تشخیص سپسیس
تشخیص سپسیس دشوار است؛ زیرا نشانه ها و علائم سپسیس ممکن است در اثر اختلالات دیگر نیز ایجاد شود. پزشکان اغلب برای تشخیص دقیق عفونت زمینه ای، مجموعه از تست ها را توصیه می کنند.
آزمایش های خون
نمونه خون باید از دو ناحیه مختلف گرفته شده و برای موارد زیر مورد آزمایش قرار گیرند:
- شواهدی مبنی بر وجود عفونت
- مشکلات انعقادی
- عملکرد غیر طبیعی کبدیا کلیه
- اختلال در دسترسی به اکسیژن
- عدم تعادل الکترولیت ها
سایر تست های آزمایشگاهی
پزشک ممکن است بسته به علائم شما تست های دیگری را بر روی یکی از مایعات بدنی زیر انجام دهد:
- ادرار: اگر پزشک به وجود عفونت مجاری ادراری مشکوک باشد، ممکن است بخواهد وجود باکتری ها در ادرار را مورد بررسی قرار دهد.
- ترشحات زخم: اگر شما زخمی داشته باشید که عفونی شده باشد، تست نمونه ای از ترشحات زخم می تواند در مشخص کردن نوع آنتی بیوتیکی که در درمان عفونت زخم موثر است، کمک کند.
- ترشحات تنفسی: اگر شما سرفه خلط دار دارید، بهتر است خلط برای تعیین نوع میکروب عامل عفونت مورد بررسی قرار گیرد.
تست های تصویربرداری
اگر محل عفونت مشخص نباشد، پزشک ممکن است یک یا چند تست زیر را برای تشخیص سپسیس توصیه کند:
- تصویربرداری با اشعه ایکس: با استفاده از پرتوزایی سطح پایین، اشعه ایکس روش مناسبی برای به تصویر کشیدن مشکلات موجود در ریه ها است.
- سی تی اسکن: عفونت های موجود در آپاندیس، پانکراس یا روده ها با سی تی اسکن راحت تر دیده می شوند. این روش برای تشخیص سپسیس، از پرتو ایکس از زوایای مختلف استفاده می کند و آن ها برای ایجاد تصویر واضعی از ساختارهای دروی بدن شما بام هم ترکیب می کند.
- سونوگرافی: در این روش برای تشخیص سپسیس، از امواج صوتی برای تولید تصاویر واقعی بر روی نمایشگر ویدئویی استفاده می شود. سونوگرافی ممکن است به طور خاص برای بررسی عفونت های مثانه یا تخمدان ها سودمند باشد.
- ام آر آی: ام آر آی ممکن است در شناسایی عفونت های بافت نرم مانند آبسه های درون ستون فقرات کمک کننده باشد. این روش از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای تولید تصاویر واضح از ساختارهای درونی بدن شما استفاده می کند.