از جمله علل عفونت های گوارشی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
باکتری ها
- باکتری ای کلای (E.coli) در روده های انسان و حیوانات وجود دارد. بیشتر انواع این باکتری بدون خطر هستند اما برخی گونه ها همانند ای کلای O157:H7 ماده سمی تولید می کند که می تواند موجب کرامپ های شکمی (انقباضات ناگهانی و دردناک)، استفراغ و اسهال خونی شود. این باکتری از طریق آب یا غذای آلوده که در تماس با مدفوع حیوانات قرار گرفته است، انتقال می یابد. ای کلای همچنین از طریق تماس مستقیم فرد به فرد قابل انتقال است.
- سالمونلا. عفونت ناشی از این باکتری معمولا در اثر خوردن گوشت سفید و قرمز و تخم مرغ خام یا به خوبی طبخ نشده بروز می کند. بیشتر عفونت های سالمونلا تحت عنوان گاستروانتریت دسته بندی می شوند.
ویروس ها
- نوروویروس. نوروویروس ها شایع ترین علل عفونت های گوارشی از جمله بیماری های غذایی در سراسر جهان هستند. این عامل عفونت های گوارشی معمولا در محیط های بسته بین افراد انتشار می یابد. با این که در بیشتر موارد ویروس از طریق آب یا غذای آلوده انتقال می یابد، تماس فرد به فرد نیز می تواند موجب انتقال عفونت گوارشی باشد.
- روتاویروس. طبق گفته کلینیک مایو، روتاویروس علت اصلی گاستروانتریت ویروسی به عنوان یکی از عفونت های گوارشی در کودکان سراسر جهان است. کودکان اغلب زمانی که وسایل آلوده به ویروس را لمس کرده و سپس انگشتان خود را در دهان شان قرار می دهند، به این نوع از عفونت های گوارشی دچار می شوند. در برخی کشورها واکسنی برای پیشگیری از عفونت روتاویروس وجود دارد.
انگل ها
- ژیاردیازیس. ژیاردیا انگلی است که به راحتی از طریق تماس انسانی و آب آلوده انتقال می یابد. این انگل به کلر مقاوم است و می تواند در استخرهای عمومی انتشار یابد. عفونت های گوارشی ناشی از این انگل از طریق نوشیدن آب یا شنا کردن در برکه ها و رودخانه های آلوده منتقل می شوند.
- کریپتوسپوریدیوزیس. علت اصلی بیماری های ناشی از آب است. کریپتوسپوریدیوم یک انگل بسیار کوچک است که موجب عفونت کریپتوسپوریدیوزیس به عنوان یکی از عفونت های گوارشی می شود. این انگل یک پوسته خارجی دارد که اجازه می دهد خارج از بدن میزبان زنده مانده و به ضد عفونی کننده کلر مقاوم باشد.
درمان عفونت های گوارشی
در بیشتر موارد، اقدامات مراقبت از خود برای درمان عفونت های گوارشی توصیه می شوند. آنتی بیوتیک ها کمکی به درمان عفونت های گوارشی ناشی از ویروس ها یا انگل ها نمی کنند. در حالی که آنتی بیوتیک ها می توانند به درمان عفونت های گوارشی باکتریایی پیچیده کمک کنند، در موارد غیر پیچیده، آنتی بیوتیک ها در واقع بیماری را طولانی تر کرده و خطر بازگشت را افزایش می دهند.
علاوه بر این، در عفونت های خاص آنتی بیوتیک ها ممکن است موجب عواقب خطرناک شوند. پزشک بهترین تصمیم را در نیاز بیمار به دریافت آنتی بیوتیک می گیرد. پزشک ممکن است پرهیز از مصرف غذاهای دارای فیبر بالا که اسهال را تشدید می کنند را توصیه نماید. تجویز داروهایی که اسید معده را خنثی می کنند و یا در درمان تهوع، درد شکمی و اسهال موثر هستند نیز در درمان عفونت های گوارشی انجام می گیرد.
مهم ترین اقدام مراقبت از خود در عفونت های گوارشی، حفظ آب بدن است.
