اثرات فیبروئید بر بارداری
در بیشتر موارد فیبروئیدها اثری بر روی بارداری ندارند. با این حال، مطالعه ای در سال 2010 نشان می دهد که 10 تا 30 درصد خانم های مبتلا به فیبروئید دچار عوارض دوران بارداری می شوند. محققین تاکید می کنند که شایع ترین عارضه فیبروئیدها در دوران بارداری درد است. درد اغلب در خانم هایی با فیبروئید بزرگ تر از 5 سانتی متر که در سه ماهه دوم و سوم بارداری هستند، مشاهده می شود. فیبروئید ممکن است خطر سایر عواقب را در دوران بارداری و زایمان افزایش دهد. این خطرات ناشی از فیبروئید در بارداری شامل:
- محدودیت رشد جنین. فیبروئیدهای بزرگ ممکن است از رشد کامل جنین پیشگیری کنند؛ زیرا فضای موجود در رحم را کاهش می دهند.
- جدا شدن جفت. این حالت زمانی اتفاق می افتد که جفت از دیواره رحم جدا می شود؛ زیرا توسط فیبروئید موجود مسدود شده است. جدا شدن جفت دریافت اکسیژن و مواد غذایی ضروری توسط جنین را کاهش میدهد.
- زایمان زودرس. درد ناشی از فیبروئید ممکن است موجب انقباضات رحمی شده و در نهایت زایمان زودرس را به دنبال داشته باشد.
- زایمان سزارین. مرکز سلامت زنان تخمین زده است که احتمال انجام زایمان سزارین در خانم های مبتلا به فیبروئید رحمی شش برابر بیشتر از خانم هایی است که به این بیماری دچار نیستند.
- تغییر موقعیت جنین. از آن جایی که شکل حفره داخل رحم طبیعی نیست، جنین ممکن است در موقعیت مناسب برای زایمان طبیعی قرار نگیرد.
- سقط. تحقیقات نشان می دهند احتمال سقط جنین در خانم های مبتلا به فیروئید دو برابر بیشتر میشود.
اثرات بارداری بر فیبروئید
در بیشتر موارد اندازه فیبروئیدها در طول بارداری تغییر نمی کند اما این احتمال وجود دارد. در واقع طبق مطالعه ای در سال 2010، یک سوم فیبروئیدهای رحمی ممکن است در سه ماهه اول بارداری رشد کنند. رشد فیبروئید عموما تحت تاثیر استروژن است و سطح استروژن در طول بارداری افزایش می یابد و بدین ترتیب احتمال رشد این توده ها در بارداری وجود دارد. با این حال، در برخی دیگر فیبروئیدها ممکن است در دوران بارداری جمع و کوچک شوند. محققین دریافته اند که اندازه 79 درصد از فیبروئیدها که قبل از بارداری وجود داشته اند بعد از زایمان کاهش یافته است.
اثرات فیبروئید بر باروری
بسیاری از خانم هایی که فیبروئید دارند می توانند به طور طبیعی باردار شوند. در بیشتر موارد برای درمان فیبروئید قبل از بارداری ضرورتی وجود ندارد. با این حال، در برخی موارد فیبروئید می تواند باروری را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، فیبروئیدهای زیر مخاطی (نوعی از فیبروئیدها که رشد کرده و به داخل حفره رحمی برآمده می شوند) خطر ناباروری یا از دست رفتن بارداری را افزایش می دهند. با این که فیبروئید ممکن است موجب ناباروری در برخی از خانم ها شود، تعبیرهای دیگر برای ناباروری شیوع بیشتری دارند. اگر بیمار در باردار شدن یا حفظ بارداری مشکل داشته باشد، پزشک قبل از ارتباط دادن مشکل با وجود فیبروئید، سایر علل احتمالی را مورد بررسی قرار می دهد.
درمان فیبروئید در دوران بارداری
درمان فیبروئیدهای رحمی در دوران بارداری به علت خطراتی برای جنین محدود می شود. استراحت، مصرف مایعات خفیف و داروهای ضد درد ضعیف در کنترل علائم فیبروئید در خانم های باردار کمک کننده هستند. در موارد بسیار نادر، روش میومکتومی برای درمان خانم های بارداری مبتلا به فیبروئید در نیمه دوم بارداری انجام می گیرد. این روش فیبروئیدها را از خارج رحم و یا داخل دیواره رحم برمی دارد و خود رحم دست نخورده باقی می ماند. در درمان فیبروئید در بارداری، اقدامی برای درمان فیبروئیدهای موجود در حفره رحمی انجام نمی گیرد؛ زیرا ممکن است خطراتی برای جنین در حال رشد به دنبال داشته باشد.
