مقامات بهداشتی آمریکا در روز پنج شنبه گزارش کردند که خانم ها، افرادی با شرایط پزشکی مزمن، فقیر و کسانی که بیمه درمانی ندارند بیشتر در خطر مواجه با پریشانی های روانی قرار دارند.

بر اساس گفته محققین پریشانی های روانی جدی اشاره به اختلالات روانی دارد که بر زندگی افراد تاثیر می گذارد. به طور کلی محققین دریافتند حدود 3 درصد آمریکایی هایی که مورد مطالعه قرار گرفته اند به پریشانی های روانی دچارند.

Laura Pratt اپیدمیولوژیست از مرکز ملی کنترل و پیشگیری بیماری ها گفت افرادی با پریشانی های روانی جدی، با چالش های زیادی مواجه اند. افرادی که به لحاظ سلامت روانی دچار مشکل هستند، نیازهای برآورده نشده ای دارند.

در این گزارش، محققین از داده های حاصل از National Health Interview Survey استفاده کردند. اطلاعات به دست آمده مربوط به سال های 2009 تا 2013 است.

از افراد پرسیده شد آیا در طول یک ماه گذشته دچار احساسات زیر شده اند:

·   آنقدر احساس ناراحتی داشته اند که هیچ چیز نتوانسته مرا دلخوش کند.

·    احساس عصبانیت

·    احساس بی قراری

·    احساس نا امیدی

·    این احساس که هر چیری فقط یک تلاش بود.

·    احساس بی ارزشی

دکتر Pratt افزود اگر بیشتر پاسخ ها بله بود، نشان می داد که فرد در شرایط وخیمی به سر می برد.

محققین دریافتند که:

صرف نظر از سن، خانم ها در مقایسه با مردان بیشتر در خطر پریشانی های جدی روانی قرار دارند. مادامی که درآمد افزایش می یابد، تعداد آن هایی که به پریشانی های روانی مبتلا هستند کم می شود.

افراد 18 تا 64 ساله که پریشانی های جدی روانی دارند بیشتر بیمه نیستند (حدود 30 درصد در مقایسه با 20.5 که این شرایط را ندارند).

بیشتر افراد 65 سال به بالا که به پریشانی روانی دچار هستند دچار محدودیت هایی در زندگی روزمره شان هستند.

افراد مبتلا به پریشانی روانی بیش از افرادی که دچار این پریشانی نیستند به بیماری هایی مانند انسداد ریوی مزمن، بیماری های قلبی و دیابت دچار بودند.

دکتر Alan Manevitz روان پزشک بالینی در بیمارستان لنوکس هیل واقع در نیویورک افزود، افرادی که بیماری های روانی دارند بیشتر در خطر سیگار کشیدن، نوشیدن الکل، استفاده از مواد مخدر، شرکت در رفتارهای جنسی نا امن، نداشتن رژیم غذایی سالم و ورزش نکردن قرار دارند. او اشاره کرد که این موارد می تواند سبب شود افراد بیمار تر شده و بازه زندگی شان کوتاه تر شود. افراد مبتلا به بیماری های روانی اغلب فقیر تر هستند و در برخی موارد بی خانمان اند.

او ادامه داد بعلاوه، این افراد در دریافت مراقبت های درمانی مشکلاتی دارند. بیماری روانی توسط پزشکان و بیماران کم اهمیت در نظر گرفته می شود. تنها یک پنجم افرادی که به بیماری های روانی مبتلا هستند به دنبال دریافت کمک و درمان هستند.

دکتر Manevitz گفت برای تمرکز بر بیماری های روانی و پریشانی های روانی به توجه و منابع بیشتری نیاز داریم. مقدار پول و هزینه صرف شده در بخش سلامت روانی در برابر آن چه که در بخش بهداشت جسمی صرف می شود، اندک است.  

او گفت نیاز به ادغام مراقبت های روانی و جسمی وجود دارد. یکپارچه سازی درمان روانی و جسمی حرکتی است که در حال جریان است و به تشویق و حمایت نیاز دارد. مشکلات روانی می تواند درمان شود. شناسایی و درمان به موقع آن ها می تواند اثر بیماری بر زندگی شخص را کاهش دهد.