بر اساس یافته محققین در این آزمون، 5 درصد کاهش وزن در خانم ها با 65% افزایش ریسک شکستگی در ناحیه لگن همراه بوده است. همچنین آن ها دریافتند که 9% افزایش ریسک شکستگی در ناحیه اندام فوقانی و 30% افزایش شکستگی در بخش مرکزی بدن (لگن، ران و ستون فقرات) همراه با کاهش وزن به دست آمده است.

افزایش وزن 5 درصد با افزایش 10% شکستگی در ناحیه فوقانی و 18% افزایش در ریسک شکستگی در اندام تحتانی همراه بوده است.

این آزمون به گونه ای طراحی نشده است که اثبات کند افزایش یا کاهش وزن مسئول بروز شکستگی ها هستند، تنها ارتباطی بین این فاکتورها وجود دارد.

محققین دریافتند که کاهش وزن ناخواسته ریسک شکستگی لگن و ستون فقرات را افزایش می دهد. از طرفی، کاهش وزن عمدی نیز با افزایش ریسک شکستگی اندام تحتانی همراه است اما ریسک شکستگی لگن در این حالت کمتر است.

این آزمون که توسط Carolyn Crandall، استاد دانشگاه کالیفرنیا، دانشگاه پزشکی لوس انجلس و همکاران انجام شده است در 27 ژاونیه در ژورنال BMJ منتشر شد.

بر اساس گفته های محققین این آزمون، این اولین تحقیقی است که چگونگی تغییرات وزن را بر ریسک شکستگی در نقاط مختلف بدن را زنان میان سال مورد بررسی قرار داده است و اطلاعات مهمی را از این نظر در اختیار پزشکان قرار می دهد.

 تاریخ انتشار: 1394/01/20