داروی جدید Serlopitant ترکیبی است که احساس خارش در مغز را بلاک می کند و می تواند برای بیمارانی مفید باشد که با خارش های شدید پوست رو به رو هستند. این یافته ها در اثر اولین کارآزمایی بالینی به دست آمده است که در آن بیماران مبتلا به خارش مزمن حضور داشتند.
Sonja Ständer از دانشگاه Münster واقع در آلمان عنوان داشت به نظر می رسد این رویکرد بسیار امیدوار کننده است. این دارو از اولین روزهای مصرف فعال می شود و مطلوب بیمارانی می باشد که خواستار دارویی سریع الاثر هستند.
خیلی از افراد به بیماری هایی دچارند که با خارش شدید همراه می باشد. درماتیت آتوپیک و بیماری های مزمن کلیه از جمله این بیماری ها می باشند اما طیف وسیعی از بیماری ها مانند اچ آی وی، بیماری های کبدی و لنفوما نیز با خارش شدید همراه هستند.
خارش شدید می تواند بر کیفیت زندگی افراد تاثیر بگذارد و منجر به اختلال در خواب، اضطراب و افسردگی شود.
صرف نظر از منشا بیماری، داروی مخصوصی برای مبارزه با خارش مزمن وجود ندارد. درمان های فعلی استفاده از آنتی هیستامین ها و برخی کورتیکواستروئیدهای موضعی می باشد. داده ها نشان می دهد داروی جدید Serlopitant می تواند فیبرهای عصبی را هدف گیری کند که سیگنالینگ خارش به مغز را متوقف می کند.
واکنش بین ماده نوروپپتید P و رسپتور آن به نام رسپتور نوروکینین 1 (NK1R) در پاتوژنز خارش مزمن دخالت دارد. داروی Serlopitant آنتاگونیست قوی NK1R می باشد که سیگنال خارش در پوست را تخریب می کند و مانع رسیدن آن به مغز می شود.
دکتر Ständer عنوان کرد این داده ها نشان می دهد Serlopitant فیبرهای عصبی را هدف گیری می کند تا سیگنالینگ خارش به مغز را متوقف کند.
در این تحقیق محققین 257 بیمار 18 تا 65 ساله را در نظر گرفتند و به مدت یک بار در روز برای دوره ای شش هفته بیماران داروی serlopitant را در دوزهای 0.25، 1 و 5 میلی گرم دریافت کردند برخی نیز پلاسبو دریافت کردند.
در هفته های 4.5 و 6 تغییراتی در میزان خارش افراد مشاهده شد و این تغییرات در گروه هایی که دوز 1 و 5 میلی گرم دارو را دریافت می کردند در مقایسه با گروه پلاسبو معنی دار بود.
شرکت کنندگان در این تحقیق حداقل به مدت شش هفته خارش مزمن و شدید را تجربه می کردند که با استفاده از آنتی هیستامین ها یا استروئیدهای موضعی درمان نشده بود.
تا هفته چهارم اغلب بیماران در گروه serlopitant خارش خفیفی را تجربه کردند و یا به طور کل خارش آنها برطرف گردید در حالی که این آمار در گروه پلاسبو 40.4 درصد بود. تا هفته شش، نزدیک به 72% بیمارانی که دوز 1 میلی گرم serlopitant را دریافت می کردند خارش خفیفی داشتند و یا اصلا خارشی نداشتند در حالی که این آمار در گروه پلاسبو 50 درصد بود.
تقریبا یک سوم افراد در گروه های serlopitant عوارض جانبی را تجربه کردند که اغلب خفیف یا متوسط بود. شایع ترین عوارض جانبی داروی Serlopitant عبارت بود از گیجی، اسهال و سردرد.
Serlopitant می تواند اولین دارویی باشد که برای خارش مزمن در آمریکا تایید می شود. اما هنوز به انجام تحقیقات بیشتری نیاز است.
