دلایل موجه سزارین
جراحی سزارین روشی برای زایمان می باشد و زمانی انجام می شود که سلامت بیشتر مادر و جنین را نسبت به زایمان طبیعی فراهم سازد. بنابراین زمانی سزارین موجه است که دلایل طبی یا مامایی وجود داشته باشد. در جراحی سزارین به بیهوشی موضعی برای پیشگیری از درد نیازمندیم. برش سزارین ممکن است به صورت عمودی یا افقی روی شکم انجام شود. برش بعدی با هدف رسیدن به رحم و خارج ساختن جنین و جفت انجام می شود. در طول جراحی سزارین ممکن است جراحی های دیگری مانند بستن لوله های فالوپ نیز انجام شود. دلایل موجه سزارین مختلف است. به طور کلی دلایل موجه سزارین به وجود مشکلاتی در مادر و جنین مربوط می باشد. و اما دلایل موجه سزارین چیست؟
دلایل موجه سزارین
خانم هایی که برای انجام زایمان طبیعی برنامه ریزی کرده اند ممکن است ناچار به انجام سزارین شوند. در ادامه به برخی دلایل موجه سزارین اشاره می کنیم:
- اگر زایمان بر اساس انتظار پیش نرفته و انقباضات رحم ضعیف باشد یا جنین بیش از حد بزرگ بوده و یا لگن بیش از حد کوچک باشد و همچنین اگر جنین در موقعیت نامناسبی قرار گرفته باشد، همگی این موارد از دلایل موجه سزارین محسوب می شود. در خیلی از موارد اگر وضع حمل به طور نرمالی پیش نرود ممکن است از داروی اکسی توسین استفاده شود تا انقباضات تقویت گردد. اگر با این وجود پس از چند ساعت وضع حمل به درستی پیش نرود در آن صورت انجام سزارین توصیه می شود.
- اختلال در قلب جنین می تواند از دلایل موجه سزارین محسوب شود. اگر ضربان قلب جنین نشان دهد که قادر به تحمل روند وضع حمل نمی باشد در آن صورت ممکن است انجام سزارین ضرورت بیابد.
- موقعیت بریچ یکی از دلایل موجه سزارین می باشد. در این شرایط قسمت انتهایی نوزاد در سمت پایین رحم و دهانه واژن قرار دارد که انجام سزارین الزامی است.
- اگر جفت پیش از زایمان از رحم جدا شود در آن صورت احتمال خونریزی سنگین واژن وجود دارد. این شرایط می تواند از دلایل موجه سزارین محسوب شود.
- وجود برخی عوامل تهدید کننده در مادر یا جنین نیز از دیگر دلایل موجه سزارین می باشد.
- قرار گرفتن غیر طبیعی جفت و عروق جفتی جلوتر از جنین به طوری که دهانه رح یا سرئیکس را بپوشاند نیز ممکن است دلیل موجهی برای انجام زایمان سزارین باشد.
زایمان سزارین برنامه ریزی شده در شرایطی مورد توجه قرار دارد که انجام زایمان طبیعی احتمال بروز برخی خطرات را برای مادر یا جنین همراه داشته باشد. در برخی موارد نیز ممکن است سزارین به خواست مادر و بدون وجود الزامی خاص مورد توجه و برنامه ریزی باشد. در شرایط زیر ممکن است متخصص زنان انجام سزارین را مورد توجه قرار دهد:
- مادر قبلا سابقه انجام سزارین یا هر گونه جراحی دیگری را داشته که سبب ایجاد برش بر رحم شده باشد. در برخی موارد احتمال وجود زایمان طبیعی بعد از سزارین وجود ندارد. به طور کلی چنین شرایطی می تواند از دلایل موجه سزارین محسوب شود. امروزه اگر خطری برای مادر و جنین نداشته باشد زایمان طبیعی توصیه می گردد.
- اگر وجود برخی انسدادها مانع از زایمان طبیعی شود در آن صورت ممکن است انجام سزارین برنامه ریزی شود. از جمله انسدادها عبارت است از وجود فیبروم های بزرگ، توده های لگنی یا شکستگی در لگن. چنین مواردی می تواند از دلایل موجه سزراین در نظر گرفته شود.
- اگر نوزاد بیش از حد بزرگ باشد مخصوصا اگر مادر به دیابت دچار باشد، در آن صورت این شرایط ممکن است از دلایل موجه سزارین و برنامه ریزی برای انجام آن محسوب شود.
- اگر مادر به عفونت های فعالی مانند هرپس و یا اچ آی وی دچار باشد، احتمال انتقال عفونت به نوزاد حین عبور از کانال زایمان وجود دارد. این شرایط نیز یکی دیگر از مواردی است که از دلایل موجه سزارین در نظر گرفته می شود.
- اگر بارداری چند قلو باشد نیاز به انجام سزارین وجود دارد.
- اگر مادر به سرطان دهانه رحم مبتلا باشد در آن صورت ممکن است این شرایط از دلایل موجه سزارین محسوب شود.
- اگر نوزاد در خطر خونریزی قرار داشته باشد نیاز به برنامه ریزی سزارین وجود دارد.
- اگر جفت دهانه رحم یا سرویکس را بپوشاند ممکن است نیاز به انجام سزارین وجود داشته باشد.
- اگر برخی نقایص مادرزادی در جنین وجود داشته باشد مانند وجود تومورهای شکی یا نخاعی و ناهنجاری های دیواره شکمی و هیدروسفالی نیز مکن است پزشک را ملزم به انجام زایمان سزارین کند.
- بیماری هایی در مادر چون فشار خون و دیابت وابسته به انسولین نیز دلایل موجه سزارین هستند.
- در برخی موارد نیز زایمان سزارین به درخواست خود مادر و بدون وجود الزام خاصی مورد توجه برنامه ریزی قرار می گیرد.
شرایط دیگری نیز وجود دارد که در آن برنامه ریزی برای انجام سزارین مورد بحث قرار دارد، از جمله این شرایط وجود برخی نواقص مانند اسپینا بیفیدا و وجود ناهنجاری هایی در دیواره شکمی جنین می باشد.
یکی از مهم ترین فاکتورها در برنامه ریزی برای انجام سزارین اطمینان از آماده بودن جنین برای زایمان می باشد. به طور کلی انجام سزارین تا قبل از هفته 39 برنامه ریزی نمی شود. برای تعیین این که آیا ریه های جنین به طور کامل شکل گرفته آمنیوسنتز انجام می شود خصوصا اگر انجام سزارین قبل از هفته 39 بارداری ضرورت بیابد.
