جراحی برای برداشت سرطان اغلب گزینه درمانی برای مراحل اولیه سرطان ریه سلول غیر کوچک است. اگر جراحی سرطان ریه سلول غیر کوچک انجام گیرد، بیشترین احتمال بهبودی را به دنبال دارد. جراحی سرطان ریه یک جراحی پیچیده است که عواقب جدی به دنبال دارد بنابراین باید توسط جراحی که تجربه کافی در زمینه جراحی های سرطان ریه دارد انجام گیرد. اگر پزشک جراحی را برای درمان سرطان ریه برگزیند، قبل از آن تست های عملکرد ریه انجام می گیرند تا میزان بافت سالم باقی مانده بعد از جراحی مورد ارزیابی قرار گیرد. تست های دیگر عملکرد قلب و سایر اندام ها را بررسی می کنند تا از سلامتی بیمار برای انجام جراحی اطمینان حاصل گردد. با این که جراحی سرطان ریه به درمان مراحل پیشرفته سرطان کمک نمی کند، پزشک ممکن است مدیاستینوسکوپی را به منظور بررسی پراکندگی سرطان به گره های لنفاوی میان سینه انجام دهد؛ یا نمونه برداری از طریق دیواره قفسه سینه ،سی تی اسکن و ... .
انواع جراحی سرطان ریه
- پنومونکتومی. این نوع جراحی سرطان ریه تمام ریه یک طرف را برمی دارد. اگر تومور در نزدیکی مرکز قفسه سینه قرار داشته باشد، این جراحی انجام می گیرد.
- لوبکتومی. ریه ها از پنج لوب تشکیل شده اند (سه لوب در راست و دو لوب در چپ). در این جراحی سرطان ریه تمام لوبی که تومور در آن قرار گرفته است برداشته می شود. این نوع جراحی اغلب برای درمان سرطان ریه سلول غیر کوچک انجام می گیرد.
- سگمنتکتومی یا رزکسیون حاشیه ای. در این جراحی ها، تنها بخشی از لوب ریه برداشته می شود. اگر فرد با برداشت کامل لوب عملکرد ریوی کافی برای ادامه زندگی نداشته باشد، این جراحی انتخاب می شود.
- رزکسیون اسلیو. این جراحی برای درمان برخی سرطان ها در مجاری هوایی بزرگ در ریه ها مورد استفاده قرار می گیرد. اگر تومور راه هوایی بزرگ شبیه به آستین یک تی شرت باشد با دو لکه در بالای مچ دست، رزکسیون اسلیو بالا و پایین لکه را می برد و سپس دکمه پشتی را به آستین کوتاه شده می دوزد. جراح ممکن است این جراحی را به جای پنومونکتومی برای حفظ بیشتر عملکرد ریه انجام دهد.
در همه انواع جراحی سرطان ریه، گره های لنفاوی مجاور نیز برداشته می شوند تا برای وجود احتمالی سرطان مورد آنالیز قرار گیرند. این جراحی ها به بیهوشی عمومی نیاز دارند و معمولا از طریق ایجاد برش بین دنده ها در یک طرف قفسه سینه انجام می گیرند (توراکوتومی). پیشنهاد نوع جراحی توسط جراح بر اساس اندازه و محل تومور و نحوه عملکرد ریه ها صورت می گیرد. اگر ریه های بیمار وضعیت مناسبی داشته باشند، پزشکان اغلب جراحی وسیع را برمی گزینند که احتمال بهبودی سرطان را بالا می برد. هنگامی که فرد بعد از جراحی به هوش می آید، لوله هایی در قفسه سینه قرار گرفته اند که به ظرف مخصوصی متصل هستند و امکان تخلیه مایع و هوای اضافی را فراهم می کنند. زمانی که خروج مایع و هوای اضافی متوقف می گردد، این لوله ها برداشته می شوند. به طور متوسط، بیمار باید 5 تا 7 روز بعد از جراحی سرطان ریه در بیمارستان بستری باشد.
جراحی قفسه سینه به کمک دوربین
امروزه پزشکان در بیشتر موارد سرطان ریه در مراحل اولیه در بخش های محیطی ریه را با روشی به نام جراحی قفسه سینه به کمک دوربین انجام می دهند که در آن برش های کوچک تری در مقایسه با توراکوتومی ایجاد می شوند. در این جراحی، یک لوله نازک و محکم مجهز به دوربین در انتهای خود از طریق یک برش کوچک در قفسه سینه وارد می شود و امکان مشاهده داخل قفسه سینه در صفحه نمایشگر را برای پزشک فراهم می کند. یک یا دو برش دیگر ایجاد شده و ابزار بلند از طریق آن ها وارد می گردند تا برای انجام جراحی به کار گرفته شوند. اگر لوبکتومی یا پنومونکتومی انجام گیرد، یکی از برش ها بزرگ تر خواهد بود تا امکان برداشت نمونه وجود داشته باشد. از آن جایی که تنها برش های کوچک ایجاد می شوند، بیمار بعد از جراحی درد کمتری احساس کرده و دوره کوتاه تری (4 تا 5 روز) در بیمارستان بستری خواهد بود. بیشتر متخصصین توصیه می کنند که تنها تومورهایی که در مراحل اولیه هستند و نزدیک به خارج ریه ها قرار گرفته اند بدین طریق درمان شوند. میزان بهبودی بعد از این جراحی همانند جراحی است که به صورت باز انجام می گیرد اما مهارت جراح در انجام این جراحی بسیار حائز اهمیت است.
