خانم هایی که مصرف قرص ضد بارداری خود را فراموش می کنند و یا آن هایی که در طول نزدیکی با پاره شدن کاندوم مواجه می شوند و یا در صورت داشتن نزدیکی های محافظت نشده به دلایل مختلف ممکن است به مصرف ضد بارداری اورژانسی نیاز پیدا کنند. استفاده از قرص های ضد بارداری اورژانسی نباید با داروهایی که برای القای سقط استفاده می شود اشتباه گرفته شود. در شرایط زیر ضد بارداری اورژانسی مورد استفاده قرار می گیرد:
- اگر نزدیکی واژینال محافظت نشده در زمانی در طول 5 روز گذشته اتفاق افتاده باشد (120 ساعت)
- اگر روش های مختلف پیشگیری از بارداری به طور مناسبی عمل نکرده باشد و یا روش های منظم پیشگیری از بارداری ظرف 5 روز گذشته موثر نبوده باشد استفاده از ضد بارداری اورژانسی اهمیت می یابد. برای مثال پارگی یا لیز خوردن کاندوم، فراموش کردن مصرف داروهای ترکیبی استروژن و پروژسترون به مدت دو روز متوالی یا بیشتر، اختلال در زمان مصرف داروهای پیشگیری از بارداری که تنها حاوی پروژسترون می باشد، در آمدن حلقه های واژینال، عدم استفاده مناسب از ترکیبات اسپرم کش قبل از نزدیکی، عدم محاسبه صحیح زمان تخمک گذاری در چرخه قاعدگی و جا به جا شدن دستگاه آی یو دی همگی از مواردی است که نیاز به مصرف ضد بارداری اورژانسی را در پی دارد.
ترکیبات ضد بارداری اورژانسی مشابه با قرص های ضد بارداری می باشد. حتی خانم هایی که به دلایل مختلف مانند حمله قلبی، ابتلا به اختلالات لخته خونی، سردردهای میگرنی، بیماری های کبدی یا شیردهی قادر به مصرف قرص های ضد بارداری معمول نمی باشند نیز می توانند از ضد بارداری اورژانسی استفاده کنند زیرا تنها یک روز از این دارو استفاده می شود. برخی انواع ضد بارداری های اورژانسی حاوی هیچ گونه هورمونی نیستند که دستگاه درون رحمی مسی از جمله این موارد می باشد.
در مورد نحوه عملکرد ترکیبات ضد بارداری اورژانسی اطلاعات چندانی در دست نیست اما می توان گفت این ترکیبات بسته به زمان چرخه قاعدگی و نوع ترکیب ضد بارداری اورژانسی به طور متفاوت عمل می کنند. در اغلب موارد ترکیبات ضد بارداری اورژانسی احتمال تلقیح تخمک با اسپرم را کاهش می دهد. دستگاه درون رحمی یا آی یو دی نیز احتمال آن که تخمک لقاح یافته بتواند لانه گزینی انجام داده و منجر به آغاز بارداری شود را کاهش می دهد. به هر حال باید توجه داشت اگر بارداری ایجاد شود، در آن صورت استفاده از محصولات ضد بارداری اورژانسی نمی تواند شرایط را معکوس کند. ضد بارداری اورژانسی به دو صورت قرص و دستگاه درون رحمی می باشد. قرص های ضد بارداری اورژانسی عمدتا شامل فرمی از هورمون پروژسترون می باشد که با نام لوونورژسترل شناخته می شود. فرم دیگری از قرص های ضد بارداری اورژانسی حاوی پروژسترون و استروژن می باشد. این ترکیب همان ترکیبی می باشد که در قرص های ضد بارداری معمولی استفاده شده است اما روش مصرف متفاوت می باشد. لونورژسترل به عنوان فرمی از ضد بارداری اورژانسی در مقایسه با داروهای ترکیبی ضد بارداری اورژانسی موثر تر می باشد و احتمال بروز عوارضی مانند تهوع و استفراغ در آن کمتر است. Ulipristal acetate فرم دیگری از ضد بارداری اورژانسی است که مانع از تاثیر نرمال پروژسترون بر تخمک گذاری و داخل رحم می شود. بنابراین این قرص ساختاری هورمونی ندارد.
دستگاه درون رحمی یا آی یو دی حاوی مس نیز یکی دیگر از گزینه های ضد بارداری اورژانسی می باشد. این دستگاه باید توسط متخصص زنان در درون رحم قرار داده شود. این روش در پیشگیری از بارداری بسیار موثر تر از قرص است. این روش در مورد خانم هایی موثر است که می خواهند استفاده از آی یو دی را به عنوان روش دائمی ضد بارداری حفظ کنند. فاکتورهای مختلفی در اثر بخشی محصولات ضد بارداری اورژانسی نقش دارد. این که چه زمانی از چرخه قاعدگی قرار دارید، چه مدت از نزدیکی محافظت نشده می گذرد، وزن فرد همچنین نوع روش ضد بارداری اورژانسی به کار رفته همگی از مواردی است که می تواند تاثیر گذار باشد.
