تحقیقات جدید نشان داد، داروهای ضد افسردگی انتخاب درمانی اول برای کسانی محسوب می شود که از سندرم پیش از قاعدگی (PMS) رنج می برند و افکاری مانند خودکشی سراغ آنان می آید.
بر اساس ارزیابی 31 مورد از تحقیقات منتشر شده نشان داده شد، 8 درصد خانم های مبتلا به PMS به اختلال ملال آور قبل از قاعدگی و یا PMDD مبتلا هستند.
Kenneth Trevino متخصص روان شناس در دانشگاه پزشکی جنوب غربی تگزاس واقع در دالاس گفت در هفته آخر قبل از شروع قاعدگی علائمی مانند افسردگی، نا امیدی و ملالت خود ممکن است اتفاق بیافتد که می تواند علامت هشدار دهنده ای باشد که در این مورد باید با پزشک مشورت نمود.
محققین در پیش زمینه این تحقیق ذکر کردند که انتخاب های درمانی برای PMDD عبارت است از قرص هایی برای کنترل بارداری، داروهای روانپزشکی از جمله داروهای ضد افسردگی و مکمل هایی مانند زعفران، کلسیم و جینکوبیولبا.
دکتر Christine Isaacs مسئول دپارتمان زنان و زایمان دانشگاه ویرجینیا گفت توصیه های مهم و مبتنی بر شواهد بسیار اهمیت دارد زیرا PMDD می تواند بر توانایی زندگی خانم ها تاثیر بگذارد.
Trevino و همکار وی، Shalini Maharaj شواهد مربوط به درمان های متفاوت را بررسی کردند. آنها توصیه کردند که داروهای ضد افسردگی به نام مهار کننده های انتخابی در بازجذب سروتونین یا SSRIها باید به عنوان نخستین انتخاب درمانی برای خانم های مبتلا به PMDD در نظر گرفته شود. داروهایی مانند Paxil Zoloft و Prozac وجود دارد.
سروتونین پیغامبری هدایت کننده یا انتقال دهنده عصبی است که به خلق و خوی فرد ارتباط دارد. بر اساس گفته محققین، این دسته از داروها کمک می کند تا این انتقال دهنده عصبی به مدت طولانی تری در سلول های مغزی باقی بماند.
Trevino و Maharaj آزمون هایی را بررسی کردند که در آنها از داروهای ضد افسردگی در 4400 خانم مبتلا به PMDD یا PMS استفاده شده بود. توصیه های به دست آمده از این تحقیق در تاریخ سپتامبر در ژورنال Psychiatric Practice منتشر شد.
تغییرات هورمونی در طول چرخه قاعدگی می تواند بر میزان سروتونین تاثیر بگذارد و این فاکتور مهمی در PMDD محسوب می شود. بر اساس گفته Trevino حدود 60 تا 70 درصد خانم های مبتلا به PMDD با دریافت داروهای ضد افسردگی، تا حدی احساس بهبودی را تجربه کرده اند.
بر اساس گفته ترنیوو، به طور کلی، PMDD متفاوت از سندرم پیش از قاعدگی یا PMS است و شامل علائمی مانند تغییرات مربوط به خلق و خوی از جمله خشم، اضطراب، افسردگی، علائم فیزیکی مانند کاهش انرژی یا اشتها، سردرد یا بی خوابی می باشد.
دکتر Isaacs حملات مکرر را در بیماران مورد بررسی قرار داد. او گفت بنده انتظار داشتم این علائم به طور مکرر و در هر چرخه به طور طبیعی تکرار شود. اغلب دریافتم بعد از تشویق خانواده و یا کسانی که نگران سلامت این افراد هستند، خانم ها به بنده مراجعه کرده و می گویند این الگو را در موقعیت های متعددی مشاهده کرده اند.
ترنیوو گفت فاکتور اولیه ای که باید در نظر گرفته شود شدت علائم است، مخصوصا در نظر گرفتن میزان استرس عاطفی در وضعیت فعلی یک خانم اهمیت دارد. افزایش شدت علائم، شروع درمان های موثر تر و همچنین انتخاب های درمانی بهتر اهمیت بیشتری دارد و SSRI ها می تواند انتخاب درمانی مناسبی باشد.
اما SSRI ها برای همه مناسب نیست. در همین هفته ژورنال پزشکی انگلیس عنوان کرد که(Paxil (paroxetine برای نوجوانان مبتلا به افسردگی چندان مطمئن نیست و می تواند ریسک رفتارهایی مانند خودکشی و آسیب به خویشتن را در آنها افزایش دهد.
ترنیو گفت 30 تا 40 درصد خانم های مبتلا به PMDD که نمی توانند از داروهای ضد افسردگی بهره برند، می توانند سایر انتخاب های درمانی از جمله داروهای ضد اضطراب یا کنتراسپتیوهای هورمونی را امتحان کنند. علاوه بر آن کنتراسپتیو ها برای خانم هایی که می خواهند پیشگیری از بارداری را آغاز کنند، قابل توجه است.
دکتر Isaacs مطرح کرد در مورد سایر بیماران می توان روش های متعددی را پیشنهاد کرد از جمله مصرف SSRI ها همراه با کلسیم و انجام رژیم ورزشی توصیه می شود. در این زمینه هنوز به انجام کارآزمایی های بیشتری نیاز است.
محققین دریافته اند که مکمل کلسیم به نظر می رسد برای خانم های مبتلا به PMDD مناسب است.
انتخاب هایی مانند زعفران و جینکوبیولبا در کارآزمایی های اولیه امید بخش بوده است اما هنوز به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است. همچنین محققین دریافتند که به نظر می رسد درمان های رفتاری بهبود زیادی را منجر نمی شود.
فاکتورهای رژیمی از جمله قهوه و نوشیدنی های سرشار از کربوهیدرات ها در خانم های مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی موثر است. نتایج به دست آمده از ورزش بسیار دلگرم کننده است اما هنوز به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.
آخرین انتخاب درمانی استفاده از داروهایی است که منجر به یائسگی پزشکی می شود اما استفاده از این داروها بسیار پر هزینه است و می تواند ناخوشایند باشد و عوارض جانبی همانند یائسگی به دنبال دارد.
دکتر Isaacs افزود همه درمان های احتمالی جنبه های مثبت و منفی دارد. به طور کلی می توان گفت بی خطر ترین درمان ها و درمانی های که کمترین میزان تهاجم را دارند، می تواند در خط نخست انتخاب قرار بگیرد.