بر اساس یافته های جدید خانم هایی که در سه ماهه اول بارداری از روغن ماهی استفاده می کنند ممکن است فرزندان خود را در برابر بروز آسم بیمه کنند.
روغن ماهی سرشار از اسیدهای چربی است که مقدار آن 15 تا 20 برابر بیش از آن چیزی است که در عمده غذاهای مصرفی در آمریکا وجود دارد.
اما بر اساس گفته های دکتر هانس بیسگارد متخصص اطفال در دانشگاه کپنهاگ در دانمارک، اثرات جانبی معنی داری ندارد.
بنا به گفته او روغن ماهی راهی مطمئن برای پیشگیری از بروز برخی علل آسم در کودکی می باشد.
اما به نظر می رسد هنوز سوالاتی باقی مانده که در تحقیقات آینده باید به آن پرداخته شود. یکی از این پرسش ها این است: چه زمانی در بارداری بهترین وقت برای شروع مصرف روغن ماهی می باشد و دوز بهینه آن چقدر است؟
متخصصینی که در این تحقیق حضور نداشتند عنوان کردند که این یافته ها بسیار دلگرم کننده است. آن ها نیز موافق بودند که هنوز به انجام تحقیقات بیشتری نیاز داریم.
دکتر جنیفر وو متخصص زنان در بیمارستان لنوکس هیل نیویورک عنوان کرد این احتمال وجود دارد که حتی دوز اندک آن نیز بتواند موثر باشد.
در حال حاضر او پیشنهاد کرد خانم های باردار در مورد نیاز مصرفی خود به اسیدهای چرب موجود در روغن ماهی با پزشک متخصص زنان مشورت کنند (این اسیدهای چرب DHA و EPA نام دارد).
دکتر وو عنوان کرد آن ها می توانند در این مورد صحبت کنند که آیا به مقدار کافی روغن ماهی مصرف می کنند و چه مقدار از آن را می توانند با مصرف ویتامین های پریناتال به دست آورند.
تحقیق منتشر شده در تاریخ 29 دسامبر در ژورنال پزشکی New England Journal of Medicine شواهدی را نشان می دهد که روغن ماهی می تواند در دفع آسم موثر باشد.
بر اساس گفته های دکتر Christopher Ramsden محقق موسسه ملی بهداشت آمریکا، تحقیقات آزمایشگاهی نشان داد DHA و EPA می تواند سبب شود تا مجاری هوایی نسبت به التهاب کمتر آسیب پذیر باشند.
او هم چنین افزود نتایج بسیار امیدوار کننده است. اما هم چنان تاکید دارد که احتیاط ضروری می باشد.
او در ادامه افزود از آن جایی که دوز روغن ماهی در این تحقیق بالا بود (2.4 گرم در روز)، محققین باید بررسی کنند آیا این درمان تاثیرات منفی طولانی مدتی را در پی دارد؟
تیم تحقیقاتی بیسگارد به طور تصادفی 736 خانم باردار را انتخاب کردند که برخی کپسول های روغن ماهی را در سه ماهه اول بارداری به طور روزانه دریافت کردند و برخی دیگر نیز پلاسبو دریافت کردند. کپسول های پلاسبو حاوی روغن زیتون بود.
در پایان، کودکان متولد شده از گروه مادرانی که روغن ماهی مصرف کرده بود یک سوم کمتر در خطر ابتلا به آسم و یا خس خس سینه مستمر بودند (خس خس سینه مستمر می تواند علامتی از آسم در کودکان باشد).
تا سن 5 سالگی، تقریبا 17 درصد افراد گروهی که تحت آزمایش بودند به آسم دچار شدند در حالی که این آمار در گروه پلاسبو یک چهارم کودکان را شامل می شد.
به نظر می رسد برخی کودکان در مقایسه با برخی دیگر نفع بهتری می برند.
تاثیرات اغلب در یک سوم کودکانی دیده شد که مادران آن ها کمترین دوز DHA/EPA را مصرف می کردند.
ژنتیک به نظر می رسد نقش مهمی در این میان دارد. تاثیر مکمل ها در مادرانی که ناقل واریانت ژنی مخصوصی بودند که سبب کاهش مقدار DHA/EPA در خون می گردید، بهتر بود.
بیسگارد عنوان کرد این تحقیق در دانمارک انجام شده است جایی که مصرف ماهی در آن نسبتا بالاست.
او ادامه داد مقدار اندک مصرف در دانمارک هم چنان بالاتر از مقدار متوسط مصرف در آمریکا می باشد.
هنوز به انجام تحقیقات بیشتری در این مورد نیاز است.
یافته های ژنتیکی به دست آمده می تواند مسئله را دشوار کند. درصد افرادی با ژن مضر که سبب کاهش مقدار DHA و EPA در خون می شود احتمالا بر نتایج تاثیر می گذارد.
دکتر Jefry Biehler از بخش اطفال بیمارستان کودکان نیکلاس در میامی موافق بود که لازم است تحقیقات بیشتری روی سایر جمعیت ها انجام شود. او هم چنین متذکر شد فاکتورهای زیادی بر ریسک آسم تاثیر می گذارد از جمله سابقه خانوادگی و قرار گرفتن در معرض فاکتورهای محیطی از جمله دود سیگار.
بنابراین روغن ماهی نمی تواند تاثیر جادویی داشته باشد.
او هم چنین توصیه کرد خانم های باردار قبل از مصرف روغن ماهی با پزشک خود مشورت کنند. او یادآور شد که مکمل ها نیز دارو هستند و قبل مصرف آن ها باید با پزشک مشورت کنید.
