تحقیقات جدید نشان داد که ماموگرافی های منظم برای بررسی سرطان سینه می تواند سبب تشخیص اشتباه در مورد خانم هایی شود که در نتیجه آن برای تومورهایی تحت درمان قرار گرفته اند که سبب بروز بیماری یا مرگ نمی شود.
محققین بعد از دریافت داده های جمع آوی شده توسط سازمان بهداشت آمریکا دریافتند که پزشکان اغلب به هنگام انجام ماموگرافی برخی تومورهای کوچک و ضایعات پیش سرطانی را تشخیص می دهند.
محققین دانشگاه هاروارد و Dartmouth نوشتند با وجودی که نرخ انجام ماموگرافی افزایش یافته با این حال به نظر نمی رسد نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان سینه افت کرده باشد.
محققین در ژورنال طب داخلی JAMA در تاریخ 6 جولای این گونه نوشتند ساده ترین تعبیری که می شود در این مورد کرد تشخیص های زودرس و نادرستی است که فراگیر شده است و در آن به تومورهای سرطانی کوچکی پرداخته می شود که تغییری در مرگ و میر فرد ندارد.
اما محققین افزودند این یافته ها به آن معنا نیست که خانم ها فکر کنند انجام ماموگرافی کار غیر ضروری و حتی خطرناکی است.
دکتر ریچارد ونر مدیر اداره کنترل سرطان در انجمن سرطان آمریکا گفت بزرگترین نگرانی که در این مقاله وجود دارد مطرح کردن این موضوع است که ماموگرافی ریسک مرگ و میر را کاهش نمی دهد.
دکتر ونر که خود در این تحقیق حضور نداشت گفت تحقیقات قبلی نشان داد که نتایج ماموگرافی برای خانم های 40 سال به بالا در پیشگیری از مرگ و میر ناشی از سرطان سینه تا حداقل 20 درصد موثر است.
دکتر Harold Burstein پزشک ارشد در برنامه سرطان پستان در موسسه سرطان دانا-فاربر در بوستون گفت این یافته ها نشان می دهد که برخی خانم ها می توانند ماموگرافی کمتری انجام دهند. او که خود به عنوان متخصص در انجمن انکولوژی بالینی آمریکا فعالیت دارد گفت ماموگرافی هنوز اهمیت دارد اما لازم است که بدانیم چه خانم هایی و با چه برنامه ای واقعا به انجام آن نیاز دارند.
دکتر Burstein که خود در این آزمون حضور نداشت افزود این تحقیق به پزشکان یادآوری می کند قبل از این که هر خانمی تصمیم بگیرد سالانه ماموگرافی انجام دهد لازم است، در مورد این که ماموگرافی چه چیز را می تواند انجام دهد و چه چیز را نمی تواند بحث کنند.
دکتر Joann Elmore متخصص اپیدیولوژی در دانشگاه واشنگتن در سیاتل گفت مشخص است در این زمینه به تحقیقات بیشتری نیاز است، انجام این تحقیقات به پزشکان کمک می کند تا تومورهای خطرناک سینه را از غیر خطرناک تشخیص دهند و در این صورت شاید نیاز به درمان فوری وجود نداشته باشد.
محققین اطلاعات مربوط به 16 میلیون خانم 40 سال به بالا را که در 547 شهرستان زندگی می کردند را ثبت نمودند و مورد بررسی قرار دادند و این اطلاعات با کمک موسسه ملی سرطان آمریکا در سال 2000 ثبت شده بود.
از بین این خانم ها 53207 نفر به سرطان سینه دچار بودند که در طول یک سال تشخیص داده شده بود و به مدت 10 سال بعد تحت پیگیری قرار داشت.
محققین سپس بر اساس شهرستان ها نرخ انجام ماموگرافی را هم علیه بروز سرطان سینه در سال 2000 و هم مرگ و میر حاصل از آن را در دوره پیگیری مورد مقایسه قرار دادند. آنها مخصوصا درصدی از خانم های 40 سال و بالاتر را که در طول دو سال گذشته ماموگرافی کرده بودند را بررسی کردند.
آن ها دریافتند وقتی تست چکاپ برای سرطان سینه تا 10 درصد افزایش یافت، پزشکان به طور کلی 16 درصد بیشتر از حد معمول مورد ابتلا به سرطان سینه را تشخیص دادند. که از این میان میزان تشخیص تومورهای کوچک تا 25 درصد افزایش یافته بود، تومورهایی که اندازه آن 2 سانتی متر یا کمتر بود.
اما با افزایش میزان تست های غربالگری تفاوت معنی داری در تعداد خانم هایی که جان خود را از سرطان سینه از دست داده اند به دست نیامد.
دکتر Burstein متذکر شد این نتایج ممکن است صرفا با در نظر گرفتن خانم هایی که در طول دو سال گذشته ماموگرافی انجام داده اند، تحت تاثیر قرار بگیرد.
او گفت این آمار شامل افرادی است که هر سه تا چهار سال ماموگرافی انجام می دادند و یا این که اصلا ماموگرافی انجام نداده اند. در این تحقیق افرادی که ماموگرافی انجام نمی دادند در مقابل افرادی که انجام می دادند قرار نگرفتند. این در اصل مقایسه بین خانم هایی بود که ماموگرافی را به طور منظم و فراوان انجام میدادند با هر کس دیگری.
دکتر ونر افزود مطالعاتی که در پروسه پیگیری انجام شد به اندازه کافی نشان نداد که ماموگرافی منفعت طولانی مدتی در پی دارد.
او توضیح داد در مورد تومورهای کوچک احتمال مرگ و میر و خطر بین 15 تا 20 سال وجود ندارد. این تومورها حداقل 15 تا 20 سال دیگر می توانند منجر به مرگ شوند.
در نهایت دکتر Burstein عنوان کرد در این تحقیق تکیه بر داده های بزرگی است که اطلاعات زیادی را در مورد شخص بیمار در اختیار قرار نمی دهد. شرایط هر خانم برای انجام ماموگرافی باید به طور خاص مورد بررسی قرار گیرد.