غذا رسانی به جنین را مختل می کند. اگر جنین در خطر باشد ممکن است وضع حمل و زایمان القا گردد.
نوشیدن آب نیز می تواند به افزایش مقدار مایع آمنیوتیک و درمان الیگوهیدرآمنیوس کمک کند. در صورت ابتلا به الیگوهیدرآمنیوس متخصص زنان توصیه خواهد کرد تا مقدار فعالیت فیزیکی را کاهش داده و در بستر استراحت کنید. نرخ شیوع الیگوهیدرآمنیوس 4 درصد می باشد و ممکن است در هر زمانی از بارداری روی دهد اما احتمال بروز آن در 3 ماهه آخر بارداری بیشتر می باشد.
