خیلی از خانم ها ممکن است به مشکلات تیروئیدی دچار شوند، اما تحقیقات جدید نشان می دهد درمان این مشکلات در دوران بارداری می تواند مزیت و مضرت هایی را در پی داشته باشد.
متخصص غدد مایوکلینیک جوآن بریتو طی اخبار مایو عنوان کرد یافته های ما نشان می دهد احتمال درمان بیش از حد وجود دارد.
کامپانا و همکارانش عنوان کردند به هنگام تصمیم گیری در مورد این که آیا خانم های باردار برای شرایط خفیف تیروئیدی باید تحت درمان قرار گیرند یا خیر باید رویکرد دقیق تری را در نظر داشت.
تیروئید غده ای شبیه به پروانه می باشد که در گردن قرار دارد و هورمون های حیاتی را تولید می کند که در متابولیسم، رشد و بلوغ نقش دارد. اما ممکن است این غده مقادیر بیش از حد نرمال (هایپرتیروئیدیسم یا پر کاری تیروئید) یا کمتر از حد نرمال (هایپوتیروئیدیسم یا کم کاری تیروئید) هورمون تولید کند.
مشکلات تیروئیدی خفیف سبب افزایش اندکی در میزان هورمون محرک تیروئید در جریان خون می شود. تخمین زده می شود 15 درصد بارداری ها در آمریکا با این مشکل همراه است.
پزشکان می دانند که درمان هورمونی در موارد خفیف می تواند ریسک از دست رفتن بارداری را کاهش دهد.
دکتر Spyridoula Maraka متخصص غدد در مایو کلینیک عنوان کرد آنالیز اخیر که روی 18 تحقیق انجام شده بود نشان داد خانم های باردار که به دلیل هایپوتیروئیدیسم یا کم کاری تیروئید خفیف درمان نمی شوند بیشتر در خطر از دست دادن بارداری، جداشدن زودرس جفت، پارگی زودرس پرده، و مرگ نوزاد قرار دارند. به نظر می رسید که درمان هایپوتیروئیدیسم یا کم کاری تیروئید خفیف شانس بروز این وقایع مرگ بار را کاهش می دهد. اما ما می دانیم که این درمان ها می تواند خطرات دیگری را به دنبال داشته باشد، بنابراین دریافتیم که باید مزایای درمان بر خطرات احتمالی آن غالب باشد.
بر اساس گفته تیم تحقیقاتی مایو، دستورالعمل های فعلی، درمان هورمونی تیروئید را برای خانم های باردار که هایپوتیروئیدیسم خفیف یا کم کاری تیروئید خفیف دارند، توصیه می کند.
اما آیا این درمان می تواند سیر نزولی داشته باشد؟ به این منظور داده های بیش از 5400 خانم باردار مبتلا به هایپوتیروئیدیسم خفیف دنبال و بررسی شد.
محققین دریافتند تنها 16 درصد افراد درمان هورمونی تیروئید را دریافت می کنند و همان طور که انتظار می رود خانم هایی که این درمان را دریافت می کنند ریسک کمتری برای از دست دادن بارداری داشتند.
به هر حال یافته ها نشان داد این خانم ها ریسک بالایی برای بروز زایمان زودرس، دیابت دوران بارداری و پره اکلامپسی داشتند (پره اکلامپسی به فشار خون بالای خطرناک در دوران بارداری اشاره دارد).
اما ارتباط بین درمان هورمونی تیروئید و کاهش ریسک از دست دادن بارداری تنها در خانم هایی دیده شد که مقدار بالاتری از هورمون محرک تیروئید را قبل از درمان داشتند.
محققین عنوان کردند بر اساس این یافته ها در خانم های بارداری که مقدار بالاتری از هورمون را داشتند انجام درمان هورمون تیروئیدی به منظور کاهش ریسک از دست دادن بارداری منطقی است.
به هر حال کامپانا عنوان کرد اگر مقدار هورمون محرک تیروئید نسبتا پایین باشد به نظر می رسد بهتر است هایپوتیروئیدیسم خفیف یا کم کاری تیروئید خفیف، درمان نشده باقی بماند.
محققین هم چنین بر این باورند که این یافته ها می تواند به مکالمات آگاهانه بین پزشک و بیماران در مورد شروع درمان تیروئید کمک کند.
دو تن از متخصصین که اغلب با این موارد در مطب خود سر و کار دارند عنوان کردند برای درک بهتر این موضوع به تحقیقات بیشتری نیاز است.
دکتر Gerald Bernstein متخصص غدد در بیمارستان لنوکس هیل نیویورک عنوان کرد ممکن است افزایش اندک در میزان هورمون ها نیازی به درمان نداشته و افرادی که دچار افزایش میزان هورمونی شده اند منافع بیشتری را از درمان ببرند و ریسک کمتری وجود داشته باشد اما تصمیم گیری بالینی در این مورد باید بر اساس توصیه های متخصص زنان و زایمان و هم چنین متخصص غدد انجام شود.
دکتر Anthony Vintzileos مسئول بخش زنان در بیمارستان Winthrop-University واقع در Mineola عنوان کرد این موضوع پیچیده است و تحقیق انجام شده ماهیتی گذشته نگر دارد به عبارتی در آن تحقیق اثبات نشده است که درمان هورمونی خطرات بارداری را افزایش می دهد.
Vintzileos عنوان کرد این بدان معناست که برای روشن تر شدن موضوع به کارآزمایی های بالینی بهتر و آینده نگر نیاز داریم.
همچنین در عین حال موافق است که این نتایج می تواند به تسهیل مکالمات بین پزشکان و بیماران در مورد درمان هورمون تیروئیدی کمک کند.
این تحقیق جدید در 25 ژانویه در BMJ منتشر شد.
