دو داروی جدید که برای درمان درماتیت آتوپیک تایید شده است انتخاب های درمانی برای این بیماری را افزایش داده است. در سال های گذشته انتخاب های درمانی برای درماتیت آتوپیک بسیار اندک بود و ظرف کمتر از یک سال که این دو دارو تایید شده است به نظر می رسد تحولاتی در انتخاب های درمانی درماتیت آتوپیک ایجاد شده است.
دارو Dupilumab اولین داروی بیولوژیکی است که برای درمان درماتیت آتوپیک تایید گردید و برای درمان درماتیت آتوپیک متوسط تا شدید مناسب است. این دارو به فرم تزریقی می تواند با یا بدون کورتیکواستروئیدهای موضعی به کار رود.
داروی بعدی دارو Crisaborole نام دارد که نوعی مهار کننده فسفو دی استراز تیپ چهار می باشد که در دسامبر 2016 برای درمان موارد خفیف درماتیت آتوپیک در بیمارانی تایید گردید که حداقل دو سال با بیماری درگیر بوده اند.
به گفته Lynda Schneider متخصص اطفال در مدرسه پزشکی هاروارد داروهای دیگری نیز اخیرا در فاز آخر کارآزمایی های بالینی قرار دارند. Dupilumab دارویی است که انتظارات را برآورده کرده است و فرم تزریقی دارو مانع مهمی نبوده، اگرچه بیمارانی هستند که به دلیل فرم تزریقی این دارو را نمی خواهند اما اغلب افراد بالغ که از فرم شدید درماتیت آتوپیک سال هاست که رنج می برند با فرم تزریقی این دارو مشکلی نداشته اند.
در مورد Crisaborole ایشان توصیه می کند که دوره کوتاه استروئیدهای موضعی می تواند ابتدا استفاده شود، فرم پماد معمولا روی پوست ملتهب مالیده نمی شود زیرا در برخی موارد بیماران احساس گزش را گزارش کرده اند. من به بیماران توصیه می کنم که ابتدا به تحریک اولیه توجه داشته باشند اما مادامی که به مصرف پماد ادامه می دهند این علائم برطرف می شود.
ایشان هم چنین افزودند داروهای هیجان انگیز دیگری نیز وجود دارد که فعلا در دست مطالعه می باشد. از جمله این داروها می توان به آنتی بادی های مونوکلونال اشاره کرد. برخی از این داروها در فاز دوم تحقیقات بالینی قرار دارند اما یکی از آن ها به نام tralokinumab که رسپتور سایتوکاین اینترلوکین 13 را هدف گیری می کند وارد فاز سوم کارآزمایی های بالینی گردیده است.
به گفته دکتر Schneider هر چه درمورد فنوتیپ درماتیت آتوپیک بیشتر بدانیم بهتر می توانیم درک کنیم چه داروهایی برای چه بیمارانی مناسب خواهد بود.
