تحقیقات جدید نشان داده است که تغییرات ژنتیکی ممکن است سرنخی را در مورد آرتریت روماتوئید به همراه داشته باشد، چون نه فقط نشان می دهد که چه کسی ممکن است دچار چنین شرایط دردناکی شود بلکه پیش بینی کننده شدت درد نیز هست و حتی مرگ و میر ناشی از آن را نیز نشان می دهد.

دکتر Sebastien Viatte محقق در دانشگاه منچستر انگلیس که رهبر این تحقیقات بود عنوان کرد فاکتورهای ژنتیکی که افراد را مستعد این بیماری می کند، هم چنین فاکتورهای ژنتیکی که در شدت بیماری نقش دارد و تاثیر آن بر پاسخی که بیمار به درمان می دهد این امکان را برای ما فراهم می اورد تا بر اساس نیاز بیمار درمان مناسبی ایجاد کنیم.

با استفاده از داده های به دست آمده از هزاران بیمار در انگلیس، محققین دریافتند جهش های ژنتیکی در موقعیت هایی از کروموزوم که به نام HLA-DRBl خوانده می شود با شدت آرتریت روماتوئید و پاسخ به درمان با داروهای مهار کننده فاکتور نکروز دهنده تومور ارتباط دارد.

بر اساس گفته های دکتر Viatte این تحقیق اولین قدم به سمت داروهای خاص برای بیمارانی است که با بیماری های خود ایمنی درگیرند.

بر اساس آن چه که بنیاد آرتریت عنوان می کند در آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی انسان اشتباها به مفاصل حمله می کند و سبب ایجاد التهابی می گردد که می تواند به مفاصل و ارگان هایی مانند قلب، آسیب برساند. حدود 1.5 میلیون نفر در آمریکا دچار چنین شرایط ناتوان کننده ای هستند.  

این تحقیق در 28 آپریل در ژورنال انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد، دکتر Viatte گفت این یافته های جدید قبل از این که بتواند بر درمان بیماران تاثیر بگذار باید چند بار تکرار شود.

دکتر دیوید فلسون پروفسور و اپیدمیولوژیست در دانشگاه پزشکی بوستون از این گزارش استقبال کرد.

دکتر فلسون به عنوان سردبیر مقاله عنوان کرد کشف این ناهنجاری ژنتیکی با ریسک ایجاد آرتریت روماتوئید ارتباط دارد و به نظر می رسد با شدت بیماری و این که آیا با ریسک مرگ همراه هست یا  خیر نیز ارتباط دارد.

او افزود اگر چه ریسک مربوط به این جهش بسیار کم است اما به نظر می رسد واقعی باشد.

او ادامه داد فقط یک ژن نیست که در ایجاد آرتریت روماتوئید نقش دارد، بلکه فاکتورهای خارجی مانند سیگار کشیدن نیز در این میان نقش مهمی دارند.

بر اساس اطلاعات پیش زمینه ای که در این تحقیق وجود دارد پیشرفت های اخیر منجر به شناسایی ژنتیکی میزان استعداد برای ابتلا به بیماری خود ایمنی شده است اما در مورد این که چطور این ناهنجاری ژنتیکی می تواند بر پیش بینی این بیماری و درمان آن تاثیر بگذارد نا معلوم است.

برای توضیح ارتباط بین جهش ژنتیکی HLA-DRBl و آرتریت روماتوئید، تیم تحقیقاتی دکتر Viatte از داده های تصویری به دست آمده از بیش از 2100 بیمار استفاده کرد تا شدت بیماری را ارزیابی کند. آن ها ریسک مرگ و میر را در بیش از 2400 بیمار بررسی کردند و اثر بخشی مهار کننده فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF) را در بیش از 1800 بیمار بررسی کردند.

دکتر فلسون گفت این یافته ها احتمالا به پزشکان و دانشمندان کمک خواهد کرد تا درک بهتری از آرتریت روماتوئید داشته باشند. او افزود این یافته ها راهی را برای تحقیقات بیشتر در آینده باز می کند.

دکتر فلسون گفت تا جایی که بتوانیم با این درمان ها پیش می رویم، در این درمان ها باید جهش ژنتیکی را در نظر بگیریم.

دکتر فلسون گفت با دانستن این که چه کسی این جهش را دارد می توانیم بیمارانی را شناسایی کنیم که به درمان های تهاجمی نیاز خواهند داشت.

وی ادامه داد ما در حال حاضر می توانیم با استفاده از این داده ها به طور تقریبی بگوییم که چقدر درمان یک بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید می تواند خوب پیش رود و یا چقدر به طور ضعیفی پیش خواهد رفت.