مصرف کلسیم بیشتر ممکن است استخوان های افراد سالخورده را محافظت نکند.
محققین نیوزلندی که بیش از 1000 تحقیق انجام شده را بررسی کردند عنوان نمودند، دستورالعمل توصیه به سالمندان در مصرف 1000 تا 1200 میلی گرم کلسیم در روز ممکن است نابه جا باشد.
دکتر Mark Bolland گفت هیچ دلیلی به دست نیامد که نشان دهد افزایش مصرف کلسیم، فراتر از میزان موجود در رژیم غذایی در پیشگیری از پوکی استخوان ها و یا قدرت بخشیدن به استخوان افراد سالمند مفید است.
Bolland استادیار دپارتمان پزشکی در دانشگاه Auckland، گفت ما همه مطالعات بالینی انجام شده درباره مکمل کلسیم و مصرف مکمل های رژیمی کلسیم برای دانسیته استخوان ها و شکستگی ها را جمع آوری کردیم.
او گفت با توجه به این داده ها دریافتیم شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مصرف مکمل های کلسیم مفید نخواهد بود مگر آن که دلیل روشن پزشکی نشان دهد که مصرف مکمل کلسیم لازم است. او و سایر همکارانش گفتند مکمل کلسیم اضافی حتی می تواند مضر باشد.
Bolland گفت این یافته ها احتمالا همه پزشکان و بیماران را غافلگیر خواهد کرد، زیرا سال هاست که از اهمیت مصرف کلسیم بر درمان پوکی استخوان گفته می شود.
پوکی استخوان سبب می شود استخوان ها ضعیف شده و با فشار مختصری شکستگی اتفاق بیافتد. Bolland یکی از تحقیقات را رهبری می کرد و در بازبینی دوم به عنوان یکی از اعضا فعالیت داشت. این یافته ها در 30 سپتامبر در ژورنال BMJ منتشر شد.
در یکی از این تحقیقات تمرکز بر دو نوع رژیم غذایی مطالعه شده بر افراد بالای 50 سال بود، به برخی افراد مصرف میزان بالاتری از کلسیم آموزش داده شده بود و به برخی افراد مصرف کلسیم کمتری آموزش داده شده بود. این تیم تحقیقاتی هم چنین 44 مورد از تحقیقات را مورد بررسی قرار داد که در آن بر مصرف طولانی مدت کلسیم، شیر، لبنیات و مکمل هایی که بر ریسک شکستگی تاثیر می گذاشتند، تمرکز شده بود. در تحقیقی دیگر تمرکز بر 26 آزمون بود که تاثیر مصرف مکمل کلسیم را مورد آنالیز قرار داه بود.
جمع بندی: هیچ یک از تحقیقات نشان نداد شواهدی مبنی بر ارتباط بین مصرف کلسیم و ریسک شکستگی وجود دارد.
در دومین بازبینی تمرکز بر 59 تحقیق بود که در آن تاثیرات کلسیم به دست آمده از غذاها یا مکمل ها بر دانسیته مینرال استخوان های بیماران بالای 50 سال مورد بررسی قرار گرفت.
در این بازبینی نشان داده شد افزایش مصرف کلسیم با افزایش کمی در دانسیته مینرال استخوان همراه است، اما این افزایش یک تا دو درصدی تاثیر معنی داری بر ریسک شکستگی ندارد.
بنا به گفته Bolland، کارآزمایی های بالینی نشان داد مکمل های کلسیمی اغلب سبب اثرات جانبی در دستگاه گوارشی می شود و مشکلاتی اعم از یبوست را به دنبال دارد. او ادامه داد ریسک بروز سنگ های کلیوی، حملات قلبی، افزایش میزان کلسیم و بستری شدن به دنبال اثرات حاد گوارشی وجود دارد.
او گفت وجود احتمال اثرات جانبی بر مزیت های استفاده از مکمل کلسیم برای کاهش ریسک شکستگی، غلبه می کند.
Duffy MacKay معاون ارشد امور علمی در شورای Responsible Nutrition که تولید کنندگان این مکمل را معرفی کرده است عنوان کرد با جمع بندی تیم تحقیقاتی Bolland مخالفت کرد و عنوان کرد شواهد علمی نشان داده است که کلسیم ریسک شکستگی را کاهش می دهد.
او گفت شدت مزایا از تحقیقی به تحقیق دیگر متفاوت بود. اما به هر حال بزرگترین منفعت نشان داده شده در تحقیقات استفاده از مکمل کلسیم است. سایر فاکتورهای مهم عبارت بود از استفاده از مکمل های حاوی ویتامین دی و ویتامین کا.
MacKay افزود که داده های دولت نشان می دهد آمریکایی های به اندازه کافی کلسیم از رژیم غذایی خود به دست نمی آورند در نتیجه مصرف این مکمل ها می تواند خلا موجود را کم کند.
دکتر Karl Michaelsson سر دبیر ژورنال گفت یافته ها واضح است: مصرف بیشتر الزاما به معنی بهتر بودن نیست.
Michaelsson از دپارتمان علوم جراحی در دانشگاه Uppsala در سوئد گفت مقدار بیش از حد ویتامین دی یا کلسیم معمولا می تواند منجر به افزایش ریسک شکستگی لگن، همچنین افزایش ریسک بیماری های قلبی عروقی شود.
او به پزشکان و بیماران توصیه می کند تمرکز خود را از توصیه های معمول مبنی بر استفاده زیاد از کلسیم و ویتامین دی برداشته و در عوض به تعریف مقدار معتبر و مناسبی برای کلسیم و ویتامین دی بپردازیم.