مقایسه ای با تکنولوژی بالا در مورد شیر مادر با شیر به دست آمده از سایر پستاندارن نزدیک به انسان (پریمات ها) انجام گرفت تا مشخص شود که تنوع مواد مغذی شیر انسان چگونه است.

این تحقیق به سرپرستی Danielle Lemay زیست شناس از دانشگاه کالیفرنیا در مرکز ژنوم دویس انجام شد. تیم تحقیقاتی او از یک تکنیک جدید برای شناسایی پروتئین ها یافت شده در شیر استفاده کردند.

محققین دریافتند که شیر انسان حاوی پروتئین بیشتری نسبت به شیر به دست آمده از پستانداران نزدیک به انسان (میمون مک رزوس  rhesus macaque ) است. 

Lemay طی اخباری اعلام کرد که میزان بالاتر پروتئین ها در شیر انسان با این دیدگاه سازگار است که نوزادان انسان در مقایسه با نوزاد پریمات ها کمی زودتر به دنیا می آیند و برای تغذیه و پرورش و بزرگ شدن به میزان بیشتری از پروتئین های خاص نیاز خواهند داشت.

به بیان دیگر شیر انسان به لحاظ پروتئینی غنی تر است زیرا نوزادان انسان خیلی بیشتر از پریمات ها به فواید این مواد مغذی تکیه می کنند.

Lemay و همکاران این یافته ها را این ماه به صورت آن لاین در ژورنال Proteome Research منتشر نمودند.

این تحقیق جدید بر ابزار آنالیز جدیدی تکیه داشت که با استفاده از تیم تحقیقاتی قادر شد بیش از 1600 پروتئین را در شیر انسان شناسایی کند که بیش از 500 پروتئین برای اولین بار شناسایی شده بود.

این مقایسه با 500 پروتئین یافت شده در میمون مک روزوس مورد مقایسه قرار گرفت.

این تیم تحقیقاتی متذکر شد شیر انسان و شیر میمون 88 پروتئین مشترک دارند. اما 93 درصد آن ها پروتئین هایی هستند که در مقادیر بالاتر در شیر انسان یافت شده اند.

بر اساس گفته تیم تحقیقاتی Lemay برخی از این پروتئین ها در هضم چربی موثرند در حالی که برخی دیگر توانایی نوزاد را در جذب آهن و ویتامین B12 و ویتامین D افزایش می دهند.

در حال حاضر توصیه آکادمی اطفال آمریکا این است که خانم ها تا شش ماه اول زندگی نوزاد، فرزندان خود را با شیر مادر تغذیه نمایند و بعد از آن نیز حداقل به مدت 12 ماه شیر مادر را با سایر غذاها ترکیب کنند.

Lemay عنوان کرد در قدم بعدی باید روی پروتئین هایی متمرکز شد که در روند تکاملی نوزاد اهمیت زیادی دارند و مورد بررسی قرار داد تا بتوان این پروتئین ها را به شیر خشک و غذاهای فرموله شده برای نوزدان اضافه نمود.