برخی آزمایشات مربوط به غربالگری دوران بارداری می باشد اما برخی آزمایشات تشخیصی می باشد. به خاطر داشته باشید انجام این تست ها به معنی وجود مشکل در مادر یا جنین نخواهد بود. بلکه هدف آزمایش های غربالگری دوران بارداری به معنی اطمینان از داشتن بارداری نرمال است. آزمایش های غربالگری دوران بارداری عبارت است از:
- آزمایش های غربالگری دوران بارداری (تست چالش گلوکز): این مورد از آزمایش های غربالگری دوران بارداری در هفته 24 تا 28 انجام می شود تا احتمال وجود دیابت بارداری را بررسی کند. برای انجام این آزمایش شما باید ابتدا یک نوشیدنی قندی مصرف کنید و سپس یک ساعت بعد قند خون اندازه گیری می شود. اگر در خانواده شما سابقه ابتلا به دیابت وجود داشته باشد یا در صورت چاقی یا داشتن فرزندی بیش از حد نرمال در بارداری قبلی یا بارداری چند قلو ممکن است این آزمایش در اوایل بارداری انجام شود.
- آزمایش های غربالگری دوران بارداری (تست عفونت استرپتوکوک گروه بی): این آزمایش در هفته های 35 تا 37 بارداری انجام می شود تا احتمال وجود این باکتری در مادر بررسی شود. اگر این عفونت از مادر به جنین منتقل شود در آن صورت احتمال ابتلا به پنومونی در جنین بعد از تولد وجود خواهد داشت. به منظور انجام این مورد از آزمایش های غربالگری دوران بارداری با استفاده از سواب از ترشحات واژن و رکتوم نمونه برداری می شود. خانم هایی که نتیجه آزمایش آن ها مثبت می باشد به مصرف آنتی بیوتیک نیاز خواهند داشت.
- آزمایش های غربالگری دوران بارداری (تست ادرار): تست ادارار که از آزمایش های غربالگری دوران بارداری می باشد برای بررسی احتمال عفونت ادراری، دیابت و پره اکلامپسی انجام می شود.
برخی آزمایش های غربالگری دوران بارداری به منظور بررسی وجود ناهنجاری های کروموزومی انجام می شود:
- آزمایش های غربالگری دوران بارداری (غربالگری Nuchal translucency): این مورد از آزمایش های غربالگری دوران بارداری که با استفاده از سونوگرافی انجام می شود به اندازه گیری ضخامت پشت گردن جنین در هفته 11 تا 14 بارداری اشاره دارد. اطلاعات حاصل از این تست همراه با سایر آزمایشات احتمال وجود ناهنجاری های کروموزومی و سایر مشکلات را نشان می دهد. ترکیب NT با مقادیر آنالیت های سرم منجر به بهبود قابل توجه تشخیص آنوپلوئیدی می شود.
- آزمایش های غربالگری دوران بارداری (نمونه برداری پرزهای جفتی جنین): اگر جنین در خطر ابتلا به نواقص ژنتیکی باشد در آن صورت نمونه برداری از پرزهای جفتی بین هفته 10 تا 13 بارداری توصیه می شود. در این تست سوزنی از طریق دهانه رحم یا شکم وارد رحم شده و بخشی از سلول های جفت نمونه برداری می شود.
- آزمایش های غربالگری دوران بارداری (غربالگری سه ماهه اول): خون به منظور بررسی دو پروتئین به نام های hCG و PAPP-A نمونه برداری می شود. این تست احتمال وجود سندرم داون همچنین سایر اختلالات کروموزومی را بررسی می کند. ترکیب غربالگری سه ماهه اول و دوم نرخ تشخیص سندرم داون را به 90 تا 95 درصد می رساند.
- آزمایش های غربالگری دوران بارداری (آمنیوسنتز): این تست در هفته 15 تا 20 بارداری به منظور تشخیص ناهنجاری های کروموزومی مانند سندرم داون انجام می شود. در این تست ماده بی حسی موضعی استفاده شده پس از آن سوزنی وارد شکم می گردد و مقداری از مایع آمنیوتیک از کیسه مایع اطراف جنین نمونه برداری می شود. این نمونه در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می گیرد.
- آزمایش های غربالگری دوران بارداری (غربالگری سه ماهه دوم): در این آزمایش خون مادر به منظور بررسی میزان برخی فاکتورها نمونه برداری می شود. این مورد از آزمایش های غربالگری دوران بارداری نیز احتمال وجود برخی ناهنجاری های کروموزومی را تعیین می کند. این تست نیز در هفته های 15 تا 20 بارداری انجام می شود. سنجش DNA جنینی یا Cell Free DNA خارج سلولی در سرم مادر به منظور تشخیص تریزومی های 13-21-18 در بارداری های پر خطر تبدیل به یک تست غربالگری شده است به طوریکه نرخ تشخیص آن 98 درصد و نرخ منفی کاذب آن 0.5 درصد است.