بر اساس تحقیق جدیدی که انجام شده است نه ورزش و نه مکمل ویتامین D هیچ کدام ریسک افتادن های تصادفی را کاهش نمی دهد. اما در نیمی از خانم های سالمند که ورزش مستمر دارند، ریسک آسیب ناشی از افتادن کاهش یافته است.
Kirsti Uusi-Rasi محقق ارشد و پروفسور در موسسه UKK مسئول تحقیقات ارتقا سلامت در Tampere در فنلاند توضیح داد که" زمین خوردن یکی از دلایل آسیب های ناخواسته ای است که در افراد مسن اتفاق می افتد، آسیب به سر و شکستگی یکی از جدی ترین عواقبی است که به دنبال زمین خوردن می تواند اتفاق بیافتد. بنابراین ممانعت از افتادن (زمین خوردن) برای پیشگیری از این آسیب ها اهمیت دارد.
Uusi-Rasi و همکاران این یافته ها را در 23 مارچ به صورت ان لاین در ژورنال طب داخلی JAMA مطرح کردند.
ویتامین D برای سلامت استخوان ها مکمل شناخته شده ای است، دکتر Rasi متذکر شد که تحقیقات قبلی در مورد ارتباط بین مکمل ویتامین D و حفظ تعادل و ریسک زمین افتادن بی نتیجه ماند.
برای توضیح اثرات حمایتی ورزش و ویتامین D، محققین روی 400 خانم متمرکز شدند که در بازه سنی 70 و 80 سال بودند. این خانم ها در سال های 2010 و 2013 در فنلاند ساکن بودند. قبل از انجام این تست افراد دچار فقر ویتامین D نبودند.
شرکت کنندگان در چهار گروه تقسیم شدند: یک گروه فقط ویتامین D مصرف می کردند، گروه دیگر علاوه بر ویتامین D، ورزش نیز می کردند، گروه سوم تنها ورزش می کردند و گروه چهارم نه ورزش می کردند و نه از مکمل های ویتامین D استفاده می کردند.
مصرف ویتامین D به صورت روزانه و با دوز 800 واحد بود. افرادی که ورزش می کردند تحت نظر متخصص در کلاس و به مدت دو بار در هفته در سال اول و یک بار در هفته در سال دوم ورزش می کردند. در این کلاس ها تمرکز بر تقویت تعادل، قدرت، چالاکی، حرکت و توانایی برای بلند کردن وزنه بود.
نتیجه: در طول دو سال ریسک زمین خوردن در تمام گروه ها کم و بیش با هم برابر بود.
اما در اثر تمرینات بدنی کنترل شده، وقتی افراد زمین می خوردند ریسک آسیب های جدی کاهش چشم گیری یافت. آسیب جدی عبارت بود از تجاربی که به مراقبت های درمانی نیاز داشت، مانند کوفتگی، خراش، خون مردگی، رگ به رگ شدن، شکستگی و آسیب به سر.
دکتر Uusi-Rasi گفت این آزمون نشان داد که چه ویتامین D مصرف شود و چه نشود، ورزش در کاهش آسیبهای ناشی از زمین خوردن در این گروه سنی موثر است.
برعکس مکمل های ویتامین D چه همراه با ورزش و چه بی ورزش، به نظر می رسید با کاهش ریسک آسیب های جدی که با زمین خوردن ممکن است اتفاق بیافتد ارتباطی ندارد. بر اساس این تحقیق ویتامین D در برخی از نواحی بدن کمی منجر به افزایش دانسیته استخوان می شود.
دکتر Uusi-Rasi افزود ورزش عملکرد را بهبود می بخشد. در این آزمون خانم هایی که ورزش می کردند نه فقط قدرت ماهیچه ای بهتری پیدا کردند بلکه در حرکت و تعادل نیز قوت بهتری یافتند. فرضیه او این است که ورزش سبب می شود خانم های مسن به نحو بی خطرتری زمین بخورند، اگر چه تیم تحقیقاتی او توضیح مشخصی برای این مطلب نداشت.
اگر چه در این تحقیق شرکت کنندگان همه خانم بودند و مردی وجود نداشت، اما دکتر Uusi-Rasi گفت ورزش احتمالا به همین اندازه در مردان نیز نقش محافظتی خواهد داشت. او متذکر شد تحقیقات اولیه نشان داد که ورزش در هر دو جنس مزیت های مشابهی دارد.
دکتر Erin LeBlanc محقق مرکز Kaiser Permanente تذکر داد این جمع بندی در مورد ویتامین D نمی تواند درهمه افراد مسن صادق باشد، هم چنین باید توجه داشت این خانم های سفید پوست فنلاندی در شروع این آزمون دچار کمبود ویتامین D نبوده اند و حتی میزان مناسبی از ویتامین D را دارا بودند.
او ادامه داد این نتیجه خیلی غافلگیر کننده است زیرا تحقیقات قبلی نشان داده است که ویتامین D می تواند از زمین خوردن پیش گیری کند، اما این تحقیقات کمی متفاوت بود و این تفاوت ها بیان گر یافته های جدید است. بر اساس امتیاز به دست آمده در این تحقیق، او متذکر شد این احتمال وجود دارد که دوزاژ مخصوص ویتایمن D که به خانم های فنلاندی داده شد تا حدودی کمتر از حد ایده آل بوده است.
صرف نظر از استدلال دکتر LeBlanc، خیلی زود است که بخواهیم نقش ویتامین D را در پیشگیری از زمین خوردن نادیده بگیریم، ورزش و مصرف ویتامین D هر دو راه های کم هزینه است که قبلا نشان داده شده با تقویت و تعادل ماهیچه ها ارتباط دارد.