نتایج کارآزمایی های بالینی جدید اثرات محافظتی مکمل های کلسیم و ویتامین دی را علیه سرطان کولون نفی کرده است.

بر اساس گزارش محققین، نه کلسیم و نه ویتامین دی (چه تنها مصرف شود و چه با هم مصرف شود)، بعد از برداشته شدن پولیپ های پیش سرطانی در کولون، ریسک ایجاد پولیپ های جدید را کاهش نمی دهد.

محققین در 15 اکتبر در ژورنال  New England Journal of Medicineگفتند نتایج متضادی که در طول چند دهه از مطالعات مشاهده ای حاصل شده است نشان داد افرادی که مقادیر زیادی کلسیم و ویتامین دی مصرف می کنند کمتر در معرض ایجاد سرطان کولون هستند.

Elizabeth Barry استادیار اپیدمیولوژی و پزشک خانواده دردانشگاه پزشکی Dartmouth's Geisel School در New Hampshire گفت نشان داده شد است که شما اصلا لازم نیست درنگ کنید و فقط باید کلسیم و ویتامین دی مصرف کنید تا ریسک سرطان کولون در شما کاهش یابد.

دکتر بری افزود در این کارآزمایی بالینی انجام شده تمرکز بر دوز پایینی از هر دو مکمل بود که به مدت 3 تا 5 سال مصرف می شد.

وی افزود  ما در این کارآزمایی نشان ندادیم که آیا دوز بالاتر و یا دوره مصرف طولانی تر می تواند موثر باشد یا خیر. در نتیجه سایر کارآزمایی هایی که در حال انجام است می تواند به این پرسش بپردازد.

دکتر جان بارون متخصص از داشگاه پزشکی کارولینای شمال که یکی از گزارشات را خود او نوشته بود، گفت به مدت 15 تا 20 سال، تحقیقات نشان دادند که ویتامین دی و کلسیم نقش محافظتی علیه سرطان کولون دارند.

دکتر بارون گفت در مورد کلسیم جمع بندی ما در آزمایشات اولیه چنین بود که کلسیم مزایایی را نشان داده است. این آزمایش مربوط به 20 سال پیش بود. در حقیقت ما از عامل مشابهی در همان نوع از بیماران و در تنظیمات مشابهی استفاده کردیم.

برای تست این اثرات محافظتی، محققن آزمونی تصادفی را طراحی کردند که در آن بیش از 2200 شرکت کننده وجود داشت که روزانه 1200 میلی گرم کلسیم کربنات و یا 1000 IU ویتامین دی را جداگانه مصرف می کردند و تعداد نیز پلاسبو دریافت می کردند.

همه شرکت کنندگان اخیرا دچار پلیپ پیش سرطانی در ناحیه کولون شده بودند، تحت جراحی قرار گرفته و این توده ها از روده خارج شد. سپس در طول شروع آزمون افراد کولونوسکوپی شدند تا از حذف کامل پولیپ ها اطمینان حاصل شود. سپس این افراد 3 تا 5 سال بعد دوباره تحت کولونوسکوپی قرار گرفتند تا بررسی شود مکمل ها چقدر خوب عمل کرده و تا چه حد نقش محافظتی داشته اند.

دکتر بارون گفت ما این پولیپ ها را مورد برسی قرار دادم زیرا آنها در مراحل اولیه سرطان قرار داشتند، بنابراین زمان کوتاهی بود تا ویتامین دی بتواند تاثیر خود را نشان دهد.

محققین دریافتند در کولونوسکوپی که بعدا انجام شد، حدود 34 درصد همه شرکت کنندگان به پولیپ های پیش سرطانی عود شونده مبتلا شدند.

اما آنها دریافتند که ویتامین دی و کلسیم چه تنها و چه در ترکیب با هم اثری بر ریسک عود پولیپ ها ندارد و این در مقایسه با گروه شاهد به دست آمد.

دکتر بارون گفت که از نتایج بدست آمده شگفت زده شده بود زیرا شواهد زیادی نشان داده بود این مکمل ها در پیشگیری از سرطان مفیدند.

وی توضیح داد که تغییر پروفایل بهداشتی اغلب افراد آمریکایی می تواند بر نتایج بدست آمده در مورد کلسیم تاثیر داشته باشد، برای مثال بیشتر افراد در این تحقیق جدید چاق بوده اند و کمتر سیگار می کشیدند. ما باید فاکتورهای این چنینی را بررسی کنیم تا متوجه شویم چنین تفاوت هایی سبب تغییر نتایج بین کارآزمایی های اولیه و این کارآزمایی جدید بوده است یا خیر.

دکتر Arun Swaminath مسئول برنامه بیماری التهابی روده در بیمارستان لنوکس هیل واقع در نیویورک گزارش کرد این آزمون نتایج منفی مهمی در پی داشته است.

Swaminath گفت آیا نتایج به دست آمده نشان می دهد که نقش محافظتی ویتامین دی رو به پایان است؟ به هر حال با توجه به گفته محققین در دنیای امروز مصرف 1000 واحد ویتامین دی دوز کمی محسوب می شود و شاید لازم باشد دوز مصرفی را بالاتر ببریم تا از مزایای این مکمل استفاده کنیم.

او افزود شاید این مکمل ها اثرات محافظتی بهتری در پی داشته باشد اگر به بیمارانی داده شود که به پولیپ های پیش سرطانی دچار نیستند. آیا ممکن است انتخاب بیمارانی که در ریسک بالایی از سرطان قرار داشته اند، برای بررسی این مکمل مناسب نبوده است؟ آیا ممکن است استفاده از این مکمل ها در بیمارانی که دچار پولیپ پیش سرطانی نیستند، آغاز خوبی باشد؟ به هر حال ما هنوز پاسخ این پرسش ها را نمی دانیم.

دکتر بری و بارون تاکید کردند که این تحقیق فقط بر مکمل ها متمرکز بوده است و یافته های آنها مزایای مفید غذاهای مغذی و غنی را نفی نمی کند.