درمان پمفیگوس

آیا پمفیگوس درمان دارد؟ درمان قطعی پمفیگوس وجود ندارد و درمان معمولا مبتنی بر استفاده از داروهایی می باشد که علائم را تخفیف داده و مانع از بروز عوارض می شود. درمان پمفیگوس معمولا زمانی موثرتر خواهد بود که تشخیص پمفیگوس به موقع انجام شود. درمان می تواند شامل بستری شدن در بیمارستان نیز باشد. در پاسخ به این سوال که آیا پمفیگوس کشنده است باید گفت بله پمفیگوس می تواند کشنده باشد. راههای درمان پمفیگوس عبارت است از مصرف برخی داروها و یا بستری شدن در بیمارستان.

برخی داروهای نسخه ای که در ادامه لیست شده است می تواند به تنهایی و یا به صوت ترکیبی برای درمان پمفیگوس به کار رود که بستگی به نوع و شدت پمفیگوس دارد:

• کورتیکواستروئیدها: برای افراد مبتلا به پمفیگوس خفیف کرم های کورتیکوستروئیدی می تواند به منظور کنترل بیماری کافی باشد. در سایر موارد استفاده از کورتیکواستروئیدهایی مانند قرص پردنیزون توصیه می شود. استفاده از کورتیکوستروئیدها در بازه زمانی طولانی و یا در دوزهای بالا می تواند تاثیرات جانبی شدیدی مانند افزایش قند خون، از دست رفتن استخوان ها و افزایش ریسک عفونت، آب مروارید، گلوکوما و توزیع مجدد چربی را در پی داشته باشد.

• سرکوب کننده های سیستم ایمنی: داروهایی مانند آزاتیوپرین یا مایکوفنولات مفتیل (mycophenolate mofetil) مانع از آن می شود تا سیستم ایمنی به بافت های سالم حمله کند. این داروها می تواند عوارض جانبی جدی مانند افزایش ریسک عفونت را به دنبال داشته باشد.
• درمان های بیولوژیک: پزشک می تواند دارویی به نام rituximab را پیشنهاد دهد آن هم در صورتی که سایر داروها کمک کننده نبوده و یا به سختی تحمل شوند. این دارو به صورت تزریقی استفاده می شود. این دارو سلول های سفید خون را هدف گیری می کند که مسئول تولید آنتی بادی های پمفیگوس هستند.
• داروهای آنتی بیوتیک، آنتی ویرال و داروهای ضد قارچ: این داروها می تواند به کنترل و پیشگیری از عفونت کمک کند.
• سایر داروها: سایرداروهایی که سیستم ایمنی را تغییر می دهند نیز می توانند موثر باشند. این داروها عبارتند از داپسون و ایمونوگلوبولین وریدی.

داروهای پمفیگوس

برخی درمان ها برای پمفیگوس به بستری شدن در بیمارستان نیاز دارد. علاوه بر مصرف داروهایی که در بالا لیست شد موارد زیر نیز در نظر گرفته می شود:

• مایعات: از آن جایی که زخم های پوستی می تواند منجر به از دست رفتن مایعات زیادی از بدن شود در این صورت جایگزین کردن مایعات از دست رفته بخش مهمی از درمان را تشکیل می دهد. مایعات ممکن است به صورت وریدی به شما تزریق شود.
• تغذیه درون وریدی: اگر زخم های دهانی تغذیه از راه دهان را برای شما دشوار کند در این صورت تغذیه از راه وریدی برای تان در نظر گرفته خواهد شد. شما مایعات و مواد مغذی را از طریق لوله ای که در بینی کار گذاشته شده و یا از طریق لوله ای که داخل شکم قرار دارد (لوله نازوگاستریک) دریافت خواهید کرد تا شرایط تغذیه به حالت نرمال بازگردد.
• محصولات بی حس کننده برای دهان: این محصولات می تواند درد خفیف تا متوسط ناشی از زخم های دهانی را کنترل کند.
• پلاسما فرزیس درمانی: در این روش درمانی مایع بخشی از خون به نام پلاسما با استفاده از دستگاهی به نام جدا ساز سلولی از سلول های خونی جدا می شود. هدف از این روش درمانی رها شدن از آنتی بادی هایی است که به پوست حمله می کنند. پلاسما با استفاده از مایعات تزریق شده و یا با استفاده از پلاسمای اهدا شده بازیابی می شود.
• مراقبت از زخم: شما ممکن است به آرامی حمام کرده و بانداژ مناسبی روی زخم ها و تاول ها استفاده کنید تا ضایعات پوستی پمفیگوس بهبود یابد.

خیلی از افراد مبتلا به پمفیگوس می توانند درمان مناسبی دریافت کنند اگر چه ممکن است طول درمان پمفیگوس سال ها به طول انجامد. برخی به دوزهای پایین تر داروهایی نیاز دارند تا از عود علائم پیشگیری کنند.